¹⁶เมื่อคนในค่ายอิจฉาโมเสส
 และอาโรน คนบริสุทธิ์ของพระยาห์เวห์
¹⁷แผ่นดินก็อ้าปากกลืนดาธาน
 และกลบพวกของอาบีรัมเสีย
¹⁸ไฟได้ลุกไหม้ท่ามกลางพวกของท่าน
 และเปลวเพลิงผลาญคนอธรรมเสีย
¹⁹บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายได้สร้างลูกโคในโฮเรบ
 และนมัสการรูปเคารพที่ได้หล่อขึ้น
²⁰ท่านเหล่านั้นเอาพระสิริของพระเจ้าแลกกับ
 รูปปั้นของวัวที่กินหญ้า
²¹ท่านลืมพระเจ้าผู้ทรงช่วยท่านให้รอด
 ผู้ได้ทรงทำพระราชกิจใหญ่โตในอียิปต์
²²ทรงทำการอัศจรรย์ต่างๆ ในแผ่นดินของฮาม
 และสิ่งน่าคร้ามกลัวที่ทะเลแดง
²³เพราะฉะนั้น พระองค์ตรัสว่าจะทำลายท่านเหล่านั้นเสีย
 แต่ยังดีที่โมเสสผู้ซึ่งพระองค์ทรงเลือกสรร
ได้มายืนเฝ้าทัดทานพระองค์
 เพื่อหันพระพิโรธของพระองค์เสียจากการทำลาย
²⁴ต่อมาบรรพบุรุษของข้าพระองค์ก็ดูถูกแผ่นดินอันร่มรื่นนั้น
 ไม่เชื่อพระวจนะของพระองค์
²⁵ท่านเหล่านั้นบ่นอยู่ในเต็นท์ของท่าน
 และไม่ฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์
²⁶เพราะฉะนั้น พระองค์ทรงปฏิญาณต่อท่านว่า
 จะทำให้ท่านล้มตายในถิ่นทุรกันดาร
²⁷และจะกระจายพงศ์พันธุ์ของท่านไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
 หว่านท่านไปทั่วประเทศทั้งหลาย
²⁸ต่อมาท่านเหล่านั้นก็ไปติดพันอยู่กับพระบาอัลแห่งเมืองเปโอร์
 และรับประทานเครื่องสัตวบูชาที่บูชาพระตาย
²⁹ท่านยั่วเย้าพระองค์ให้กริ้วด้วยการกระทำของท่าน
 แล้วโรคระบาดก็เกิดขึ้นท่ามกลางท่าน
³⁰แต่ฟีเนหัสได้ยืนขึ้นจัดการลงโทษ
 และโรคระบาดนั้นก็หยุด
³¹ที่เขาทำนั้นพระองค์ทรงนับว่าเป็นความชอบธรรมแก่เขา
 ทุกชั่วชาติพันธุ์เป็นนิตย์

