²⁵การพูดพล่อยๆ ว่า “นี่เป็นของบริสุทธิ์” ก็เป็นบ่วงดักตนเอง
 แล้วจึงมาคิดได้หลังจากปฏิญาณไปแล้ว
²⁶พระราชาที่มีปัญญาย่อมทรงฝัดร่อนคนอธรรม
 แล้วทรงขับล้อเกวียนทับพวกเขา
²⁷มโนธรรมของมนุษย์เป็นประทีปของพระยาห์เวห์
 ส่องดูทุกส่วนภายในเขา
²⁸ความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์เฝ้ารักษาพระราชาไว้
 และพระราชาจะทรงค้ำชูพระที่นั่งไว้ด้วยความชอบธรรม
²⁹ศักดิ์ศรีของคนหนุ่มคือกำลังของเขา
 แต่ความภูมิฐานของคนแก่คือผมหงอก
³⁰การเฆี่ยนที่ให้เป็นบาดแผลก็ขจัดความชั่วเสีย
 การโบยตีชำระล้างส่วนลึกภายใน

สุภาษิต 21

¹พระทัยพระราชาเหมือนธารน้ำในพระหัตถ์พระยาห์เวห์
 พระเจ้าจะทรงชักนำไปทางไหนก็ตามแต่จะโปรด
²ทางทุกสายของมนุษย์ก็ถูกต้องในสายตาของเขาเอง
 แต่พระยาห์เวห์ทรงตรวจดูจิตใจ
³การประพฤติชอบธรรมและยุติธรรม
 เป็นที่โปรดปรานแด่พระยาห์เวห์มากกว่าเครื่องบูชา
⁴ดวงตายโส และใจลำพอง
 ประทีปของคนอธรรมเป็นบาป

⁵⁰พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าหมายความว่า เนื้อและเลือดไม่สามารถมีส่วนในอาณาจักรของพระเจ้า และสิ่งที่เสื่อมสลายไม่มีส่วนในสิ่งที่ไม่เสื่อมสลาย ⁵¹นี่แน่ะ ข้าพเจ้ามีความล้ำลึกที่จะบอกกับพวกท่าน คือเราจะไม่ล่วงหลับหมดทุกคน แต่จะถูกเปลี่ยนใหม่ทุกคน ⁵²ในชั่วขณะเดียว ในพริบตาเดียว เมื่อเป่าแตรครั้งสุดท้าย เพราะว่าจะมีการเป่าแตร และพวกที่ตายแล้วจะถูกทำให้เป็นขึ้นโดยปราศจากความเสื่อมสลาย แล้วเราจะถูกเปลี่ยนใหม่ ⁵³เพราะว่าสิ่งที่เสื่อมสลายได้นี้ต้องสวมด้วยสิ่งที่เสื่อมสลายไม่ได้ และสภาพที่ต้องตายนี้ต้องสวมด้วยสภาพที่ไม่ตาย ⁵⁴เมื่อสิ่งที่เสื่อมสลายได้นี้สวมด้วยสิ่งที่เสื่อมสลายไม่ได้และสภาพที่ต้องตายนี้สวมด้วยสภาพที่ไม่ตาย เมื่อนั้นพระวจนะที่เขียนไว้จะสำเร็จว่า

“ความตายก็ถูกกลืนเข้าในชัยชนะแล้ว
 ⁵⁵ โอ ความตาย ชัยชนะของเจ้าอยู่ที่ไหน?
 โอ ความตาย เหล็กในของเจ้าอยู่ที่ไหน?”

