คำอธิษฐานขอความหายนะมีแก่ศัตรูของอิสราเอล

บทเพลงใช้แห่ขึ้น

¹“พวกเขาได้ข่มเหงข้าพเจ้าอย่างหนักตั้งแต่หนุ่มๆ มา”
 ให้อิสราเอลกล่าวเถิดว่า
²“พวกเขาได้ข่มเหงข้าพเจ้าอย่างหนักตั้งแต่หนุ่มๆ มา
 แต่ก็ยังเอาชนะข้าพเจ้าไม่ได้
³คนที่ไถก็ได้ไถบนหลังข้าพเจ้า
 เขาทำรอยไถของเขาให้ยาว”
⁴พระยาห์เวห์ชอบธรรม
 พระองค์ทรงทำลายเครื่องจำจองของคนอธรรมจากตัวข้าพเจ้า
⁵ขอให้ทุกคนที่เกลียดชังศิโยน
 อับอายและต้องถอยกลับไป
⁶ขอให้พวกเขาเป็นเหมือนหญ้าที่งอกบนหลังคา
 ซึ่งเหี่ยวแห้งไปเมื่อยังไม่ทันโต
⁷ซึ่งคนเกี่ยวไม่เก็บใส่มือ
 หรือคนที่มัดเป็นฟ่อนไม่หอบไว้ที่อก
⁸ทั้งคนที่ผ่านไปไม่พูดว่า
 “ขอพระยาห์เวห์ทรงอวยพรท่านทั้งหลาย
 เราอวยพรพวกท่านในพระนามของพระยาห์เวห์”

เรื่องลิ้น

 ¹พี่น้องของข้าพเจ้า อย่าเป็นอาจารย์กันมากนักเลย เพราะท่านทั้งหลายก็รู้ว่าเราที่เป็นคนสอนนั้น จะต้องถูกพิพากษาที่เข้มงวดยิ่งขึ้น ²เพราะว่าเราทำผิดพลาดมากมายกันทุกคน ถ้าใครไม่เคยทำผิดทางคำพูด คนนั้นก็เป็นคนดีพร้อมและสามารถบังคับทั้งตัวได้ด้วย ³ถ้าเราเอาบังเหียนใส่ปากม้าเพื่อให้พวกมันเชื่อฟัง เราก็สามารถบังคับมันได้ทั้งตัว ⁴หรือดูเรือซิ แม้ว่ามันจะใหญ่และถูกพัดให้แล่นไปด้วยลมแรง เรือเหล่านั้นก็ยังถูกบังคับด้วยหางเสือเล็กๆ ไปในทิศทางที่นายท้ายต้องการจะให้ไป ⁵ลิ้นก็เช่นเดียวกัน เป็นอวัยวะเล็กๆ แต่คุยอวดในเรื่องใหญ่โต
 คิดดูซิ ไฟเพียงนิดเดียวแต่สามารถทำให้ป่าใหญ่ลุกไหม้ได้ ⁶และลิ้นนั้นเป็นไฟ ลิ้นเป็นโลกชั่วร้ายที่ตั้งอยู่ท่ามกลางอวัยวะต่างๆ ของเรา มันทำให้ทั้งกายเป็นมลทิน และเผาผลาญวงจรของชีวิต และตัวมันเองก็ถูกเผาผลาญโดยไฟนรก ⁷เพราะว่าสัตว์ทุกชนิด ทั้งนก ทั้งสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์ในทะเลนั้นทำให้เชื่องได้ และมนุษย์ทำให้พวกมันเชื่องมาแล้ว ⁸แต่ลิ้นนั้นไม่มีมนุษย์คนไหนสามารถทำให้เชื่องได้ ลิ้นเป็นสิ่งชั่วร้ายที่อยู่ไม่สุขและเต็มไปด้วยพิษร้ายถึงตาย ⁹เราสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระบิดาด้วยลิ้นนั้น และเราก็แช่งด่ามนุษย์ผู้ที่พระเจ้าทรงสร้างตามพระฉายาของพระองค์ด้วยลิ้นนั้น ¹⁰คำสรรเสริญและคำแช่งด่าออกมาจากปากเดียวกัน พี่น้องของข้าพเจ้า อย่าให้เป็นอย่างนั้น ¹¹บ่อน้ำพุจะมีทั้งน้ำจืดและน้ำเค็มพุ่งออกมาจากช่องเดียวกันได้หรือ? ¹²พี่น้องของข้าพเจ้า ต้นมะเดื่อจะออกผลเป็นมะกอกได้หรือ? และเถาองุ่นจะออกผลเป็นมะเดื่อได้หรือ? บ่อน้ำพุเค็มย่อมทำให้เกิดน้ำจืดไม่ได้

