คำขอบพระคุณพระเจ้า เพราะพระราชกิจอันอัศจรรย์

ถึงหัวหน้านักร้อง ตามทำนองอย่าทำลาย เพลงสดุดีของอาสาฟ บทเพลง

¹ข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอขอบพระคุณพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ทั้ง
หลายขอขอบพระคุณ
 พระนามของพระองค์อยู่ใกล้ พวกเขาเล่าถึงการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์
²พระเจ้าตรัสว่า “ถึงเวลาซึ่งเราได้กำหนดไว้
 เราจะพิพากษาด้วยความเที่ยงธรรม
³เมื่อแผ่นดินโลกโคลงเคลง พร้อมทั้งชาวแผ่นดินโลกทั้งสิ้นนั้น
 ผู้ที่รักษาบรรดาเสาหานหมายถึง เสาคู่ที่ตั้งอยู่หน้าสุดของอาคารของมันให้มั่นอยู่ คือเราเอง
⁴“เราพูดกับคนโอ้อวดว่า ‘อย่าโอ้อวด’
 และกับคนอธรรมว่า ‘อย่ายกเขาของเจ้าขึ้น
⁵อย่ายกเขาของเจ้าขึ้นให้สูง
 หรือพูดจาอย่างยโส’ ”
⁶เพราะการยกขึ้นสูงนั้นมิได้มาจากทิศตะวันออกหรือทิศตะวันตก
 และมิใช่มาจากถิ่นทุรกันดาร
⁷แต่เป็นพระเจ้าผู้ทรงพิพากษา
 ทรงให้คนหนึ่งลง และทรงยกอีกคนหนึ่งขึ้น
⁸เพราะในพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์มีจอกใบหนึ่ง
 มีเหล้าองุ่นเป็นฟอง ผสมไว้ดี
พระองค์ทรงเทจากจอกนั้น
 และคนอธรรมทั้งสิ้นของแผ่นดินโลก
 จะดื่มหมดทั้งตะกอนแน่ทีเดียว
⁹แต่ข้าพเจ้าจะป่าวร้องเป็นนิตย์
 ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสดุดีพระเจ้าของยาโคบ
¹⁰พระเจ้าตรัสว่า “เราจะตัดเขาทุกเขาของคนอธรรมออก
 แต่บรรดาเขาของผู้ชอบธรรมจะถูกยกขึ้น”