⁵⁶เหล็กในของความตายนั้นคือบาป และอำนาจของบาปคือธรรมบัญญัติ ⁵⁷สาธุการแด่พระเจ้า ผู้ประทานชัยชนะแก่เรา โดยพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา
 ⁵⁸ฉะนั้นพี่น้องที่รักของข้าพเจ้า จงมั่นคงอยู่ อย่าหวั่นไหว จงทำงานขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้บริบูรณ์ทุกเวลา ท่านทั้งหลายพึงรู้ว่า ในองค์พระผู้เป็นเจ้า การตรากตรำของท่านจะไม่ไร้ประโยชน์

1 โครินธ์ 16

การเรี่ยไรช่วยธรรมิกชน

 ¹เรื่องการเรี่ยไรเพื่อช่วยธรรมิกชนนั้น ข้าพเจ้าสั่งคริสตจักรที่แคว้นกาลาเทียว่าอย่างไร ท่านทั้งหลายก็จงทำเช่นนั้นด้วย ²ทุกวันต้นสัปดาห์ให้พวกท่านแต่ละคนแยกเงินออกและสะสมไว้ตามรายได้ เพื่อจะไม่ต้องเก็บเรี่ยไรเมื่อข้าพเจ้ามาถึง ³และเมื่อข้าพเจ้ามาแล้วหากพวกท่านรับรองใคร ข้าพเจ้าจะส่งคนนั้นให้นำเงินถวายของท่านพร้อมกับจดหมายไปยังกรุงเยรูซาเล็ม 4และถ้าเห็นว่าข้าพเจ้าควรจะไปด้วย พวกเขาก็จะไปพร้อมกับข้าพเจ้า

⁴เมื่อเยโฮรัมทรงขึ้นครองราชอาณาจักรของพระราชบิดาของพระองค์และทำให้ตนเองมั่นคงแล้ว พระองค์ทรงสังหารพระอนุชาทั้งหมดของพระองค์ด้วยดาบ รวมทั้งเจ้านายบางคนของชาวอิสราเอลด้วย ⁵เยโฮรัมมีพระชนมายุ 32 พรรษาเมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และพระองค์ครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 8 ปี ⁶และพระองค์ทรงดำเนินตามทางของบรรดาพระราชาแห่งอิสราเอล ตามอย่างราชวงศ์อาหับได้ทำ เพราะว่าพระราชธิดาของอาหับเป็นมเหสีของพระองค์ และพระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ ⁷อย่างไรก็ดีพระยาห์เวห์ไม่ได้ตั้งพระทัยทำลายราชวงศ์ของดาวิด เพราะทรงเห็นแก่พันธสัญญาซึ่งพระองค์ทรงทำไว้กับดาวิด และเนื่องด้วยพระองค์ตรัสสัญญาว่าจะประทานประทีปแก่ดาวิดและแก่เชื้อสายของท่านเป็นนิตย์

เอโดมกบฏ

 ⁸ในรัชกาลของพระองค์ เอโดมได้กบฏไม่ยอมอยู่ใต้การปกครองของยูดาห์ และตั้งกษัตริย์ขึ้นเหนือตนเอง ⁹แล้วเยโฮรัมก็เสด็จข้ามไปพร้อมกับบรรดาแม่ทัพ และรถรบทั้งหมด เอโดมได้ล้อมพระองค์และบรรดาแม่ทัพรถรบ แต่พอกลางคืนพระองค์ทรงตีฝ่าออกไป ¹⁰เอโดมจึงได้กบฏ และไม่ยอมอยู่ใต้การปกครองของยูดาห์จนทุกวันนี้ ในเวลาเดียวกันลิบนาห์ก็กบฏ และไม่ยอมอยู่ใต้การปกครองของพระองค์ เพราะว่าพระองค์ได้ทรงละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพระองค์