เปาโลกล่าวปกป้องพันธกิจของท่าน

 ¹ข้าพเจ้า เปาโล ขอร้องพวกท่านด้วยตัวเอง โดยเห็นแก่ความสุภาพอ่อนโยนและความกรุณาของพระคริสต์ ข้าพเจ้าผู้เป็นคนถ่อมตัวเมื่ออยู่กับท่านทั้งหลาย แต่เมื่ออยู่ห่างก็เป็นคนห้าวหาญต่อพวกท่าน ²คือข้าพเจ้าขอร้องท่านว่าเมื่อมาอยู่กับพวกท่าน อย่าให้ข้าพเจ้าต้องห้าวหาญ ด้วยความมั่นใจที่ทำให้ข้าพเจ้าคิดว่า จะต้องกล้าหาญต่อบางคนซึ่งคิดว่าเราดำเนินชีวิตตามแบบมนุษย์ทั่วๆ ไป ³เพราะว่า ถึงแม้ว่าเราดำเนินชีวิตอยู่ในร่างกายมนุษย์ แต่เราก็ไม่ได้สู้รบตามแบบมนุษย์ทั่วๆ ไป ⁴เพราะว่าอาวุธของเราที่ใช้สู้รบไม่ใช่แบบมนุษย์ แต่เป็นฤทธานุภาพจากพระเจ้าที่จะทำลายป้อมปราการได้ คือทำลายเหตุผลปลอมทั้งหลาย ⁵และความเย่อหยิ่งทุกรูปแบบที่ตั้งตัวขึ้นขัดขวางความรู้ของพระเจ้า และจะยึดกุมความคิดทุกประการให้มาเชื่อฟังพระคริสต์ ⁶และเราพร้อมจะลงโทษทุกคนที่ไม่เชื่อฟัง เมื่อพวกท่านเชื่อฟังอย่างสมบูรณ์แล้ว
 ⁷จงดูสิ่งที่ปรากฏกับตาจงดูสิ่งที่ปรากฏกับตา แปลได้อีกว่า พวกท่านมองแต่เพียงภายนอก ถ้าใครมั่นใจว่าตัวเขาเป็นของพระคริสต์ ก็ให้เขาคิดถึงตัวเองดูอีกทีอย่างนี้ว่า เมื่อเขาเป็นของพระคริสต์ เราก็เป็นของพระคริสต์เหมือนกัน ⁸ถึงแม้ข้าพเจ้าจะอวดมากไปสักหน่อย ในเรื่องสิทธิอำนาจของเราที่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานให้ไว้เพื่อเสริมสร้าง ไม่ใช่เพื่อทำลายพวกท่าน ข้าพเจ้าก็จะไม่ได้รับความอับอาย ⁹ข้าพเจ้าไม่ต้องการให้ดูราวกับว่า ข้าพเจ้าทำให้ท่านกลัวด้วยจดหมาย ¹⁰เพราะมีบางคนพูดว่า “จดหมายของเปาโลนั้นมีน้ำหนักและมีอำนาจมากก็จริง แต่ตัวเขาดูอ่อนแอเมื่อมาถึงและคำพูดของเขาก็ใช้ไม่ได้” ¹¹จงให้คนเหล่านั้นเข้าใจอย่างนี้ว่า เราพูดไว้ในจดหมายอย่างไรเมื่อไม่อยู่ เราก็จะทำอย่างนั้นเมื่ออยู่เช่นกัน ¹²เพราะว่าเราไม่กล้าเทียบชั้นหรือเปรียบเทียบตัวเองกับบางคนที่ยกย่องตัวเอง แต่เมื่อพวกเขาเอาตัวเองเป็นเครื่องวัดกันและกัน และเอาตัวเองเปรียบเทียบกันและกันแล้ว พวกเขาก็ปราศจากความเข้าใจ
 ¹³ส่วนเราจะไม่อวดเกินขอบเขต แต่จะอวดในขอบเขตที่พระเจ้าทรงจัดไว้ให้ และขอบเขตนั้นก็ครอบคลุมถึงพวกท่านด้วย ¹⁴เพราะว่าเราไม่ได้ทำเลยขอบเขตของตนเอง นอกจากว่าเราไม่เคยมาหาท่าน เราเป็นพวกแรกที่นำข่าวประเสริฐของพระคริสต์มายังพวกท่าน ¹⁵เราไม่ได้อวดเกินขอบเขต ไม่ได้อวดในการงานของคนอื่น แต่เราหวังว่า เมื่อความเชื่อของท่านเจริญขึ้น ขอบเขตงานของเราจะขยายออกไปอย่างกว้างขวางในพวกท่าน ¹⁶เพื่อว่าเราจะได้ประกาศข่าวประเสริฐในที่ที่อยู่เลยขอบเขตของพวกท่าน โดยไม่อวดสิ่งที่อยู่ในขอบเขตของคนอื่นที่ทำไว้แล้วนั้น ¹⁷“ถ้าใครจะอวด ก็จงอวดองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด” ¹⁸เพราะว่าคนที่ยกย่องตัวเองจะไม่ได้รับการรับรอง แต่คนที่พระเจ้าทรงยกย่องต่างหากจะได้รับ

ครุวาทเกี่ยวกับเมืองดามัสกัส

¹ครุวาทคำพูดที่หนักและรุนแรงเกี่ยวกับเมืองดามัสกัส
 นี่แน่ะ ดามัสกัสจะไม่เหลือเป็นเมือง
 และจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง
²เมืองทั้งหลายของอาโรเออร์จะถูกทิ้งร้าง
 จะกลายเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะ
 ที่ซึ่งพวกมันจะนอนลงโดยไม่มีใครทำให้มันกลัว
³ป้อมปราการจะหายไปจากเอฟราอิม
 และราชอาณาจักรจะหายไปจากดามัสกัส
และคนเหลืออยู่ของซีเรีย
 จะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของคนอิสราเอล
 พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
⁴และอยู่มาในวันนั้น
 ศักดิ์ศรีของยาโคบจะตกต่ำ
 และร่างกายที่อ้วนของเขาจะซูบผอมลง
⁵และจะเป็นเหมือนคนเกี่ยวข้าวที่รวบรวมต้นข้าวซึ่งตั้งอยู่
 แขนของเขาจะเกี่ยวรวงข้าว
และจะเป็นเหมือนเมื่อคนเก็บรวงข้าว
 ที่หุบเขาเรฟาอิม
⁶แต่การเก็บเกี่ยวที่เหลืออยู่ในนั้น
 จะเป็นเหมือนการตีต้นมะกอก
ที่มีเพียงสองหรือสามลูก
 ซึ่งเหลืออยู่บนยอดสูงสุด
หรือสี่ถึงห้าลูก
 ซึ่งอยู่ตามกิ่งของต้นไม้
 พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้แหละ