เปาโลและบารนาบัสที่เมืองอันทิโอกในปิสิเดีย

 ¹³แล้วเปาโลกับพวกของท่านแล่นเรือออกจากเมืองปาโฟสไปยังเมืองเปอร์กาในแคว้นปัมฟีเลีย และยอห์นผละจากพวกเขาและกลับไปยังกรุงเยรูซาเล็ม ¹⁴แต่พวกเขาเดินทางต่อไปจากเมืองเปอร์กาถึงเมืองอันทิโอกในแคว้นปิสิเดีย แล้วเข้าไปนั่งในธรรมศาลาในวันสะบาโต ¹⁵เมื่ออ่านธรรมบัญญัติกับคำของพวกผู้เผยพระวจนะแล้ว บรรดานายธรรมศาลาจึงส่งคนไปบอกบารนาบัสกับเปาโลว่า “พี่น้องเอ๋ย ถ้าพวกท่านมีคำหนุนใจที่จะให้กับคนทั้งปวง ก็เชิญกล่าวเถิด” ¹⁶เปาโลจึงยืนขึ้นโบกมือแล้วกล่าวว่า
 “ท่านทั้งหลายผู้เป็นชนชาติอิสราเอล และท่านทั้งหลายผู้เกรงกลัวพระเจ้า จงฟังเถิด ¹⁷พระเจ้าของชนชาติอิสราเอลนี้ทรงเลือกบรรดาบรรพบุรุษของเราไว้ และให้เขาทั้งหลายเจริญขึ้นครั้งเมื่อยังเป็นคนต่างด้าวอยู่ในประเทศอียิปต์ และทรงนำพวกเขาออกจากประเทศนั้นด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ ¹⁸พระองค์ทรงอดทนต่อความประพฤติของพวกเขาในถิ่นทุรกันดารประมาณสี่สิบปี ¹⁹เมื่อพระองค์ทรงทำลายชนเจ็ดชาติออกจากแผ่นดินคานาอันแล้ว ก็ทรงแบ่งแผ่นดินของชนชาติเหล่านั้นประทานแก่บรรพบุรุษของเราเป็นมรดก ²⁰รวมเวลาทั้งหมดประมาณสี่ร้อยห้าสิบปี ภายหลังพระองค์ประทานผู้วินิจฉัยทั้งหลาย แก่พวกเขาจนถึงสมัยของซามูเอลผู้เผยพระวจนะ ²¹เวลานั้นพวกเขาขอให้มีกษัตริย์ พระเจ้าจึงทรงให้ซาอูลบุตรคีชจากเผ่าเบนยามิน เป็นกษัตริย์อยู่สี่สิบปี ²²เมื่อทรงถอดซาอูลแล้ว พระองค์ทรงตั้งดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์ของพวกเขา และทรงเป็นพยานกล่าวถึงดาวิดดังนี้ ‘เราพบว่าดาวิดบุตรของเจสซีเป็นคนที่ใจเราชื่นชอบ เป็นคนที่จะทำให้ความประสงค์ของเราสำเร็จทุกประการ’ ²³และจากเชื้อสายของดาวิดนี้ พระเจ้าประทานผู้ช่วยให้รอดคือพระเยซูผู้ทรงบังเกิดมาเพื่อชนชาติอิสราเอลตามพระสัญญาของพระองค์ ²⁴ก่อนพระเยซูเสด็จมา ยอห์นก็ได้ประกาศถึงบัพติศมาที่แสดงถึงการกลับใจใหม่ ต่อประชาชนอิสราเอลทั้งหมดแล้ว ²⁵และเมื่อยอห์นทำงานใกล้จะเสร็จ ท่านกล่าวว่า ‘ท่านทั้งหลายคิดว่าข้าพเจ้าเป็นใคร? ข้าพเจ้าไม่ใช่ผู้นั้น แต่นี่แน่ะ จะมีผู้หนึ่งมาภายหลังข้าพเจ้า ซึ่งข้าพเจ้าไม่คู่ควรแม้แต่จะแก้สายรัดฉลองพระบาทของพระองค์’
 ²⁶“พี่น้องทั้งหลาย พวกท่านผู้เป็นพงศ์พันธุ์ของอับราฮัม และคนทั้งหลายในพวกท่านซึ่งเป็นพวกที่เกรงกลัวพระเจ้า ข่าวเรื่องความรอดนี้ถูกส่งมาถึงเรา ²⁷เพราะว่าชาวกรุงเยรูซาเล็มกับพวกผู้ปกครองบ้านเมืองไม่รู้จักพระองค์ หรือเข้าใจคำของพวกผู้เผยพระวจนะที่อ่านกันทุกวันสะบาโต เขาทั้งหลายทำให้คำเหล่านั้นสำเร็จโดยการพิพากษาพระองค์ ²⁸ถึงแม้ว่าไม่ได้พบความผิดใดที่มีโทษถึงตาย พวกเขายังขอให้ปีลาตประหารพระองค์เสีย ²⁹เมื่อพวกเขาทำทุกอย่างสำเร็จตามที่เขียนไว้เกี่ยวกับพระองค์แล้ว จึงเอาพระศพลงมาจากต้นไม้หมายถึง กางเขนและวางไว้ในอุโมงค์ ³⁰แต่พระเจ้าทรงให้พระองค์เป็นขึ้นจากตาย ³¹พระองค์ทรงสำแดงพระองค์อยู่หลายวันกับคนจากแคว้นกาลิลีที่มากรุงเยรูซาเล็มพร้อมกับพระองค์ และบัดนี้คนเหล่านั้นคือสักขีพยานของพระองค์ต่อคนทั้งหลาย ³²เรานำข่าวประเสริฐนี้มาแจ้งกับท่านทั้งหลายว่า พระสัญญาที่ประทานแก่บรรดาบรรพบุรุษของเรานั้น ³³พระเจ้าทรงให้สำเร็จตามนั้นเพื่อเรา ผู้เป็นลูกหลานของเขาทั้งหลาย โดยการที่พระองค์ทรงให้พระเยซูเป็นขึ้นมา ดังมีคำเขียนไว้ในพระธรรมสดุดีบทที่สองว่า

‘เจ้าเองเป็นบุตรของเรา
วันนี้เราให้กำเนิดเจ้า’

 ³⁴ส่วนข้อที่ว่า พระเจ้าทรงให้พระองค์เป็นขึ้นจากตาย ไม่ให้เน่าเปื่อยอีกนั้น พระองค์ตรัสดังนี้ว่า