จดหมายของเอลียาห์

 ¹¹นอกจากนั้น พระองค์ทรงสร้างปูชนียสถานสูงในบริเวณเทือกเขาของยูดาห์ ทั้งทรงนำชาวเยรูซาเล็มไปในการนอกใจพระเจ้า และทำให้ยูดาห์หลงไป ¹²และมีจดหมายฉบับหนึ่งมาถึงพระองค์จากเอลียาห์ผู้เผยพระวจนะว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของดาวิดบรรพบุรุษของฝ่าพระบาท ตรัสดังนี้ว่า ‘เพราะเจ้าไม่ได้ดำเนินในทางของเยโฮชาฟัทบิดาของเจ้า หรือในทางของอาสาพระราชาของยูดาห์ ¹³แต่ดำเนินในทางของบรรดาพระราชาของอิสราเอล และนำยูดาห์กับชาวเยรูซาเล็มไปในการนอกใจพระเจ้า เหมือนอย่างราชวงศ์อาหับที่นำอิสราเอลไปในการนอกใจพระเจ้า และเจ้ายังฆ่าบรรดาน้องชายของเจ้า ผู้เป็นเชื้อวงศ์บิดาของเจ้าซึ่งดีกว่าเจ้า ¹⁴นี่แน่ะ พระยาห์เวห์จะทรงนำภัยพิบัติยิ่งใหญ่มาเหนือชนชาติของเจ้า ลูกหลานและภรรยาทั้งหลายของเจ้ารวมทั้งข้าวของทุกอย่าง ¹⁵และตัวเจ้าเองจะเจ็บป่วยด้วยโรคลำไส้ร้ายแรง จนกว่าลำไส้ของเจ้าจะหลุดออกมาวันแล้ววันเล่าเพราะโรคนั้น’ ”
 ¹⁶และพระยาห์เวห์ทรงเร้าคนฟีลิสเตียและคนอาหรับ ผู้อยู่ใกล้กับคนคูชให้โกรธเยโฮรัม ¹⁷พวกเขายกมาต่อสู้กับยูดาห์ และบุกเข้าไปในยูดาห์ แล้วเอาข้าวของทั้งหมดที่พบในพระราชวังไป รวมทั้งบรรดาพระราชโอรสและมเหสีของพระองค์ จึงไม่มีพระราชโอรสเหลือไว้ให้พระองค์ นอกจากเยโฮอาหาสพระราชโอรสองค์สุดท้อง
 ¹⁸ภายหลังเหตุการณ์นี้ พระยาห์เวห์ทรงทำให้ลำไส้ของเยโฮรัมเป็นโรคที่รักษาไม่ได้ ¹⁹แล้วเวลาผ่านไปจนสิ้นสองปีลำไส้ของพระองค์ก็หลุดออกมาเพราะโรคนั้น และพระองค์ก็สิ้นพระชนม์ด้วยความทุรนทุรายอย่างยิ่ง ประชาชนของพระองค์ไม่ได้ก่อเพลิงถวายเกียรติแด่พระองค์ เหมือนอย่างก่อเพลิงให้กับบรรพบุรุษของพระองค์ ²⁰พระองค์มีพระชนมายุ 32 พรรษา เมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 8 ปี และพระองค์ทรงจากไปโดยไม่มีใครอาลัย เขาฝังพระศพไว้ในนครดาวิด แต่ไม่ใช่ในอุโมงค์ฝังศพของบรรดาพระราชา

