พระเจ้าของอิสราเอลทรงพิพากษาทั่วพิภพ

ถึงหัวหน้านักร้อง ใช้เครื่องสาย เพลงสดุดีของอาสาฟ บทเพลง

¹ในยูดาห์ พระเจ้าทรงเป็นที่รู้จัก
 ในอิสราเอล พระนามของพระองค์ใหญ่ยิ่ง
²ที่ประทับของพระองค์อยู่ในซาเลม
 ที่พำนักของพระองค์อยู่ในศิโยน
³ที่นั่น พระองค์ทรงหักลูกธนูเพลิง
 ทั้งโล่ ดาบ และยุทธภัณฑ์
⁴พระองค์ทรงรุ่งโรจน์
 สูงส่งยิ่งกว่าภูเขานิรันดร์ภูเขานิรันดร์
⁵บรรดาคนใจกล้าถูกริบข้าวของ
 เขาล่วงหลับไป
นักรบทั้งสิ้น
 ไม่สามารถใช้มือของตนได้อีก
⁶ข้าแต่พระเจ้าของยาโคบ พอพระองค์ทรงกำราบ
 ทั้งม้าและคนขี่ก็ล่วงลับไป
⁷แต่พระองค์เจ้า พระองค์ทรงเป็นที่คร้ามกลัว
 เมื่อพระองค์กริ้วขึ้นแล้ว
 ใครจะยืนต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์ได้?
⁸พระองค์ทรงลั่นคำพิพากษาจากฟ้าสวรรค์  แผ่นดินโลกก็กลัวและนิ่งเงียบ
⁹เมื่อพระเจ้าทรงลุกขึ้นพิพากษา
 เพื่อช่วยผู้ถูกข่มเหงทั้งสิ้นของแผ่นดินโลกให้รอด
¹⁰แท้จริง พระพิโรธต่อมนุษย์จะนำการยกย่องมาสู่พระองค์
 และพระพิโรธที่เหลืออยู่ พระองค์ก็ทรงคาดไว้
¹¹จงบนและแก้บนต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย
 ให้ทุกคนที่อยู่รอบพระองค์นำของกำนัล
 มายังพระองค์ผู้ทรงน่าเกรงกลัว
¹²ผู้ทรงประหารเจ้านาย
 ผู้ทรงเป็นที่คร้ามกลัวแก่บรรดาพระราชาแห่งแผ่นดินโลก

 ⁴²ขณะที่ท่านทั้งสองกำลังเดินออกไป คนทั้งหลายก็อ้อนวอนพวกท่านให้กล่าวคำเหล่านั้นให้พวกเขาฟังอีกในวันสะบาโตหน้า ⁴³เมื่อการประชุมเลิกแล้ว ยิวหลายคนกับพวกเข้าจารีตยิวที่นับถือพระเจ้าก็ตามเปาโลและบารนาบัสไป ท่านทั้งสองจึงพูดคุยกับพวกเขาและปลุกใจให้พวกเขาดำรงอยู่ในพระคุณของพระเจ้า
 ⁴⁴เมื่อถึงวันสะบาโตหน้า คนเกือบทั้งเมืองมาประชุมกันฟังพระวจนะของพระเจ้า ⁴⁵แต่เมื่อพวกยิวเห็นคนมากมายก็มีใจอิจฉาอย่างยิ่ง พูดหมิ่นประมาทและคัดค้านคำของเปาโล ⁴⁶ส่วนเปาโลกับบารนาบัสนั้นมีใจกล้า กล่าวว่า “เป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องกล่าวพระวจนะของพระเจ้าให้ท่านทั้งหลายฟังก่อน แต่เมื่อพวกท่านปฏิเสธและตัดสินตัวเองว่าไม่สมควรจะได้ชีวิตนิรันดร์ นี่แน่ะ เราจะหันไปหาพวกต่างชาติ ⁴⁷เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งเราว่าอย่างนี้

‘เราตั้งเจ้าไว้ให้เป็นความสว่างสำหรับคนต่างชาติ
เพื่อเจ้าจะได้นำความรอดไปจนถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก ’ ”