‘เราจะให้พรอันบริสุทธิ์และมั่นคงที่เราสัญญาไว้กับดาวิดแก่พวกท่าน’

³⁵เพราะฉะนั้นพระองค์ตรัสไว้ที่อื่นอีกว่า

 ‘พระองค์จะไม่ให้องค์บริสุทธิ์ของพระองค์ ประสบความเปื่อยเน่า’

 ³⁶เพราะว่าแม้แต่ดาวิดหลังจากที่ปรนนิบัติตามพระทัยพระเจ้าในชั่วอายุของท่านแล้ว ท่านล่วงหลับไป และถูกฝังไว้กับบรรดาบรรพบุรุษของท่านแล้วก็เปื่อยเน่าไป ³⁷ส่วนพระองค์ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงให้เป็นขึ้นมานั้นไม่ได้ประสบความเปื่อยเน่าเลย ³⁸เพราะฉะนั้นพี่น้องทั้งหลาย จงเข้าใจเถิดว่า โดยพระองค์ จึงมีการประกาศการยกโทษบาปแก่ท่านทั้งหลาย ³⁹และโดยพระองค์นี้เอง ทุกคนที่เชื่อจะพ้นโทษบาปได้ทุกอย่างซึ่งเป็นสิ่งที่ทำไม่ได้โดยธรรมบัญญัติของโมเสส ⁴⁰เพราะฉะนั้นจงระวังให้ดี เพื่อคำซึ่งพวกผู้เผยพระวจนะกล่าวไว้นั้นจะไม่เกิดกับท่านทั้งหลาย คือ

⁴¹ ‘นี่แน่ะ เจ้าพวกหมิ่นประมาท
 จงอัศจรรย์ใจและพินาศ
เพราะเราจะทำการในสมัยของพวกเจ้า
 ซึ่งเจ้าจะไม่เชื่อ แม้จะมีคนมาบอกพวกเจ้าแล้ว ’ ”