ปัญญาจากเบื้องบน

 ¹³มีใครบ้างในท่านทั้งหลายที่มีปัญญาและมีความเข้าใจ? ให้เขาแสดงออกมาด้วยความประพฤติที่ดีงาม คือด้วยการกระทำที่สุภาพอ่อนโยนพร้อมด้วยปัญญาของเขา ¹⁴แต่ถ้าหากในใจของพวกท่านมีความขมขื่นเพราะริษยาและมีความมักใหญ่ใฝ่สูง ก็อย่าโอ้อวดและอย่าต่อต้านความจริงด้วยการโกหก ¹⁵ปัญญาอย่างนี้ไม่ใช่ปัญญาที่มาจากเบื้องบน แต่เป็นปัญญาฝ่ายโลก ฝ่ายเนื้อหนังและฝ่ายผีปีศาจ ¹⁶เพราะว่าที่ไหนมีความริษยาและความมักใหญ่ใฝ่สูง ที่นั่นก็มีความวุ่นวายและการทำชั่วทุกอย่าง ¹⁷แต่ปัญญาจากเบื้องบนนั้นบริสุทธิ์เป็นประการแรก แล้วจึงเป็นความสงบสุข การผ่อนหนักผ่อนเบา การยอมรับฟัง การเต็มเปี่ยมด้วยความเมตตาและผลดีต่างๆ ไม่มีการลำเอียง ไม่มีการหน้าซื่อใจคด ¹⁸และพวกที่สร้างสันติ ซึ่งหว่านด้วยสันติ ก็จะได้รับผลคือความชอบธรรม

อิสราเอลรับการอวยพร

 ¹เจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะต่อภูเขาทั้งหลายของอิสราเอล จงกล่าวว่า “ภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ ²พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะศัตรูกล่าวขวัญถึงเจ้าว่า ‘ฮะฮ้า’ และว่า ‘ที่สูงโบราณเหล่านั้นได้ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเราแล้ว’ ³เพราะฉะนั้น จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่า เออ เนื่องจากพวกเขาทำให้เจ้ารกร้างและบีบคั้นเจ้าจากรอบด้าน จนเจ้าตกเป็นกรรมสิทธิ์ของบรรดาประชาชาติที่เหลือนั้น และเจ้ากลายเป็นขี้ปากและเป็นที่นินทาของประชาชน ⁴เพราะฉะนั้น ภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้กับภูเขาและเนินเขา ห้วยและหุบเขา กับซากปรักหักพังและที่ร้างเปล่า ทั้งบรรดาเมืองที่ผู้คนละทิ้ง ซึ่งได้กลายเป็นของริบและเป็นที่เย้ยหยันของประชาชาติที่เหลือซึ่งอยู่รอบๆ ⁵เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ด้วยความหวงแหนอย่างเดือดดาลของเรา เราพูดต่อสู้ประชาชาติที่เหลือและเอโดมทั้งหมดผู้ซึ่งเอาแผ่นดินของเราไปเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเขาเอง ด้วยความร่าเริงเต็มหัวใจและด้วยความมุ่งร้าย เพื่อจะไล่คนในนั้นออกไปเป็นของริบ ⁶เพราะฉะนั้น จงเผยพระวจนะต่อแผ่นดินอิสราเอล และเจ้าจงกล่าวกับภูเขาและเนินเขา กับห้วยและหุบเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เราพูดด้วยความหวงแหนและด้วยความโกรธของเรา เพราะเจ้าได้ทนรับความอับอายจากบรรดาประชาชาติ ⁷เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายจึงตรัสว่า เราปฏิญาณว่าประชาชาติรอบๆ เจ้านั้น จะต้องรับความอับอาย
 ⁸“แต่เจ้า ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะแตกกิ่งก้านของเจ้าออกมา และจะออกผลให้แก่อิสราเอลประชากรของเรา เพราะว่าพวกเขาจะกลับมาในไม่ช้า ⁹เพราะดูสิ เราอยู่กับเจ้า เราจะหันมาหาเจ้า และเจ้าจะได้รับการไถและการหว่าน ¹⁰และเราจะทวีจำนวนคนให้แก่เจ้า คือแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด เมืองทั้งหลายจะมีคนอาศัยอยู่ และซากปรักหักพังจะถูกสร้างขึ้นใหม่ ¹¹เราจะทวีจำนวนทั้งคนและสัตว์แก่เจ้า จะเพิ่มพูนขึ้นและจะมีลูกดก เราจะทำให้เจ้ามีคนอาศัยอยู่อย่างในกาลก่อน และจะให้เจ้ารุ่งเรืองมากกว่าก่อน แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ ¹²เออ เราจะให้คนมาเดินบนเจ้า คืออิสราเอลประชากรของเรา เขาทั้งหลายจะได้เจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ และเจ้าจะเป็นมรดกของเขาทั้งหลาย และเจ้าจะไม่ทำให้เขาโศกเศร้าเรื่องลูกอีกต่อไป
 ¹³“พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะคนกล่าวกับเจ้าว่า ‘เจ้ากินคน และเจ้าทำให้ประชาชาติของเจ้าโศกเศร้าเรื่องลูก’ ¹⁴เพราะฉะนั้น เจ้าจะไม่กินคน และไม่ทำให้ประชาชาติของเจ้าโศกเศร้าเรื่องลูกอีกเลย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ ¹⁵เราจะไม่ให้เจ้าได้ยินคำเยาะเย้ยของประชาชาติต่างๆ อีก และเจ้าไม่ต้องทนรับความขายหน้าของชนชาติทั้งหลายอีก และจะไม่ทำให้ประชาชาติของเจ้าสะดุดอีกเลย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ

