⁶เพราะที่หน้าต่างบ้านของข้า
 ข้าได้มองออกไปตามบานเกล็ด
⁷ข้าเห็นหนุ่มคนหนึ่งท่ามกลางคนรู้น้อย
 ข้าพิเคราะห์ดูเขาท่ามกลางคนหนุ่ม
 เขาไม่มีสามัญสำนึก
⁸เขากำลังผ่านไปตามถนนใกล้หัวมุมไปบ้านของนาง
 เขาเดินไปทางบ้านของนาง
⁹ในเวลาโพล้เพล้ ในเวลาเย็น
 ในตอนกลางคืนและในความมืด
¹⁰และดูสิ หญิงคนหนึ่งมาพบเขา
 แต่งตัวอย่างโสเภณีและมีหัวใจเจ้าเล่ห์
¹¹นางจัดจ้านและหัวรั้น
 เท้าของนางไม่อยู่กับบ้าน
¹²ประเดี๋ยวอยู่ถนน ประเดี๋ยวอยู่ที่ลานเมือง
 และนางหมอบคอยอยู่ทุกหัวมุม
¹³นางฉวยเขาได้และจูบเขา
 นางพูดกับเขาอย่างหน้าไม่อายว่า
¹⁴“ฉันต้องถวายเครื่องศานติบูชา
 และวันนี้ฉันได้ถวายแก้บนแล้ว
¹⁵เพราะฉะนั้นฉันจึงออกมาหาเธอ
 เสาะหาเธออย่างตั้งใจ และฉันพบเธอแล้ว
¹⁶ฉันได้คลุมเตียงของฉันด้วยผ้าคลุม
 เป็นผ้าลินินสีจากอียิปต์
¹⁷ฉันทำที่นอนของฉันให้หอมด้วยมดยอบ
 กฤษณา และอบเชย
¹⁸มาเถอะ ให้เรามาอิ่มด้วยความรักจนรุ่งเช้า
 ให้เราสำเริงสำราญกันด้วยความรักอิ่มด้วยความรัก
¹⁹เพราะสามีของฉันไม่อยู่บ้าน
 เขาไปทางไกล
²⁰เขาพกเงินไปถุงหนึ่ง
 พอวันเพ็ญเขาจึงจะกลับมา”

การประสูติของพระเยซู

 ¹อยู่มาคราวนั้น มีรับสั่งจากจักรพรรดิออกัสตัสให้จดทะเบียนสำมะโนครัวทั่วทั้งแผ่นดิน ²นี่เป็นครั้งแรกที่มีการจดทะเบียนสำมะโนครัว เกิดขึ้นในสมัยที่คีรินิอัสเป็นเจ้าเมืองซีเรีย ³คนทั้งหลายต่างก็ไปจดทะเบียนที่เมืองของตน ⁴โยเซฟก็เดินทางจากเมืองนาซาเร็ธแคว้นกาลิลี ไปที่เมืองของดาวิดชื่อเบธเลเฮมในแคว้นยูเดียด้วย เพราะว่าเขาเป็นวงศ์วานและเชื้อสายของดาวิด ⁵เขาไปจดทะเบียนพร้อมกับมารีย์หญิงที่เขาหมั้นไว้แล้วและกำลังตั้งครรภ์ ⁶ขณะเขาทั้งสองอยู่ที่นั่น ก็ถึงเวลาที่มารีย์จะคลอดบุตร ⁷นางจึงคลอดบุตรชายหัวปี เอาผ้าอ้อมพันและวางไว้ในรางหญ้า เพราะว่าไม่มีที่ว่างในโรงแรมสำหรับพวกเขา

คนเลี้ยงแกะและทูตสวรรค์

 ⁸ในแถบนั้นมีพวกคนเลี้ยงแกะอยู่กลางทุ่งกำลังเฝ้าฝูงแกะของเขาในเวลากลางคืน ⁹มีทูตสวรรค์องค์หนึ่งขององค์พระผู้เป็นเจ้าคำว่า องค์พระผู้เป็นเจ้ามาปรากฏแก่พวกเขา และพระรัศมีขององค์พระผู้เป็นเจ้าส่องล้อมรอบเขา และเขากลัวนัก ¹⁰ทูตสวรรค์องค์นั้นกล่าวกับเขาทั้งหลายว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเรานำข่าวดีมายังพวกท่าน เป็นความยินดีอย่างยิ่งที่จะมาถึงคนทั้งหลาย ¹¹เพราะว่าในวันนี้ พระผู้ช่วยให้รอดของพวกท่านคือพระคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้ามาประสูติที่เมืองของดาวิดหมายถึงเมืองเบธเลเฮม ¹²นี่จะเป็นหมายสำคัญสำหรับพวกท่าน คือท่านจะพบพระกุมารนั้นพันผ้าอ้อมนอนอยู่ในรางหญ้า” ¹³ในทันใดนั้น ชาวสวรรค์หมู่หนึ่งมาปรากฏอยู่กับทูตสวรรค์องค์นั้นร่วมสรรเสริญพระเจ้าว่า