ซาโลมอนทรงสร้างพระวิหาร

 ¹ต่อมาในปีที่สี่ร้อยแปดสิบ หลังจากที่ชนอิสราเอลออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ ในปีที่สี่ที่ซาโลมอนทรงครองอิสราเอล ในเดือนศิฟเดือนที่สองตามปฏิทินของคนอิสราเอล ประมาณกลางเดือนเมษายนถึงกลางเดือนพฤษภาคมซึ่งเป็นเดือนที่สอง พระองค์ทรงเริ่มสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ²พระนิเวศซึ่งพระราชาซาโลมอนทรงสร้างสำหรับพระยาห์เวห์นั้นยาว 27 เมตร กว้าง 9 เมตรและสูง 13.5 เมตร ³เฉลียงหน้าห้องโถงของพระนิเวศนั้นยาว 9 เมตร เท่ากับด้านกว้างของพระนิเวศ และลึกเข้าไปหน้าพระนิเวศ 4.5 เมตร ⁴และพระองค์ทรงสร้างหน้าต่างสำหรับพระนิเวศ โดยให้ข้างในกว้างและข้างนอกแคบ ⁵พระองค์ทรงสร้างห้องระเบียงติดผนังพระนิเวศโดยรอบห้องโถงและห้องชั้นในสุดหมายถึง ห้องอภิสุทธิสถาน ⁶โดยห้องชั้นล่างสุดกว้าง 2.2 เมตร ชั้นกลางกว้าง 2.7 เมตร และชั้นที่สามกว้าง 3.1 เมตร เพราะรอบด้านนอกของพระนิเวศ พระองค์ทรงสร้างขอบยื่นออกมาจากผนัง เพื่อคานหนุนจะไม่ได้ทะลวงเข้าไปในผนังพระนิเวศ
 ⁷ขณะกำลังก่อสร้าง พระนิเวศนั้นก็สร้างด้วยศิลา ซึ่งเตรียมมาจากบ่อศิลา เพราะฉะนั้นจึงไม่ได้ยินเสียงค้อนหรือขวาน หรือเครื่องมือเหล็กใดๆ ในพระนิเวศ ขณะทำการก่อสร้าง
 ⁸ทางเข้าห้องชั้นกลางฉบับกรีกว่า ทางเข้าห้องชั้นล่างสุดอยู่ด้านขวาด้านใต้ของพระนิเวศ และคนขึ้นไปยังห้องชั้นกลางทางบันไดเวียน และขึ้นจากห้องชั้นกลางไปห้องชั้นที่สาม ⁹พระองค์ทรงสร้างพระนิเวศจนเสร็จ และทรงมุงพระนิเวศด้วยไม้คร่าวและกระดานไม้สนสีดาร์ ¹⁰พระองค์ทรงสร้างห้องรอบพระนิเวศสูง 2.2 เมตร โดยเชื่อมติดกับตัวพระนิเวศด้วยกระดานไม้สนสีดาร์
 ¹¹และพระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงซาโลมอนว่า ¹²“เกี่ยวด้วยพระนิเวศนี้ซึ่งเจ้าสร้างอยู่ ถ้าเจ้าดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา และเชื่อฟังกฎหมายของเรา และรักษาบัญญัติทั้งสิ้นของเรา โดยดำเนินตาม เราก็จะสถาปนาถ้อยคำของเรากับเจ้า ซึ่งเราพูดกับดาวิดบิดาของเจ้า ¹³และเราจะอยู่ท่ามกลางพงศ์พันธุ์อิสราเอล และจะไม่ทอดทิ้งอิสราเอลประชากรของเราเลย”
 ¹⁴ซาโลมอนได้ทรงสร้างพระนิเวศสำเร็จ ¹⁵พระองค์ทรงกรุผนังข้างในด้วยกระดานไม้สนสีดาร์ ตั้งแต่พื้นพระนิเวศจนถึงไม้เพดาน พระองค์ทรงกรุข้างในด้วยไม้ และพระองค์ทรงปูปิดพื้นพระนิเวศด้วยไม้สนสามใบ ¹⁶พระองค์ทรงสร้างด้านหลังของพระนิเวศ ด้วยกระดานไม้สนสีดาร์จากพื้นถึงไม้เพดานฉบับฮีบรูว่า ฝาผนังสูง 9 เมตร และพระองค์ทรงสร้างห้องนี้ภายในให้เป็นห้องชั้นในสุด คืออภิสุทธิสถาน ¹⁷ตัวพระนิเวศคือห้องโถงซึ่งอยู่ส่วนหน้า ห้องชั้นในสุดนั้นยาว 18 เมตร ¹⁸ส่วนข้างในพระนิเวศที่เป็นไม้สนสีดาร์นั้นแกะเป็นรูปน้ำเต้า และดอกไม้บาน ทั้งหมดเป็นไม้สนสีดาร์ ในที่นั่นแลไม่เห็นหินเลย ¹⁹พระองค์ทรงจัดเตรียมห้องชั้นในสุดไว้ข้างในพระนิเวศ เพื่อจะวางหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์ไว้ที่นั่น ²⁰ห้องชั้นในสุดนั้นยาว 9 เมตร กว้าง 9 เมตร และสูง 9 เมตร และพระองค์ทรงบุที่นั่นด้วยทองคำบริสุทธิ์ พระองค์ทรงบุแท่นบูชาด้วยไม้สนสีดาร์ด้วย ²¹และซาโลมอนทรงบุข้างในพระนิเวศด้วยทองคำบริสุทธิ์ และพระองค์ทรงขึงโซ่ทองคำหน้าห้องชั้นในสุด ซึ่งบุด้วยทองคำ ²²และพระองค์ทรงบุพระนิเวศทั้งหลังด้วยทองคำ จนพระนิเวศนั้นสำเร็จทั้งสิ้น พระองค์ก็ทรงบุแท่นบูชาทั้งแท่นที่เป็นของห้องชั้นในสุดด้วยทองคำ