 ⁷ในวันนั้น คนจะเอาใจใส่ในพระผู้สร้างของตน และดวงตาของเขาจะมองดูองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล ⁸เขาจะไม่เอาใจใส่แท่นบูชา ซึ่งทำด้วยแปลได้อีกว่า หรือสิ่งที่ทำด้วยมือของเขา และเขาจะไม่มองสิ่งที่นิ้วของเขาเองทำขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบรรดาเสาอาเช-ราห์ หรือที่เผาเครื่องหอม
 ⁹ในวันนั้นเมืองทั้งหลายที่แข็งแกร่งของเขา ซึ่งพวกเขาทิ้งให้ร้างเพราะคนอิสราเอล จะเป็นเหมือนที่ทิ้งร้างในป่าหรือในดงไม้และจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า

 ¹⁰เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้า
 และไม่ได้จดจำพระศิลาแห่งการลี้ภัยของเจ้า
ดังนั้นเจ้าปลูกต้นไม้แห่งความยินดี
 และปักกิ่งองุ่นของคนต่างด้าวไว้
¹¹แม้ว่าเจ้าทำให้มันงอกในวันที่เจ้าปลูกมัน
 และทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่เจ้าหว่าน
ถึงกระนั้นผลการเก็บเกี่ยวก็จะหนีไป
 ในวันแห่งความโศกเศร้าและความเจ็บปวดที่รักษาไม่ได้
¹²เอ๊ะ เสียงอึกทึกของประชาชนมากมาย
 ดังสนั่นเหมือนเสียงดังสนั่นของทะเล
เอ๊ะ เสียงดังกึกก้องของชนชาติทั้งหลาย
 ดังกึกก้องเหมือนเสียงกึกก้องของน้ำที่มีพลังมหาศาล
¹³บรรดาชนชาติส่งเสียงกึกก้องเหมือนเสียงของน้ำเป็นอันมาก
 แต่พระองค์จะทรงกำราบเขา และเขาจะหนีไปไกลๆ
ถูกไล่ไปเหมือนแกลบที่ต้องลมบนภูเขา
 เหมือนฝุ่นแปลได้อีกว่า เหมือนหญ้าแห้งที่ปลิวไปต่อหน้าพายุ
¹⁴ดูซิ พอเวลาเย็น ก็มีความสยดสยอง
 ก่อนรุ่งเช้า เขาทั้งหลายก็ไม่มีแล้ว
นี่เป็นสภาพของพวกที่แย่งทรัพย์ของเรา
 และเป็นส่วนของพวกที่ปล้นเรา