2 พงศาวดาร 22

การขึ้นครองราชย์ของอาหัสยาห์

 ¹และชาวเยรูซาเล็มได้ตั้งอาหัสยาห์พระราชโอรสองค์สุดท้องของพระองค์ เป็นกษัตริย์แทนพระองค์ เพราะกองทัพที่มาถึงค่ายกับพวกคนอาหรับได้ฆ่าบรรดาพระราชโอรสผู้พี่ทั้งหมด ดังนั้นอาหัสยาห์ พระราชโอรสของเยโฮรัมพระราชาของยูดาห์จึงทรงเป็นกษัตริย์ ²อาหัสยาห์มีพระชนมายุ 42 พรรษา เมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 1 ปี พระราชมารดาของพระองค์มีพระนามว่าอาธาลิยาห์ เป็นพระราชนัดดาของอม-รี ³พระองค์ทรงดำเนินในทางของราชวงศ์อาหับด้วย เพราะว่าพระราชมารดาของพระองค์เป็นที่ปรึกษาในการทำความชั่วร้าย ⁴พระองค์ทรงทำความชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์เหมือนอย่างราชวงศ์ของอาหับ เพราะว่าหลังจากพระราชบิดาสิ้นพระชนม์ พวกเขาเป็นที่ปรึกษาและนำพระองค์ไปสู่ความหายนะ ⁵พระองค์ยังทรงทำตามคำแนะนำของเขาทั้งหลายและเสด็จไปกับโยรัมภาษาฮีบรูคือ เยโฮรัมพระราชโอรสของอาหับ พระราชาแห่งอิสราเอลเพื่อทำสงครามกับฮาซาเอลพระราชาแห่งซีเรีย ที่ราโมทกิเลอาด และคนซีเรียทำให้โยรัมบาดเจ็บ ⁶และพระองค์ทรงกลับมาที่ยิสเรเอล เพื่อรักษาบาดแผลซึ่งได้รับที่เมืองรามาห์ เมื่อทรงสู้กับฮาซาเอลพระราชาแห่งซีเรีย และอาหัสยาห์พระราชโอรสของเยโฮรัมพระราชาแห่งยูดาห์ได้เสด็จลงไปหาโยรัม พระราชโอรสของอาหับในเมืองยิสเรเอล เพราะพระองค์ประชวร
 ⁷แต่พระเจ้าทรงกำหนดไว้แล้วว่า ความพินาศของอาหัสยาห์จะมาโดยการเสด็จไปเยี่ยมโยรัม เพราะเมื่อเสด็จไปถึง พระองค์ก็เสด็จออกไปกับโยรัม เพื่อเผชิญหน้ากับเยฮูบุตรนิมชี ผู้ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงเจิมตั้งไว้ให้ทำลายราชวงศ์ของอาหับ ⁸และเมื่อเยฮูกำลังพิพากษาโทษราชวงศ์ของอาหับ ท่านพบพวกเจ้านายของยูดาห์ และบรรดาพระราชโอรสของพระเชษฐาของอาหัสยาห์ ซึ่งมาปรนนิบัติอาหัสยาห์ และท่านจึงประหารเขาทั้งหลาย ⁹ท่านค้นหาอาหัสยาห์ และพระองค์ก็ทรงถูกจับเมื่อซ่อนพระองค์อยู่ในกรุงสะมาเรีย แล้วทรงถูกนำตัวมาหาเยฮู และถูกประหารชีวิต เขาทั้งหลายก็ฝังพระศพไว้ เพราะพวกเขากล่าวว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าหลานเธอของเยโฮชาฟัท ผู้แสวงหาพระยาห์เวห์ด้วยสุดพระทัย” และราชวงศ์ของอาหัสยาห์ก็ไม่มีใครสามารถปกครองอาณาจักรได้

พระนางอาธาลิยาห์แย่งราชบัลลังก์

 ¹⁰เมื่ออาธาลิยาห์พระราชมารดาของอาหัสยาห์ทรงเห็นว่าพระราชโอรสของพระนางสิ้นพระชนม์แล้ว พระนางก็ทรงตั้งต้นทำลายเชื้อสายของราชวงศ์แห่งยูดาห์ทั้งหมด ¹¹แต่พระนางเยโฮชาเบอาท พระราชธิดาของกษัตริย์ลักลอบนำโยอาชพระราชโอรสของอาหัสยาห์ไปจากท่ามกลางบรรดาพระราชโอรสของพระราชา ซึ่งต้องถูกสังหาร และพระนางก็เก็บพระราชโอรสและพระพี่เลี้ยงไว้ในห้องนอน ดังนั้นแหละเยโฮชาเบอาทพระราชธิดาของกษัตริย์เยโฮรัม และเป็นภรรยาของเยโฮยาดาปุโรหิต (เพราะว่าพระนางเป็นพระขนิษฐาของอาหัสยาห์) ก็ซ่อนพระราชโอรสเสียจากอาธาลิยาห์ ดังนั้นอาธาลิยาห์ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า พระนางจึงสังหารพระราชโอรสไม่ได้ ¹²และพระราชโอรสทรงอยู่กับพวกเขาในพระนิเวศของพระเจ้าและทรงซ่อนตัวอยู่ 6 ปี ส่วนอาธาลิยาห์ก็ครองแผ่นดิน