การฟื้นฟูอิสราเอล

 ¹⁶พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า ¹⁷“บุตรมนุษย์เอ๋ย เมื่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลอาศัยอยู่ในแผ่นดินของตน เขาทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยวิถีและการกระทำของเขา ความประพฤติของเขาต่อหน้าเราก็เหมือนมลทินอันเกิดจากประจำเดือน ¹⁸เพราะฉะนั้น เราจึงระบายความโกรธของเราออกเหนือเขา ด้วยเรื่องโลหิตซึ่งเขาได้ทำให้ตกบนแผ่นดิน ด้วยเรื่องรูปเคารพซึ่งเขาทำให้แผ่นดินนั้นเป็นมลทิน ¹⁹เราจึงกระจายพวกเขาไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และให้เขากระจัดกระจายไปตามประเทศต่างๆ เราพิพากษาเขาตามวิถีและการกระทำของเขา ²⁰แต่เมื่อพวกเขาไปยังบรรดาประชาชาติ ไม่ว่าไปถึงไหน เขาก็ทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเสื่อมเกียรติ เพราะคนกล่าวขวัญถึงพวกเขาว่า ‘คนเหล่านี้เป็นประชากรของพระยาห์เวห์ ถึงกระนั้นเขายังต้องออกไปจากแผ่นดินของพระองค์’ ²¹แต่เรายังเป็นห่วงนามบริสุทธิ์ของเรา ซึ่งพงศ์พันธุ์อิสราเอลทำให้เสื่อมเกียรติท่ามกลางประชาชาติที่เขาตกไปอยู่นั้น
 ²²“เพราะฉะนั้น จงกล่าวกับพงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ที่เรากำลังจะทำอยู่นั้นไม่ใช่เพราะเห็นแก่เจ้า แต่เพราะเห็นแก่นามบริสุทธิ์ของเรา ซึ่งเจ้าได้ทำให้เสื่อมเกียรติท่ามกลางประชาชาติซึ่งเจ้าเข้าไปอยู่นั้น ²³และเราจะสำแดงความศักดิ์สิทธิ์ของนามยิ่งใหญ่ของเราซึ่งถูกลบหลู่ท่ามกลางประชาชาติ คือนามที่เจ้าทำให้เสื่อมเกียรติท่ามกลางพวกเขา แล้วประชาชาติทั้งหลายจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์ พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ เมื่อเราสำแดงความศักดิ์สิทธิ์ของเราท่ามกลางพวกเจ้าต่อหน้าต่อตาเขาทั้งหลาย ²⁴เพราะว่าเราจะนำพวกเจ้าออกมาจากท่ามกลางประชาชาติทั้งหลาย และรวบรวมเจ้ามาจากทุกประเทศ แล้วนำเจ้าเข้ามาในแผ่นดินของเจ้าเอง ²⁵เราจะเอาน้ำสะอาดพรมเจ้าทั้งหลาย แล้วเจ้าจะสะอาดพ้นจากมลทินทั้งหลายของเจ้า และเราจะชำระพวกเจ้าจากรูปเคารพทั้งหลายของเจ้า ²⁶เราจะให้ใจใหม่แก่พวกเจ้า และเราจะบรรจุวิญญาณใหม่ไว้ภายในของเจ้าทั้งหลาย เราจะนำใจหินออกจากเนื้อของเจ้า และให้ใจเนื้อแก่เจ้า ²⁷เราจะใส่วิญญาณของเราไว้ภายในของเจ้าทั้งหลาย