การตกแต่งพระวิหาร

 ²³ในห้องชั้นในสุด พระองค์ทรงสร้างเครูบสองรูปด้วยไม้มะกอก แต่ละตัวสูง 4.5 เมตร ²⁴ปีกข้างหนึ่งของเครูบยาว 2.25 เมตร ปีกอีกข้างหนึ่งของเครูบยาว 2.25 เมตร จากปลายปีกข้างหนึ่งไปถึงปลายปีกอีกข้างหนึ่งยาว 4.5 เมตร ²⁵เครูบอีกรูปหนึ่งก็วัดได้ 4.5 เมตรด้วย เครูบทั้งสองมีขนาดเท่ากัน และรูปอย่างเดียวกัน ²⁶ความสูงของเครูบรูปหนึ่งเป็น 4.5 เมตร และเครูบอีกรูปหนึ่งก็เหมือนกัน ²⁷พระองค์ทรงวางเครูบไว้ในส่วนชั้นในที่สุดของพระนิเวศ ปีกของเครูบนั้นกางออกเพื่อให้ปีกหนึ่งจดผนังข้างหนึ่ง และปีกของเครูบอีกรูปหนึ่งจดผนังอีกข้างหนึ่ง ส่วนปีกข้างอื่นก็มาจดกันตรงกลางพระนิเวศ ²⁸และพระองค์ทรงบุเครูบด้วยทองคำ
 ²⁹พระองค์ทรงสลักผนังของพระนิเวศนั้นโดยรอบ ด้วยรูปแกะสลักเป็นรูปเครูบ ต้นอินทผลัม และดอกไม้บานทั้งห้องข้างในและห้องข้างนอก ³⁰พื้นของพระนิเวศนั้น พระองค์ทรงบุด้วยทองคำทั้งข้างในและข้างนอก
 ³¹สำหรับทางเข้าสู่ห้องชั้นในสุด พระองค์ทรงทำบานประตูคู่ด้วยไม้มะกอก กรอบประตูเป็นรูปห้าเหลี่ยม ³²บานประตูทั้งคู่ทรงทำด้วยไม้มะกอกแกะสลักเป็นรูปเครูบ ต้นอินทผลัม และดอกไม้บาน ทรงบุบานประตูด้วยทองคำ ทรงแผ่ทองคำหุ้มเครูบและหุ้มต้นอินทผลัม
 ³³พระองค์ทรงทำวงกบประตูทางเข้าห้องโถงด้วยไม้มะกอกเป็นรูปสี่เหลี่ยม ³⁴และทรงทำประตูสองประตูด้วยไม้สนสามใบ บานประตูสองบานของประตูหนึ่งพับหากันได้ และอีกสองบานของอีกประตูหนึ่งก็พับได้เช่นกัน ³⁵พระองค์ทรงแกะสลักเครูบ ต้นอินทผลัม และดอกไม้บานบนบานประตูนั้น และทรงบุด้วยทองคำสม่ำเสมอกันบนงานแกะสลักนั้น ³⁶พระองค์ทรงสร้างลานชั้นในด้วยกำแพงหินสกัดสามชั้น และด้วยไม้สนสีดาร์หนึ่งชั้น
 ³⁷ในปีที่สี่ เดือนศิฟเดือนที่สองตามปฏิทินของคนอิสราเอล ประมาณกลางเดือนเมษายนถึงกลางเดือนพฤษภาคม พระนิเวศของพระยาห์เวห์ก็ถูกวางรากฐาน ³⁸และในปีที่สิบเอ็ด ในเดือนบูลเดือนที่แปดตามปฏิทินของคนอิสราเอล ประมาณกลางเดือนตุลาคมถึงกลางเดือนพฤศจิกายน ซึ่งเป็นเดือนที่แปด พระนิเวศนั้นก็สำเร็จหมดทุกส่วน ตามที่กำหนดไว้ทุกอย่าง พระองค์ทรงสร้างพระนิเวศนั้นเจ็ดปี