2 พงศาวดาร 23

 ¹แต่ในปีที่เจ็ดเยโฮยาดามีใจกล้าขึ้น และท่านทำพันธสัญญากับพวกนายร้อยคืออาซาริยาห์บุตรเยโรฮัม ยิชมาเอลบุตรเยโฮฮานัน อาซาริยาห์บุตรโอเบด มาอาเสยาห์บุตรอาดายาห์ และเอลีชาฟัทบุตรศิครี ²แล้วเขาทั้งหลายออกไปทั่วยูดาห์ และรวบรวมคนเลวีจากทุกเมืองของยูดาห์ พร้อมทั้งพวกหัวหน้าตระกูลของอิสราเอล และพวกเขาก็มายังกรุงเยรูซาเล็ม ³แล้วชุมนุมชนทั้งหมดก็ทำสัตยาบันกับพระราชาในพระนิเวศของพระเจ้า และเยโฮยาดากล่าวกับเขาทั้งหลายว่า “ดูสิ พระราชโอรสของพระราชาจะทรงครองตามที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้เกี่ยวกับพระราชโอรสทั้งหลายของดาวิด ⁴นี่เป็นสิ่งที่ท่านทั้งหลายพึงทำ คือหนึ่งในสามของพวกท่านผู้เข้าเวรวันสะบาโต ซึ่งเป็นปุโรหิตและคนเลวี ให้เป็นคนเฝ้าประตู ⁵หนึ่งในสามให้อยู่ที่พระราชวัง และหนึ่งในสามให้อยู่ที่ประตูฐานราก และให้ประชาชนทั้งหมดอยู่ในลานพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ⁶แต่อย่าให้ใครเข้าไปในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ นอกจากพวกปุโรหิตและคนเลวีที่ปรนนิบัติอยู่ พวกเขาเข้าไปได้ เพราะเขาทั้งหลายบริสุทธิ์ แต่ประชาชนทุกคนต้องรักษาคำบัญชาของพระยาห์เวห์ ⁷ให้พวกเลวีรายล้อมพระราชาไว้โดยรอบ แต่ละคนมีอาวุธในมือ และใครที่เข้าไปในพระนิเวศจะต้องถูกประหาร จงอยู่กับพระราชาเมื่อพระองค์เสด็จออกและเสด็จเข้า”

การตั้งโยอาชขึ้นเป็นกษัตริย์

 ⁸คนเลวีและคนยูดาห์ทั้งหมดได้ทำทุกสิ่งตามที่เยโฮยาดาปุโรหิตสั่งไว้ พวกเขาต่างนำคนของตนที่จะเข้าเวรวันสะบาโต และคนที่จะออกเวรวันสะบาโตมา เพราะเยโฮยาดาปุโรหิตไม่ได้ปล่อยกองเวร ⁹และเยโฮยาดาปุโรหิตมอบหอกกับโล่ใหญ่และโล่เล็กที่เป็นของกษัตริย์ดาวิด ซึ่งอยู่ในพระนิเวศของพระเจ้านั้นแก่บรรดากองร้อย ¹⁰และท่านได้ให้ประชาชนทั้งหมดที่มีอาวุธในมือของแต่ละคนประจำตั้งแต่ด้านขวาของพระนิเวศไปถึงด้านซ้ายของพระนิเวศ ตรงบริเวณแท่นบูชาและพระนิเวศโดยรายล้อมพระราชา ¹¹พวกเขานำพระราชโอรสของพระราชาออกมา และสวมมงกุฎ แล้วมอบพระโอวาทให้ และเขาทั้งหลายตั้งพระราชโอรสให้เป็นกษัตริย์ เยโฮยาดากับบรรดาบุตรของท่านก็เจิมพระองค์ แล้วเขาทั้งหลายก็ร้องว่า “ขอพระราชาทรงพระเจริญ”