 ⁴⁸เมื่อคนต่างชาติได้ยินอย่างนั้นก็มีความยินดีและสรรเสริญพระวจนะของพระเจ้า และคนทั้งหลายที่ทรงหมายไว้แล้วเพื่อให้ได้ชีวิตนิรันดร์ก็เชื่อถือ ⁴⁹พระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงแพร่ไปทั่วตลอดเขตแดนนั้น ⁵⁰แต่พวกยิวยุยงบรรดาสตรีมีศักดิ์ซึ่งเป็นคนต่างชาติที่นับถือพระเจ้า กับพวกผู้ชายที่เป็นใหญ่ในเมืองนั้น ให้ข่มเหงและขับไล่เปาโลกับบารนาบัสออกจากเมืองของเขาทั้งหลาย ⁵¹เปาโลกับบารนาบัสจึงสะบัดผงคลีดินที่ติดเท้าออกต่อพวกเขา แล้วไปยังเขตเมืองอิโคนียูม ⁵²ส่วนพวกสาวกเต็มด้วยความชื่นชมยินดีและเต็มด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์

กิจการ 14

เปาโลกับบารนาบัสที่เมืองอิโคนียูม

 ¹ที่เมืองอิโคนียูม เปาโลกับบารนาบัสเข้าไปในธรรมศาลาของพวกยิวเช่นเคย กล่าวสั่งสอนอย่างจับใจจนพวกยิวและพวกกรีกจำนวนมากเชื่อถือ ²แต่พวกยิวที่ไม่เชื่อก็ยุยงพวกต่างชาติให้มีใจคิดร้ายต่อพวกพี่น้อง ³ฉะนั้นท่านทั้งสองจึงอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน ประกาศด้วยใจกล้าหาญเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และพระองค์ทรงรับรองคำแห่งพระคุณของพระองค์ โดยทรงทำหมายสำคัญและการอัศจรรย์ด้วยมือของท่านทั้งสอง ⁴แต่ชาวเมืองนั้นแตกเป็นสองพวก พวกหนึ่งอยู่ฝ่ายพวกยิว และอีกพวกหนึ่งอยู่ฝ่ายพวกอัครทูต ⁵เมื่อพวกต่างชาติและพวกยิวร่วมกับพวกผู้ปกครองบ้านเมืองคิดจะทำร้ายและเอาก้อนหินขว้างเปาโลกับบารนาบัส ⁶ท่านทั้งสองทราบแล้วจึงหนีไปที่แคว้นลิคาโอเนียไปยังเมืองลิสตรา เมืองเดอร์บี และชนบทรอบๆ ⁷และประกาศข่าวประเสริฐที่นั่น