แล้วทำให้เจ้าดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา และรักษากฎหมายของเรา ทั้งทำตามนั้น ²⁸เจ้าทั้งหลายจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่เราให้แก่บรรพบุรุษของเจ้า และเจ้าจะเป็นประชากรของเรา และเราเองจะเป็นพระเจ้าของเจ้า ²⁹เราจะช่วยเจ้าให้พ้นมลทินทั้งหลายของเจ้า และเราจะเรียกข้าวมา และทำให้มันเพิ่มพูนขึ้น และจะไม่ให้เจ้ามีความอดอยากอีก ³⁰เราจะเพิ่มพูนผลของต้นไม้และผลผลิตจากพื้นดินเพื่อเจ้าจะไม่ต้องทนรับความขายหน้าท่ามกลางประชาชาติ เพราะความอดอยากอีกต่อไป ³¹แล้วพวกเจ้าจะระลึกถึงวิถีชั่วของเจ้า และการกระทำที่ไม่ดีของเจ้า แล้วเจ้าจะเกลียดตัวเองเพราะความผิดบาปของเจ้า และสิ่งน่าสะอิดสะเอียนของเจ้า ³²พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสว่า ที่เราทำนั้น ไม่ใช่เพราะเห็นแก่เจ้า พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย พวกเจ้าจงรับรู้ไว้ จงอับอายและขายหน้าด้วยวิถีทั้งหลายของเจ้า”
 ³³“พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ในวันที่เราชำระพวกเจ้าจากความผิดบาปทั้งหมดของเจ้านั้น เราจะทำให้เมืองทั้งหลายมีคนอาศัยอยู่ และซากปรักหักพังจะถูกสร้างขึ้นใหม่ ³⁴แผ่นดินที่รกร้างจะได้รับการไถ และจะไม่เป็นที่ร้างเปล่าเช่นที่เคยปรากฏแก่สายตาของผู้ผ่านไปมา ³⁵และคนทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘แผ่นดินนี้ที่เคยรกร้างได้กลายเป็นอย่างสวนเอเดน และเมืองทั้งหลายที่ร้างเปล่า รกร้างและหักพัง เดี๋ยวนี้ก็มีคนอยู่และมีกำแพง’ ³⁶แล้วบรรดาประชาชาติที่เหลือซึ่งอยู่รอบๆ เจ้าจะรู้ว่า เรา ยาห์เวห์ ได้สร้างเมืองหักพังเหล่านี้ขึ้นใหม่ และปลูกพืชในที่รกร้างนั้น เรา ยาห์เวห์ ได้ลั่นวาจาแล้ว และเราจะทำเช่นนั้น
 ³⁷“พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า อีกครั้งหนึ่ง เราจะยอมให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลขอต่อเราให้ทำสิ่งนี้แก่พวกเขา เราจะเพิ่มจำนวนพวกเขาให้มีคนมากอย่างฝูงแพะแกะ ³⁸ฝูงแพะแกะสำหรับการถวายบูชา และฝูงแพะแกะในกรุงเยรูซาเล็มระหว่างเทศกาลของเธอเป็นอย่างไร เมืองทั้งหลายที่ร้างเปล่าก็จะเต็มด้วยฝูงคนอย่างนั้น แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์”