1 พงศ์กษัตริย์ 7

พระราชวังและสิ่งก่อสร้างอื่นๆ ของซาโลมอน

 ¹ซาโลมอนทรงใช้เวลาสิบสามปี สร้างพระราชวังของพระองค์จนเสร็จสิ้น
 ²พระองค์ทรงสร้างพระตำหนักพนาเลบานอน ยาว 44 เมตร กว้าง 22 เมตร และสูง 13.5 เมตร อยู่บนเสาไม้สนสีดาร์สี่แถว มีคานไม้สนสีดาร์อยู่บนเสา ³มุงด้วยไม้สนสีดาร์ บนคานซึ่งอยู่บนเสา 45 ต้น แถวละ 15 ต้น ⁴มีกรอบหน้าต่างสามแถว หน้าต่างอยู่ตรงข้ามกันทั้งสามแถว 5ประตูและวงกบทั้งหมดเป็นรูปสี่เหลี่ยม และหน้าต่างอยู่ตรงข้ามกันทั้งสามแถว
 ⁶และพระองค์ทรงสร้างท้องพระโรงเสาหาน ยาว 22 เมตรและกว้าง 13.5 เมตร มีเฉลียงด้านหน้ารองรับด้วยเสาหาน และมีหลังคาด้านหน้า
⁷และพระองค์ทรงสร้างท้องพระโรงพระที่นั่ง เป็นที่ซึ่งพระองค์ทรงให้คำพิพากษา คือท้องพระโรงวินิจฉัย ซึ่งปิดด้วยไม้สนสีดาร์ ตั้งแต่พื้นจนถึงเพดาน
 ⁸พระราชวังของพระองค์ที่พระองค์จะประทับนั้น อยู่ที่ลานอีกแห่งหนึ่งหลังท้องพระโรง ก็เป็นฝีมือช่างอย่างเดียวกัน ซาโลมอนยังทรงสร้างวังเหมือนท้องพระโรงนี้สำหรับพระราชธิดาของฟาโรห์ ซึ่งพระองค์ทรงได้มาเป็นมเหสี
 ⁹สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดสร้างด้วยหินอันมีค่าที่สกัดออกมาตามขนาด ใช้เลื่อยเลื่อยทั้งด้านในและด้านนอก ตั้งแต่ฐานถึงด้านบนสุด และมีตั้งแต่ข้างนอกถึงลานใหญ่ ¹⁰ฐานนั้นทำด้วยหินมีค่า หินก้อนมหึมา หินบางก้อนยาว 4 เมตรและบางก้อน 3.5 เมตร ¹¹ข้างบนก็เป็นหินมีค่า สกัดออกมาตามขนาด และไม้สนสีดาร์ ¹²ลานใหญ่มีหินสกัดโดยรอบสามชั้นและไม้สนสีดาร์หนึ่งชั้น เหมือนอย่างลานชั้นในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และเฉลียงพระนิเวศ

ผลงานของฮูรามช่างทองสัมฤทธิ์

 ¹³พระราชาซาโลมอนทรงใช้คนไปนำฮูรามมาจากเมืองไทระ ¹⁴ฮูรามเป็นบุตรชายของหญิงม่ายเผ่านัฟทาลี และบิดาของเขาเป็นชาวเมืองไทระ และเป็นช่างทองสัมฤทธิ์ ฮูรามเต็มเปี่ยมด้วยสติปัญญา ความเข้าใจ และฝีมือที่จะทำงานทองสัมฤทธิ์ทุกอย่าง เขามาเฝ้าพระราชาซาโลมอนและทำงานทั้งสิ้นของพระองค์
 ¹⁵ฮูรามทำเสาทองสัมฤทธิ์สองเสา เสาต้นแรกสูง 8 เมตร เสาต้นที่สองวัดเส้นรอบวงได้ 5.3 เมตร ¹⁶ท่านทำบัวหัวเสาสองอันด้วยทองสัมฤทธิ์หล่อ เพื่อจะวางไว้บนยอดเสา บัวหัวเสาแต่ละอันสูง 2.2 เมตร ¹⁷แล้วมีตาข่ายเป็นตาหมากรุก พร้อมด้วยมาลัยโซ่สำหรับบัวที่อยู่บนหัวเสา เจ็ดอันสำหรับบัวหัวเสาแต่ละอัน ¹⁸ท่านทำลูกทับทิมสองแถวล้อมทับตาข่ายผืนหนึ่ง เพื่อคลุมบัวที่อยู่บนยอดเสา และท่านก็ทำแบบเดียวกันสำหรับบัวอีกอันหนึ่ง ¹⁹ส่วนบัวซึ่งอยู่บนยอดเสาที่อยู่ในเฉลียงนั้นเป็นดอกพลับพลึง สูง 1.8 เมตร ²⁰ บัวอยู่บนเสาสองต้นนั้น และอยู่เหนือคิ้วซึ่งอยู่ถัดตาข่ายด้วย มีลูกทับทิมสองร้อยลูกอยู่ล้อมรอบเป็นสองแถว บัวหัวเสาอีกอันหนึ่งก็มีเหมือนกัน ²¹ท่านตั้งเสาไว้ที่เฉลียงพระวิหาร ท่านตั้งเสาข้างขวาไว้ และเรียกชื่อว่ายาคี และท่านตั้งเสาข้างซ้ายไว้ เรียกชื่อว่าโบอัส ²²และบนยอดเสาเหล่านั้นเป็นลายดอกพลับพลึง ดังนั้นงานสร้างเสาก็เสร็จสมบูรณ์