 ²³แล้วฮูรามได้หล่ออ่างสาคร วัดจากขอบหนึ่งไปถึงอีกขอบหนึ่งได้ 4.5 เมตร สูง 2.25 เมตร และวัดโดยรอบได้ 13.5 เมตร ²⁴ใต้ขอบได้หล่อเป็นรูปน้ำเต้าสิบลูกทุก 45 เซนติเมตรแปลได้อีกว่า รูปหล่อน้ำเต้าเป็นระยะ 4.5 เมตรอยู่รอบอ่างสาคร รูปน้ำเต้ามีสองแถวและหล่อเป็นชิ้นเดียวกันกับอ่าง ²⁵อ่างสาครนั้นตั้งอยู่บนวัวสิบสองตัว โดยสามตัวหันหน้าไปทิศเหนือ สามตัวหันหน้าไปทิศตะวันตก สามตัวหันหน้าไปทิศใต้ และสามตัวหันหน้าไปทิศตะวันออก เขาวางอ่างสาครบนวัว โดยให้ส่วนหลังของวัวทุกตัวอยู่ด้านใน ²⁶อ่างหนา 7.5 เซนติเมตร ที่ขอบอ่างทำเหมือนขอบถ้วยเหมือนดอกพลับพลึงกำลังบาน อ่างมีความจุสี่หมื่นลิตร
 ²⁷ฮูรามทำแท่นทองสัมฤทธิ์สิบแท่น แต่ละแท่นยาว 1.8 เมตร กว้าง 1.8 เมตร สูง 1.3 เมตร ²⁸ลักษณะของแท่นเป็นอย่างนี้ แท่นมีแผง แผงนี้ฝังอยู่ในกรอบ ²⁹บนแผงที่ฝังอยู่ในกรอบนั้นมีรูปสิงโต วัว และเครูบ บนกรอบที่อยู่บนและล่างสิงโตและวัว มีฐานที่ลวดลายเป็นมาลัยย้อย ³⁰แท่นแต่ละแท่นมีล้อทองสัมฤทธิ์สี่ล้อกับเพลาทองสัมฤทธิ์ ที่มุมทั้งสี่มีที่รองรับอ่างเล็ก ที่รองรับนั้นถูกหล่อโดยมีมาลัยห้อยทุกข้าง ³¹ช่องเปิดอยู่ในบัวหงาย ซึ่งยื่นขึ้นไป 45 เซนติเมตร ช่องเปิดนั้นกลมอย่างที่เขาทำฐาน กว้าง 66 เซนติเมตรแปลได้อีกว่า ลึก 66 เซนติเมตร ตรงช่องเปิดมีลายสลัก และแผงนั้นเป็นสี่เหลี่ยมไม่กลม ³²ล้อทั้งสี่อยู่ใต้แผง เพลาล้อนั้นติดกับแท่นล้ออันหนึ่งสูง 66 เซนติเมตร ³³ล้อนั้นเขาทำเหมือนล้อรถรบ ทั้งเพลา ขอบล้อ ซี่ล้อ และดุมล้อก็หล่อออกมาทั้งสิ้น ³⁴แต่ละแท่นมีที่รองรับอยู่ที่มุมทั้งสี่ ที่รองรับนั้นหล่อเป็นชิ้นเดียวกับแท่น ³⁵ที่บนยอดแท่นมีแถบกลมสูง 22 เซนติเมตร และบนยอดแท่นนั้นมีกรอบและแผงติดเป็นอันเดียวกับแท่น ³⁶ที่พื้นกรอบ และพื้นแผง ท่านสลักเป็นรูปเครูบ สิงโต และต้นอินทผลัม ตามที่ว่างของแต่ละสิ่งมีลายมาลัยอยู่รอบๆ ³⁷ท่านได้ทำแท่นสิบแท่นตามอย่างนี้ หล่อเหมือนกันหมดทุกอัน ขนาดเดียวกัน และรูปเดียวกัน
 ³⁸ฮูรามทำอ่างเล็กด้วยทองสัมฤทธิ์อพย.30:17-21สิบใบ อ่างแต่ละใบจุ 800 ลิตร และมีขนาด 1.8 เมตร มีอ่างเล็กอยู่บนแท่นทั้งสิบแท่น แท่นละใบ ³⁹ท่านวางแท่นไว้ด้านขวาของพระนิเวศห้าแท่น และทางด้านซ้ายห้าแท่น และท่านวางอ่างสาครไว้ที่ด้านขวาของพระนิเวศทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ⁴⁰ฮูรามภาษาฮีบรูคือ ฮีโรมได้ทำหม้อ ทัพพี และชามด้วย ดังนั้นฮูรามภาษาฮีบรูคือ ฮีรามก็เสร็จงานทั้งสิ้น ที่ท่านต้องทำถวายพระราชาซาโลมอน สำหรับพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ⁴¹เสาสองต้น คิ้วของบัวที่อยู่บนหัวเสาและตาข่ายสองผืน ซึ่งคลุมคิ้วทั้งสองของบัวที่อยู่บนหัวเสา ⁴²และลูกทับทิมสี่ร้อยลูกสำหรับตาข่ายสองผืน ตาข่ายผืนหนึ่งมีลูกทับทิมสองแถว เพื่อคลุมคิ้วทั้งสองของบัวซึ่งอยู่บนเสา ⁴³แท่นสิบแท่นและอ่างเล็กสิบใบซึ่งอยู่บนแท่นเหล่านั้น  ⁴⁴และอ่างสาครใบหนึ่ง และวัวสิบสองตัวที่อยู่ใต้อ่างสาครนั้น
 ⁴⁵หม้อ ทัพพีและชาม ภาชนะทั้งสิ้นเหล่านี้ทำด้วยทองสัมฤทธิ์ขัดมัน ฮูรามได้ทำถวายพระราชาซาโลมอน สำหรับพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ⁴⁶พระราชาทรงหล่อสิ่งเหล่านี้ในที่ลุ่มแม่น้ำจอร์แดน และในที่ดินเหนียวระหว่างเมืองสุคคท และเมืองศาเรธาน ⁴⁷ซาโลมอนไม่ได้ทรงชั่งเครื่องใช้ทั้งหมดนี้ เพราะมีมากเหลือเกิน จึงไม่ได้หาน้ำหนักของทองสัมฤทธิ์
 ⁴⁸ซาโลมอนทรงทำเครื่องใช้ทั้งสิ้นซึ่งอยู่ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ คือแท่นบูชาทองคำ และโต๊ะทองคำที่ใช้วางขนมปังเฉพาะพระพักตร์ ⁴⁹คันประทีปทองคำบริสุทธิ์อยู่หน้าห้องชั้นในสุด ด้านขวาห้าอัน ด้านซ้ายห้าอัน ดอกไม้ ตะเกียง และคีม ล้วนทำด้วยทองคำ ⁵⁰ถ้วย ตะไกรตัดไส้ตะเกียง ชาม ชามเล็กและกระถางไฟ ทำด้วยทองคำบริสุทธิ์ และบานพับทองคำสำหรับประตูของส่วนชั้นในพระนิเวศ คืออภิสุทธิสถานและสำหรับประตูห้องโถงของพระวิหาร
 ⁵¹งานทุกอย่างที่พระราชาซาโลมอนทรงทำ เกี่ยวกับพระนิเวศของพระยาห์เวห์ก็ได้สำเร็จลง และซาโลมอนทรงนำสิ่งของซึ่งดาวิดพระราชบิดาทรงถวายไว้เข้ามา คือเครื่องเงิน เครื่องทองคำ และเครื่องใช้ต่างๆ และทรงเก็บไว้ในคลังพระนิเวศของพระยาห์เวห์