เอเสเคียล 37

หุบเขากระดูกแห้ง

 ¹พระหัตถ์ของพระยาห์เวห์มาอยู่เหนือข้าพเจ้า แล้วพระองค์ทรงนำข้าพเจ้าออกมาด้วยพระวิญญาณของพระยาห์เวห์ แล้ววางข้าพเจ้าไว้กลางหุบเขาที่มีกระดูกเต็มไปหมด ²พระองค์ทรงพาข้าพเจ้าไปรอบๆ กระดูกเหล่านั้น ดูสิ มีกระดูกมากมายเหลือเกินบนพื้นหุบเขา และนี่แน่ะ เป็นกระดูกแห้งมากๆ ³แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย กระดูกเหล่านี้จะมีชีวิตได้ไหม?” และข้าพเจ้าทูลตอบว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระองค์ทรงทราบอยู่แล้ว” ⁴พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า “จงเผยพระวจนะต่อกระดูกเหล่านี้ และกล่าวกับพวกมันว่า กระดูกแห้งเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์” ⁵พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แก่กระดูกเหล่านี้ว่า “ดูสิ เราจะนำลมหายใจเข้าไปในพวกเจ้า และเจ้าจะมีชีวิต ⁶เราจะใส่เส้นเอ็นไว้บนพวกเจ้าและจะทำให้มีเนื้อขึ้นมาบนเจ้า และเอาหนังหุ้มเจ้า และบรรจุลมหายใจในเจ้า แล้วเจ้าจะมีชีวิต แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์”
 ⁷ข้าพเจ้าก็เผยพระวจนะตามที่ข้าพเจ้าได้รับพระบัญชา และเมื่อข้าพเจ้าเผยพระวจนะอยู่นั้นก็มีเสียง และดูสิ เป็นเสียงสั่นรัว พวกกระดูกนั้นเข้ามาหากัน กระดูกกับกระดูก ⁸และเมื่อข้าพเจ้ามองดูก็เห็นมีเอ็นบนพวกมัน เนื้อก็ขึ้นมาบนกระดูก และหนังก็มาหุ้มมันไว้ แต่ไม่มีลมหายใจในนั้น ⁹แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงเผยพระวจนะแก่ลมหายใจ บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะเถิด จงกล่าวกับลมหายใจว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ลมหายใจเอ๋ย จงมาจากลมทั้งสี่ มาหายใจเข้าไปในคนที่ถูกฆ่าพวกนี้เพื่อให้เขามีชีวิต” ¹⁰แล้วข้าพเจ้าก็เผยพระวจนะตามที่พระองค์ทรงบัญชาข้าพเจ้า และลมหายใจก็เข้ามาในร่างเหล่านั้น พวกเขาก็มีชีวิต แล้วก็ยืนขึ้นด้วยเท้าเป็นกองทัพใหญ่โตมากจริงๆ
 ¹¹แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย กระดูกเหล่านี้คือพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด ดูสิ เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘กระดูกของเราแห้ง และความหวังของเราก็หมดสิ้น เราถูกทำลายเสียหมด’ ¹²เพราะฉะนั้น จงเผยพระวจนะและกล่าวแก่พวกเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ ประชากรของเราเอ๋ย เราจะเปิดหลุมฝังศพของเจ้าทั้งหลาย และเอาเจ้าออกมาจากหลุมศพของเจ้า และจะนำเจ้ากลับมายังแผ่นดินอิสราเอล ¹³โอ ประชากรของเราเอ๋ย เจ้าทั้งหลายจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์ เมื่อเราเปิดหลุมศพของเจ้า และเอาเจ้าออกมาจากหลุมศพของเจ้า ¹⁴และเราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้า แล้วเจ้าทั้งหลายจะมีชีวิต และเราจะวางเจ้าไว้ในแผ่นดินของเจ้า แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว และเราจะลงมือทำ” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