อิสยาห์ 18

ครุวาทเกี่ยวกับพวกคูช

¹เอ๊ะ แผ่นดินแห่งปีกที่กระหึ่ม
 ซึ่งอยู่เลยแม่น้ำแห่งคูช
²ซึ่งส่งทูตไปโดยทางทะเล
 โดยเรือต้นกกบนน้ำ
จงไป พวกผู้สื่อสารที่รวดเร็วเอ๋ย
 ไปยังประชาชาติหนึ่งที่คนมีร่างสูงและเกลี้ยงเกลา
ไปยังชนชาติที่คนทั้งใกล้และไกลต่างเกรงกลัว
 ประชาชาติที่เข้มแข็งที่เข้มแข็ง และกดขี่ผู้อื่น
 ซึ่งแผ่นดินของเขาถูกแบ่งด้วยแม่น้ำ
³ท่านทุกคนผู้เป็นชาวพิภพ
 ผู้อาศัยทั้งหลายบนแผ่นดินโลก
เมื่อมีธงสัญญาณยกขึ้นบนภูเขา พวกท่านจะมองเห็น
 เมื่อมีการเป่าเขาสัตว์ ท่านจะได้ยิน
⁴เพราะพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
 “เราจะมองจากที่อาศัยของเราอย่างเงียบๆ
เหมือนความร้อนที่ระอุกลางแสงแดด
 เหมือนหมอกของน้ำค้างในความร้อนของฤดูเกี่ยว”
⁵เพราะก่อนถึงฤดูเกี่ยว เมื่อดอกไม้บานแล้ว
 และดอกกลายเป็นผลองุ่นที่กำลังสุก
พระองค์จะทรงตัดกิ่งออกด้วยขอลิดแขนง
 และจะทรงบั่นและฟันกิ่งก้านสาขาทิ้ง
⁶และเขาทั้งหลายจะถูกทิ้งไว้ด้วยกัน
 ให้แก่เหยี่ยว
และแก่สัตว์ป่าบนแผ่นดิน
 และเหยี่ยวจะกินเสียในฤดูร้อน
 และสัตว์ป่าทั้งหมดบนแผ่นดินจะกินเสียในฤดูหนาว
 ⁷ในเวลานั้น ชนชาติที่มีคนรูปร่างสูงและเกลี้ยงเกลาจะนำของมาถวายแด่พระยาห์เวห์จอมทัพ คือชนชาติที่คนทั้งใกล้และไกลต่างเกรงกลัว อันเป็นประชาชาติที่เข้มแข็งและคอยกดขี่ ซึ่งแผ่นดินของเขาถูกแบ่งด้วยแม่น้ำ และพวกเขาจะมายังสถานที่แห่งพระนามของพระยาห์เวห์จอมทัพคือที่ภูเขาศิโยน

อิสยาห์ 19

ครุวาทเกี่ยวกับอียิปต์

¹ครุวาทคำพูดที่หนักและรุนแรงเกี่ยวกับอียิปต์
 ดูสิ พระยาห์เวห์ทรงเมฆอันรวดเร็ว
และเสด็จมายังอียิปต์
 รูปเคารพของอียิปต์จะสั่นระริกเฉพาะพระพักตร์พระองค์
 และใจของคนอียิปต์จะละลายไปภายในตัวเขา
²เราจะเร้าให้คนอียิปต์ต่อสู้กับคนอียิปต์
 แต่ละคนสู้กับพี่น้องของตน
และแต่ละคนสู้กับเพื่อนบ้านของตน
 เมืองสู้กับเมือง อาณาจักรสู้กับอาณาจักร
³และใจของคนอียิปต์จะหดหู่อย่างยิ่ง
 และเราจะทำให้แผนงานของเขายุ่งเหยิง
พวกเขาจะปรึกษารูปเคารพและผู้ติดต่อกับวิญญาณคนตาย
 รวมทั้งคนทรง และหมอผี
⁴และเราจะมอบคนอียิปต์ไว้
 ในมือของเจ้านายโหดเหี้ยม
และพระราชาดุร้ายองค์หนึ่งจะปกครองเหนือพวกเขา
 พระยาห์เวห์จอมทัพผู้เป็นองค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
⁵และน้ำจะแห้งไปจากทะเล
 แม่น้ำไนล์จะแล้งน้ำและแห้งผาก
⁶และคลองทั้งหลายจะเน่าเหม็น
 แควต่างๆ ของอียิปต์จะงวดและแห้งไป
 ต้นอ้อและกอปรือจะเหี่ยวแห้ง
⁷พวกต้นกกที่แม่น้ำไนล์
 ที่ปากแม่น้ำไนล์
และทุกสิ่งซึ่งหว่านลงข้างแม่น้ำนั้นจะแห้งไป
 จะถูกขจัดออกและไม่เหลืออีกเลย
⁸ชาวประมงจะร้องไห้
 และทุกคนที่ตกเบ็ดในแม่น้ำไนล์จะคร่ำครวญ
และพวกทอดแหในน้ำจะอ่อนใจ
⁹คนทำป่านซึ่งหวีแล้วจะหมดหวัง
 ทั้งคนทอผ้าฝ้ายขาวด้วย
¹⁰บรรดาคนทอผ้า ต่างปวดร้าวใจ  และพวกทำงานรับจ้างจะเศร้าใจ
¹¹พวกเจ้านายของเมืองโศอันโง่บัดซบทีเดียว
 ที่ปรึกษาอันฉลาดของฟาโรห์ให้คำปรึกษาอย่างโง่เขลา
พวกเจ้าจะพูดกับฟาโรห์ได้อย่างไรว่า
 “ข้าพระบาทเป็นบุตรของนักปราชญ์
 เป็นเชื้อสายของกษัตริย์โบราณ? ”
¹²พวกนักปราชญ์ของเจ้าอยู่ที่ไหน?
 ขอให้เขาบอกเจ้า และให้พวกเขาแจ้งให้ทราบซิ
 ว่าพระยาห์เวห์จอมทัพมีพระประสงค์ต่ออียิปต์อย่างไร
¹³เจ้านายของเมืองโศอันกลายเป็นคนโง่
 และเจ้านายของเมืองเมมฟิสถูกหลอกแล้ว
บรรดาผู้ใหญ่ในเผ่าต่างๆ ของอียิปต์
 ได้นำอียิปต์ให้หลงทางไป
¹⁴พระยาห์เวห์ทรงปนวิญญาณจิตแห่งการบิดเบือน
 ลงไปในอียิปต์
และพวกเขาทำให้อียิปต์โซเซในการกระทำทุกอย่าง
 เหมือนคนเมาโซเซอยู่บนสิ่งที่เขาอาเจียน
¹⁵ไม่มีอะไรที่คนจะทำเพื่อช่วยอียิปต์ได้
 ไม่ว่าจะเป็นหัวหรือหาง ใบตาลหรือต้นอ้อเล็ก