การปลงพระชนม์อาธาลิยาห์

 ¹²เมื่ออาธาลิยาห์ได้ยินเสียงประชาชนวิ่งและสรรเสริญพระราชา ก็เสด็จเข้าไปหาประชาชนที่พระนิเวศของพระยาห์เวห์ ¹³เมื่อพระนางทอดพระเนตร และดูสิ พระราชาทรงยืนอยู่ข้างเสาของพระองค์ตรงทางเข้า และบรรดาเจ้านายและพลแตรก็อยู่ข้างพระราชา ประชาชนทั้งหมดในแผ่นดินก็เปรมปรีดิ์และเป่าแตร บรรดานักร้องพร้อมด้วยเครื่องดนตรีของพวกเขาก็นำการสรรเสริญ พระนางอาธาลิยาห์ก็ฉีกฉลองพระองค์แล้วทรงร้องว่า “กบฏ กบฏ” ¹⁴แล้วเยโฮยาดาปุโรหิตก็นำพวกนายร้อยที่ได้รับการแต่งตั้งให้ควบคุมกองทัพออกมา แล้วสั่งพวกเขาว่า “จงคุมนางออกมาระหว่างแถวทหาร ใครติดตามนางไปก็จงประหารเสียด้วยดาบ” เพราะปุโรหิตกล่าวว่า “อย่าประหารนางในพระนิเวศของพระยาห์เวห์” ¹⁵เขาทั้งหลายจึงจับพระนาง แล้วพระนางก็เสด็จไปยังทางเข้าประตูม้า ที่พระราชวังและเขาทั้งหลายก็ประหารพระนางที่นั่น
 ¹⁶เยโฮยาดาได้ทำพันธสัญญาระหว่างท่านเองกับประชาชนทั้งหมด และกับพระราชาว่า พวกเขาจะเป็นประชากรของพระยาห์เวห์ ¹⁷แล้วประชาชนทั้งหมดก็เข้าไปในนิเวศของพระบาอัล และพังลงเสีย และพวกเขาทำลายแท่นบูชาและรูปเคารพของพระบาอัลเสียเป็นชิ้นๆ เขาประหารมัทธานปุโรหิตของพระบาอัลที่หน้าแท่นบูชา ¹⁸เยโฮยาดาวางยามไว้ดูแลพระนิเวศของพระยาห์เวห์ภายใต้การควบคุมของปุโรหิตที่เป็นคนเลวี ซึ่งดาวิดทรงจัดแบ่งให้ดูแลพระนิเวศของพระยาห์เวห์ เพื่อให้ถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ (ตามที่เขียนไว้ในธรรมบัญญัติของโมเสส) ด้วยความเปรมปรีดิ์และด้วยการร้องเพลง ตามพระบัญชาของดาวิด ¹⁹ท่านตั้งคนเฝ้าประตูไว้ที่ประตูพระนิเวศของพระยาห์เวห์ เพื่อไม่ให้ผู้มีมลทินใดๆ เข้าไป ²⁰ท่านนำผู้บังคับกองร้อย ขุนนางผู้ปกครองประชาชน และประชาชนทั้งหมดในแผ่นดิน แล้วท่านอัญเชิญพระราชาลงมาจากพระนิเวศของพระยาห์เวห์ไปยังพระราชวังโดยทางประตูบน และเขาทั้งหลายอัญเชิญพระราชาประทับบนบัลลังก์แห่งราชอาณาจักร ²¹และประชาชนทั้งหมดในแผ่นดินก็เปรมปรีดิ์ และเมืองกรุงก็มีความสงบเพราะพระนางอาธาลิยาห์ถูกประหารด้วยดาบแล้ว