ไม้สองอัน

 ¹⁵พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า ¹⁶“เจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาไม้มาอันหนึ่งเขียนลงว่า ‘สำหรับยูดาห์ และสำหรับชนอิสราเอลที่ผูกพันกับยูดาห์’ จงเอาไม้มาอีกอันหนึ่งเขียนลงว่า ‘สำหรับโยเซฟ (ไม้ของเอฟราอิม) และพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมดที่ผูกพันกับโยเซฟ’ ¹⁷แล้วนำไม้ทั้งสองรวมเข้าเป็นอันเดียว เพื่อเป็นไม้อันเดียวกันในมือของเจ้า ¹⁸และเมื่อคนในชนชาติเจ้ากล่าวกับเจ้าว่า ‘ท่านจะไม่บอกให้เรารู้หรือว่า สิ่งนี้หมายความว่าอะไร?’ ¹⁹จงกล่าวกับพวกเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เรากำลังจะเอาไม้ของโยเซฟ (ซึ่งอยู่ในมือของเอฟราอิม) และของเผ่าต่างๆ ของอิสราเอลที่ผูกพันกับเขา และเราจะเอาไม้ของยูดาห์มา แล้วทำให้เป็นไม้อันเดียวกัน และจะเป็นไม้อันเดียวในมือของเรา ²⁰เมื่อไม้ทั้งสองที่เจ้าเขียนนั้นอยู่ในมือเจ้าต่อหน้าต่อตาเขาทั้งหลาย ²¹ก็จงกล่าวกับเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เราจะนำคนอิสราเอลมาจากท่ามกลางบรรดาประชาชาติที่พวกเขาได้เข้าไปอยู่ด้วยนั้น และจะรวบรวมเขามาจากรอบด้าน แล้วนำเขามายังแผ่นดินของเขาเอง ²²และเราจะทำให้พวกเขาเป็นประชาชาติเดียวในแผ่นดินนั้นที่บนภูเขาทั้งหลายของอิสราเอล และจะมีกษัตริย์องค์เดียวเป็นกษัตริย์อยู่เหนือเขาทั้งหมด พวกเขาจะไม่เป็นสองประชาชาติอีกต่อไป และจะไม่แยกเป็นสองราชอาณาจักรอีกต่อไป ²³และพวกเขาจะไม่ทำตัวให้เป็นมลทินด้วยรูปเคารพ หรือด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนของเขา หรือด้วยการล่วงละเมิดทุกอย่างของเขาอีกต่อไป แต่เราจะช่วยเขาให้พ้นจากบาปในที่อาศัยของพวกเขานั้น และเราจะชำระเขา แล้วพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา
 ²⁴“ดาวิดผู้รับใช้ของเราจะเป็นกษัตริย์เหนือเขาทั้งหลายและเขาทุกคนจะมีผู้เลี้ยงเดียวกัน เขาจะดำเนินตามกฎหมายของเรา และรักษากฎเกณฑ์ของเรา ทั้งทำตาม ²⁵เขาทั้งหลายจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่เราได้ให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา ซึ่งบรรดาบรรพบุรุษของพวกเจ้าอาศัยอยู่ พวกเขาและลูกของเขา รวมทั้งหลานของเขาจะอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นนิตย์ และดาวิดผู้รับใช้ของเราจะเป็นเจ้านายของเขาเป็นนิตย์ ²⁶เราจะทำพันธสัญญาแห่งสันติภาพกับเขา จะเป็นพันธสัญญานิรันดร์แก่เขา และเราจะก่อตั้งพวกเขาและให้เขาทวีมากขึ้น และเราจะตั้งสถานนมัสการของเราไว้ท่ามกลางเขาเป็นนิตย์ ²⁷ที่อาศัยของเราจะอยู่กับเขาทั้งหลาย เราจะเป็นพระเจ้าของเขาและเขาจะเป็นประชากรของเรา ²⁸แล้วประชาชาติทั้งหลายจะรู้ว่าเรา ยาห์เวห์ได้ทำให้อิสราเอลบริสุทธิ์ เมื่อสถานนมัสการของเราอยู่ท่ามกลางเขาเป็นนิตย์”