 ¹⁶ในวันนั้น คนอียิปต์จะเป็นเหมือนผู้หญิง ซึ่งตัวสั่นและหวาดกลัวต่อหน้าพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์จอมทัพ ซึ่งจะทรงกวัดแกว่งต่อสู้เขา ¹⁷และแผ่นดินยูดาห์จะเป็นที่หวาดหวั่นของคนอียิปต์ ชื่อนี้ถูกเอ่ยขึ้นกับใคร เขาก็จะหวาดกลัวกันทุกคน เพราะพระประสงค์ของพระยาห์เวห์จอมทัพที่ทรงประสงค์จะต่อสู้เขาทั้งหลาย

อียิปต์ อัสซีเรียและอิสราเอลจะรับพร

 ¹⁸ในวันนั้น จะมี 5 เมืองในแผ่นดินอียิปต์ที่พูดภาษาของคานาอัน และสาบานต่อพระยาห์เวห์จอมทัพ ส่วนเมืองหนึ่งจะถูกเรียกว่าเมืองดวงอาทิตย์
 ¹⁹ในวันนั้น จะมีแท่นบูชาแด่พระยาห์เวห์แท่นหนึ่งในท่ามกลางแผ่นดินอียิปต์ และมีเสาอนุสรณ์แด่พระยาห์เวห์ที่พรมแดน ²⁰ซึ่งจะเป็นหมายสำคัญและเป็นสักขีพยานให้พระยาห์เวห์จอมทัพในแผ่นดินอียิปต์ เมื่อเขาทั้งหลายร้องทูลต่อพระยาห์เวห์เนื่องด้วยผู้กดขี่พวกเขา พระองค์จะทรงส่งผู้ช่วยและผู้ปกป้องคนหนึ่งมาให้เขา และผู้นั้นจะช่วยกู้เขาทั้งหลาย ²¹แล้วพระยาห์เวห์จะทรงให้พระองค์เป็นที่รู้จักของคนอียิปต์ และในวันนั้นคนอียิปต์จะรู้จักพระยาห์เวห์ ทั้งจะนมัสการด้วยเครื่องบูชาและธัญบูชา และเขาทั้งหลายจะบนบานและแก้บนต่อพระยาห์เวห์ ²²พระยาห์เวห์จะทรงโจมตีอียิปต์ แต่เมื่อโจมตีแล้วก็จะรักษา และเขาทั้งหลายจะหันกลับมาหาพระยาห์เวห์ แล้วพระองค์จะทรงฟังคำวิงวอนของเขาและทรงรักษาพวกเขา
 ²³ในวันนั้น จะมีทางหลวงจากอียิปต์ถึงอัสซีเรีย และคนอัสซีเรียจะมายังอียิปต์ และคนอียิปต์ไปยังอัสซีเรีย แล้วคนอียิปต์และคนอัสซีเรียจะนมัสการด้วยกัน
 ²⁴ในวันนั้น อิสราเอลจะเป็นที่สามร่วมกับอียิปต์และอัสซีเรีย ซึ่งเป็นพรท่ามกลางแผ่นดินโลก ²⁵และเป็นพวกที่พระยาห์เวห์จอมทัพทรงอวยพรว่า “อียิปต์ชนชาติของเรา อัสซีเรียผลงานแห่งมือของเรา และอิสราเอลมรดกของเรา จงรับพรเถิด”