¹⁴“พระสิริจงมีแด่พระเจ้าในที่สูงสุด
 ส่วนบนแผ่นดินโลก สันติสุขจงมีท่ามกลางมนุษย์ทั้งหลายที่พระองค์โปรดปรานนั้น”

 ¹⁵เมื่อทูตสวรรค์เหล่านั้นไปจากพวกเขาขึ้นสู่สวรรค์แล้ว บรรดาคนเลี้ยงแกะก็พูดกันว่า “ให้เราไปยังเมืองเบธเลเฮมดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแจ้งกับเรา” ¹⁶เขาก็รีบไป แล้วพบนางมารีย์กับโยเซฟ และพบพระกุมารนั้นนอนอยู่ในรางหญ้า ¹⁷เมื่อพวกเขาเห็นแล้วจึงเล่าเรื่องที่เขาได้ยินถึงพระกุมารนั้น ¹⁸คนทั้งหลายที่ได้ยินก็ประหลาดใจเกี่ยวกับเรื่องที่คนเลี้ยงแกะบอกกับเขา ¹⁹ส่วนนางมารีย์ก็เก็บสิ่งเหล่านั้นไว้และรำพึงอยู่ในใจ  ²⁰บรรดาคนเลี้ยงแกะจึงกลับไปถวายพระเกียรติและสรรเสริญพระเจ้า สำหรับเหตุการณ์ทุกอย่างที่เขาได้ยินและได้เห็นดังที่กล่าวไว้กับพวกเขา

กฎเกณฑ์เรื่องภรรยาที่นอกใจ

 ¹¹และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ¹²“จงบอกคนอิสราเอลว่า ถ้าภรรยาของชายคนไหนหลงผิดและประพฤตินอกใจสามี ¹³มีชายอื่นมานอนกับนางในที่ลับตาสามีของนาง นางก็มีมลทินแล้วแม้ถูกปิดบังไว้ และแม้ไม่มีพยาน ทั้งจับไม่ได้คาหนังคาเขา ¹⁴จิตหึงหวงก็มาอยู่ในตัวสามี เขาจึงหึงหวงภรรยาผู้มีมลทินนั้น หรือว่ามีจิตหึงหวงอยู่ในสามี เขาจึงหึงหวงภรรยาของเขาทั้งๆ ที่ภรรยาไม่มีมลทิน ¹⁵ให้ชายนั้นพาภรรยาของเขาไปหาปุโรหิต และนำเครื่องบูชาสำหรับภรรยาไปด้วย คือแป้งบาร์เลย์ประมาณหนึ่งกิโลกรัม แต่ไม่ให้เขาเทน้ำมันหรือใส่กำยานในแป้งนั้น เพราะเป็นธัญบูชาเกี่ยวกับความหึงหวง เป็นธัญบูชาแห่งการระลึกคือให้ระลึกถึงความผิด
 ¹⁶“ปุโรหิตจะนำนางมาใกล้และให้ยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ¹⁷และปุโรหิตจะเอาน้ำศักดิ์สิทธิ์ใส่ในภาชนะดิน แล้วเอาผงคลีจากพื้นพลับพลาใส่ในน้ำนั้น ¹⁸ปุโรหิตจะให้นางยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และแก้มวยผมของนางออก แล้วส่งธัญบูชาแห่งการระลึกให้นางถือไว้ ซึ่งเป็นธัญบูชาแห่งความหึงหวง ส่วนปุโรหิตจะถือน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นไว้ ¹⁹จากนั้นปุโรหิตจะให้นางสาบานและพูดกับนางว่า ‘ถ้าไม่มีชายใดมานอนกับเจ้า หรือถ้าเจ้าไม่ได้หลงผิดไปมีมลทิน เมื่อเจ้ายังอยู่กินกับอยู่กินกับ ก็ให้เจ้าพ้นจากน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนี้ ²⁰แต่ถ้าเจ้าหลงผิดในขณะที่เจ้าอยู่กินกับสามีแล้วมีมลทิน โดยชายอื่นที่ไม่ใช่สามีได้นอนกับเจ้า ²¹(และให้ปุโรหิตบอกหญิงนั้นกล่าวคำสาบานของการสาปแช่ง ทั้งบอกกับหญิงนั้นว่า) ขอพระยาห์เวห์ทรงทำให้เจ้าเป็นคำแช่ง และคำสาปท่ามกลางชนชาติของเจ้า โดยการที่พระองค์ทรงทำให้มดลูกของเจ้าลีบ และท้องเจ้าป่อง ²²และน้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนี้จะเข้าในตัวเจ้า แล้วทำให้ท้องเจ้าป่อง และมดลูกของเจ้าลีบไป’ และหญิงนั้นจะต้องพูดว่า ‘อาเมน อาเมน’
 ²³“แล้วปุโรหิตจะเขียนคำสาปนี้ลงในหนังสือม้วน แล้วลบข้อความนั้นออกในน้ำแห่งความขมขื่น ²⁴จากนั้นให้หญิงนั้นดื่มน้ำแห่งความขมขื่นที่ทำให้เกิดการสาปแช่ง แล้วน้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นจะเข้าไปในตัวนางและทำให้นางเจ็บปวดมาก ²⁵และปุโรหิตจะเอาธัญบูชาแห่งความหึงหวงจากมือนาง แล้วโบกถวายธัญบูชานั้นเฉพาะพระยาห์เวห์ แล้วนำไปที่แท่นบูชา ²⁶ปุโรหิตจะหยิบธัญบูชากำมือหนึ่งเป็นส่วนอนุสรณ์บูชาและเผาบนแท่นบูชา หลังจากนั้นปุโรหิตจะให้หญิงนั้นดื่มน้ำนั้น ²⁷เมื่อให้หญิงนั้นดื่มน้ำแล้ว ถ้านางทำตัวเป็นมลทินและประพฤตินอกใจสามี น้ำที่ทำให้เกิดการสาปแช่งนั้นจะเข้าในตัวนางและทำให้เจ็บปวดมาก ท้องของนางจะป่องและมดลูกจะลีบไป และนางจะเป็นที่แช่งสาปท่ามกลางชนชาติของนาง ²⁸ถ้าหญิงนั้นไม่ได้มีมลทินและนางบริสุทธิ์ นางก็จะพ้นความผิดและตั้งครรภ์
 ²⁹“นี่เป็นกฎเรื่องความหึงหวง เมื่อภรรยาได้หลงไปทำตัวให้มีมลทินทั้งที่ยังอยู่กินกับสามี ³⁰หรือเมื่อมีจิตหึงหวงอยู่ในผู้ชาย และเขาหึงหวงภรรยาของตน เขาต้องให้นางไปยืนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และปุโรหิตจะปฏิบัติต่อนางตามบัญญัตินี้ทุกประการ ³¹ผู้ชายจึงจะพ้นผิด ส่วนผู้หญิงจะต้องรับความผิดของนาง”