1 พงศ์กษัตริย์ 8

การถวายพระวิหาร

 ¹แล้วซาโลมอนทรงเรียกพวกผู้ใหญ่ของอิสราเอล และบรรดาหัวหน้าของเผ่าต่างๆ คือพวกเจ้านายของตระกูลคนอิสราเอลมาประชุมในกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อจะนำหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์ขึ้นมาจากนครดาวิดหมายถึงกรุงเยรูซาเล็ม คือศิโยน ²และผู้ชายทั้งหมดของอิสราเอลก็ประชุมกับพระราชาซาโลมอน ณ การเลี้ยงในเดือนเอธานิมเดือนที่เจ็ดตามปฏิทินของคนอิสราเอล ประมาณกลางเดือนกันยายนถึงกลางเดือนตุลาคม คือเดือนที่เจ็ด ³พวกผู้ใหญ่ทั้งสิ้นของอิสราเอลมา และพวกปุโรหิตก็ยกหีบ ⁴และเขาทั้งหลายนำหีบของพระยาห์เวห์ และเต็นท์นัดพบ อีกทั้งข้าวของเครื่องใช้ที่บริสุทธิ์ทุกอย่าง ซึ่งอยู่ในเต็นท์ขึ้นมา พวกปุโรหิตและพวกเลวีได้นำของเหล่านี้ขึ้นมา ⁵และพระราชาซาโลมอน และชุมนุมชนอิสราเอลทั้งสิ้นที่ได้ประชุมกันกับพระองค์ อยู่กับพระองค์ต่อหน้าหีบ ได้ถวายแกะและวัวมากมาย จนไม่สามารถนับจำนวนหรือคิดคำนวณได้ ⁶แล้วปุโรหิตก็นำหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์มายังที่ตั้งของหีบ ในห้องชั้นในสุดของพระนิเวศ คือในอภิสุทธิสถาน ภายใต้ปีกของเครูบ ⁷เพราะเครูบนั้นกางปีกทั้งคู่ออกเหนือที่ตั้งของหีบ เครูบจึงคลุมอยู่เหนือหีบ และไม้คานของหีบ ⁸คานหามของหีบนั้นยาวมาก จึงเห็นปลายคานหามได้จากวิสุทธิสถาน ซึ่งอยู่หน้าห้องชั้นในสุด แต่ไม่อาจมองเห็นจากภายนอก และคานหามก็ยังอยู่ที่นั่นจนทุกวันนี้ ⁹ไม่มีสิ่งใดในหีบนอกจากศิลาสองแผ่น ซึ่งโมเสสใส่ไว้ ณ ภูเขาโฮเรบ เมื่อพระยาห์เวห์ทรงทำพันธสัญญากับคนอิสราเอล เมื่อเขาทั้งหลายออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ ¹⁰และต่อมาเมื่อพวกปุโรหิตออกมาจากวิสุทธิสถาน เมฆก็เต็มพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ¹¹จนพวกปุโรหิตไม่อาจยืนปรนนิบัติอยู่ได้เพราะเมฆนั้น เพราะพระสิริของพระยาห์เวห์เต็มพระนิเวศของพระยาห์เวห์
¹²แล้วซาโลมอนตรัสว่า
 “พระยาห์เวห์ตรัสว่า พระองค์จะประทับในความมืดทึบ
¹³แท้จริง ข้าพระองค์ได้สร้างพระนิเวศที่โอ่อ่าตระการตาสำหรับพระองค์
 เป็นสถานที่เพื่อพระองค์จะสถิตอยู่เป็นนิตย์”