กันดารวิถี 6

เกี่ยวกับพวกนาศีร์

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงกล่าวกับคนอิสราเอลว่า เมื่อผู้ชายหรือผู้หญิงก็ดีได้ปฏิญาณเป็นพิเศษ คือปฏิญาณเป็นนาศีร์โดยปลีกตัวถวายแด่พระยาห์เวห์ ³ก็ให้คนนั้นปลีกตัวจากเหล้าองุ่นและสุรา เขาต้องไม่ดื่มน้ำส้มที่ทำจากเหล้าองุ่นหรือสุรา เขาต้องไม่ดื่มน้ำองุ่นหรือรับประทานองุ่นไม่ว่าสดหรือแห้ง ⁴เขาต้องไม่รับประทานสิ่งใดที่ได้จากต้นองุ่น ไม่ว่าจะเป็นเมล็ดหรือเปลือกองุ่นตลอดเวลาที่ปลีกตัว
 ⁵“ห้ามมีดโกนถูกศีรษะของเขาตลอดเวลาที่เขาปฏิญาณเป็นนาศีร์ เขาต้องบริสุทธิ์จนกว่ากำหนดเวลาที่ปลีกตัวถวายแด่พระยาห์เวห์จะสิ้นสุด และเขาจะต้องไว้ผมยาว
 ⁶“และเขาต้องไม่เข้าใกล้ซากศพตลอดเวลาที่ปลีกตัวถวายแด่พระยาห์เวห์ ⁷เขาต้องไม่ทำตัวให้มีมลทินเนื่องจากบิดามารดาหรือพี่น้องชายหญิงที่ตาย เพราะการเป็นนาศีร์ถวายแด่พระเจ้านั้นอยู่บนศีรษะของเขา ⁸ตลอดเวลาที่เป็นนาศีร์เขาต้องบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์
 ⁹“และถ้ามีคนมาตายอยู่ชิดตัวเขาอย่างปัจจุบันทันด่วน ศีรษะของเขาที่ชำระให้บริสุทธิ์ไว้ก็เป็นมลทิน เขาต้องโกนศีรษะของเขาในวันชำระตัว คือในวันที่เจ็ดนั้นเขาต้องโกนศีรษะ ¹⁰และในวันที่แปดเขาต้องนำนกเขาสองตัว หรือลูกนกพิราบสองตัวไปให้ปุโรหิตที่ประตูเต็นท์นัดพบ ¹¹และปุโรหิตจะถวายตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป อีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวเพื่อลบมลทินให้เขา เพราะเหตุความผิดเกี่ยวกับเรื่องศพ และเขาต้องชำระศีรษะให้บริสุทธิ์ในวันนั้น ¹²เขาจะต้องปลีกตัวถวายแด่พระยาห์เวห์ตลอดเวลาการเป็นนาศีร์ของเขาอีกครั้งหนึ่ง ส่วนช่วงเวลาปลีกตัวก่อนหน้านี้ให้ถือว่าเป็นโมฆะ เพราะการเป็นนาศีร์ของเขามีมลทิน และให้เขานำแกะผู้อายุหนึ่งปีตัวหนึ่งมาเป็นเครื่องบูชาชดใช้บาป