ซาโลมอนตรัสกับประชาชน

 ¹⁴แล้วพระราชาทรงหันมา และทรงอวยพรชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมด ขณะที่ชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดยืนอยู่ ¹⁵พระองค์ตรัสว่า “สาธุการแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้ทรงสัญญากับดาวิดพระราชบิดาของข้าพเจ้าด้วยพระโอษฐ์ และทรงให้สำเร็จด้วยพระหัตถ์ พระองค์ตรัสว่า ¹⁶‘ตั้งแต่วันที่เราได้นำอิสราเอลประชากรของเราออกจากอียิปต์ เราไม่ได้เลือกเมืองไหนจากเผ่าใดในอิสราเอลเพื่อจะสร้างนิเวศ เพื่อนามของเราจะอยู่ที่นั่น แต่เราได้เลือกดาวิด ให้อยู่เหนืออิสราเอลประชากรของเรา’ ¹⁷ดาวิดพระราชบิดาของข้าพเจ้าจึงตั้งพระทัยที่จะสร้างพระนิเวศ สำหรับพระนามแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอล ¹⁸แต่พระยาห์เวห์ตรัสกับดาวิดพระราชบิดาของข้าพเจ้าว่า ‘ที่เจ้าตั้งใจสร้างนิเวศสำหรับนามของเรานั้น เจ้าก็ทำดีอยู่แล้ว ในเรื่องความตั้งใจของเจ้า ¹⁹อย่างไรก็ตาม เจ้าจะไม่ได้สร้างนิเวศ แต่บุตรชายผู้เกิดจากเจ้าจะสร้างนิเวศสำหรับนามของเรา’ ²⁰บัดนี้พระยาห์เวห์ทรงให้พระสัญญาของพระองค์ที่ตรัสนั้นสำเร็จ เพราะข้าพเจ้าได้ขึ้นมาแทนดาวิดพระราชบิดาของข้าพเจ้า และนั่งอยู่บนบัลลังก์ของอิสราเอล ดังที่พระยาห์เวห์ได้ทรงสัญญาไว้ และข้าพเจ้าได้สร้างพระนิเวศสำหรับพระนามของพระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ²¹ที่นั่นข้าพเจ้าได้กำหนดที่วางหีบ และภายในหีบบรรจุพันธสัญญาที่พระยาห์เวห์ทรงทำกับบรรพบุรุษของเรา เมื่อทรงนำพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์”