 ¹³“เมื่อเวลาเป็นนาศีร์ของเขาครบกำหนดแล้ว กฎของนาศีร์มีดังนี้ คือให้นำตัวเขามาที่ประตูเต็นท์นัดพบ ¹⁴ให้เขาถวายเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์คือลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีที่ปราศจากตำหนิตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ลูกแกะเมียอายุหนึ่งปีที่ปราศจากตำหนิตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และแกะผู้ที่ปราศจากตำหนิตัวหนึ่งเป็นศานติบูชา ¹⁵รวมทั้งขนมไร้เชื้อกระจาดหนึ่ง (คือขนมที่ทำด้วยแป้งอย่างดีเคล้าน้ำมันและขนมแผ่นไร้เชื้อทาน้ำมัน) พร้อมกับธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน ¹⁶แล้วปุโรหิตจะถวายของเหล่านี้เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ทั้งถวายเครื่องบูชาลบล้างบาปและเครื่องบูชาเผาทั้งตัว  ¹⁷จากนั้นปุโรหิตจะถวายแกะผู้เป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ พร้อมกับขนมไร้เชื้อกระจาดหนึ่ง รวมทั้งถวายธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันด้วย ¹⁸แล้วผู้เป็นนาศีร์จะโกนศีรษะที่ปฏิญาณไว้นั้นที่ประตูเต็นท์นัดพบ และนำเอาผมของศีรษะที่ปฏิญาณไว้นั้นไปใส่ในไฟที่อยู่ใต้ศานติบูชา ¹⁹หลังจากผู้เป็นนาศีร์โกนศีรษะที่เขาปฏิญาณไว้เสร็จแล้ว ปุโรหิตจะนำเนื้อขาหน้าของแกะตัวผู้ที่ต้มแล้วกับขนมไร้เชื้อก้อนหนึ่งจากกระจาด และขนมแผ่นไร้เชื้อแผ่นหนึ่งวางไว้ในมือทั้งสองของนาศีร์คนนั้น ²⁰แล้วปุโรหิตจะโบกของเหล่านั้นเป็นเครื่องโบกถวายแด่พระยาห์เวห์ นี่เป็นส่วนที่บริสุทธิ์สำหรับปุโรหิตที่รวมเข้ากับเนื้ออกซึ่งเป็นเครื่องโบกถวายและเนื้อโคนขาซึ่งเป็นเครื่องถวาย หลังจากนี้ผู้เป็นนาศีร์ก็ดื่มเหล้าองุ่นได้
 ²¹“นี่เป็นกฎของนาศีร์ผู้ซึ่งได้ปฏิญาณ และเครื่องบูชาของเขาที่ถวายแด่พระยาห์เวห์ในการเป็นนาศีร์ของเขา นอกเหนือจากสิ่งอื่นที่เขาสามารถถวายได้ เขาจะต้องทำตามที่กล่าวปฏิญาณตามกฎของการเป็นนาศีร์”

คำอวยพรของปุโรหิต

 ²²พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²³“จงกล่าวกับอาโรนและบุตรทั้งหลายของเขาว่า ท่านทั้งหลายจงอวยพรคนอิสราเอล คือพูดกับเขาทั้งหลายว่า
 ²⁴‘ขอพระยาห์เวห์ทรงอวยพรท่าน และพิทักษ์รักษาท่าน
 ²⁵ขอพระยาห์เวห์ทรงให้พระพักตร์ของพระองค์ทอแสงแก่ท่าน และทรงพระกรุณาท่าน
 ²⁶ขอพระยาห์เวห์เงยพระพักตร์ของพระองค์ต่อท่าน และประทานสวัสดิภาพแก่ท่าน’
 ²⁷“ดังนั้นแหละพวกเขาจะประทับนามของเราเหนือคนอิสราเอล และเราจะอวยพรเขาทั้งหลาย”