คำปฏิญาณว่าจะซื่อสัตย์และยุติธรรม

เพลงสดุดีของดาวิด

¹ข้าพระองค์จะร้องเพลงเรื่องความจงรักภักดีและความยุติธรรม
 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์จะร้องเพลงสดุดีพระองค์
²ข้าพระองค์จะเอาใจใส่ในทางที่ดีพร้อม
 เมื่อไรพระองค์จะเสด็จมาหาข้าพระองค์?
ข้าพระองค์จะดำเนินด้วยใจซื่อสัตย์
 ภายในเรือนของข้าพระองค์
³ข้าพระองค์จะไม่ตั้งสิ่งใดๆ ที่ชั่วช้า
 ไว้ต่อหน้าต่อตาข้าพระองค์
ข้าพระองค์เกลียดกิจการของคนที่ละทิ้งพระเจ้า
 กิจการนั้นจะไม่เกาะติดข้าพระองค์
⁴ข้าพระองค์จะอยู่ห่างไกลจากคนใจคด
 ข้าพระองค์จะไม่ข้องเกี่ยวกับความชั่วร้ายเลย
⁵บุคคลผู้ใส่ร้ายเพื่อนบ้านลับๆ นั้น
 ข้าพระองค์จะทำลายเสีย
คนยโสและมีใจจองหอง
 ข้าพระองค์จะไม่ยอมทนด้วย
⁶ข้าพระองค์จะมองหาคนซื่อตรงในแผ่นดิน
 เพื่อเขาจะอาศัยอยู่กับข้าพระองค์
ผู้ใดดำเนินอยู่ในทางที่ดีพร้อม
 ผู้นั้นจะปรนนิบัติข้าพระองค์
⁷ผู้ที่ทำการล่อลวง
 จะไม่ได้อาศัยอยู่ในเรือนของข้าพระองค์
คนใดที่อ้าปากพูดเท็จ
 จะไม่ยั่งยืนอยู่ต่อหน้าข้าพระองค์
⁸ทุกๆ เช้า ข้าพระองค์จะทำลาย
 คนอธรรมทั้งสิ้นในแผ่นดิน
จะตัดผู้ทำความชั่วทุกคน
 ออกจากนครของพระยาห์เวห์

 ²⁰พี่น้องทั้งหลาย อย่าเป็นเหมือนเด็กในด้านความคิด แต่ในเรื่องความชั่วร้ายจงเป็นเหมือนทารก และในด้านความคิดจงเป็นเหมือนผู้ใหญ่ ²¹ในธรรมบัญญัติมีเขียนไว้ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

 ‘ด้วยภาษาอื่นๆ
  และด้วยริมฝีปากของคนต่างภาษา
 เราจะพูดกับชนชาตินี้
  ถึงกระนั้นพวกเขาก็จะไม่ฟังเรา’”

 ²²ฉะนั้นการพูดภาษาแปลกๆ จึงไม่เป็นหมายสำคัญสำหรับพวกที่เชื่อ แต่สำหรับพวกที่ไม่เชื่อ แต่การเผยพระวจนะนั้น ไม่ใช่สำหรับพวกที่ไม่เชื่อ แต่สำหรับพวกที่เชื่อแล้ว ²³เพราะฉะนั้นถ้าทั้งคริสตจักรมาชุมนุมกัน และทุกคนต่างก็พูดภาษาแปลกๆ และมีคนที่ไม่รู้ หรือคนที่ไม่เชื่อเข้ามา พวกเขาก็จะพูดว่าท่านทั้งหลายเป็นบ้าไม่ใช่หรือ? ²⁴แต่ถ้าทุกคนเผยพระวจนะ คนที่ไม่เชื่อหรือคนที่ไม่รู้เข้ามา เขาก็จะถูกตักเตือนและได้รับการวินิจฉัยโดยทุกคน ²⁵ความลับในใจของเขาจะถูกทำให้ปรากฏ เขาก็จะทรุดตัวลงซบหน้านมัสการพระเจ้ากล่าวว่า พระเจ้าสถิตอยู่ท่ามกลางพวกท่านอย่างแน่นอน ทำทุกสิ่งอย่างมีระเบียบ
 ²⁶เพราะฉะนั้น พี่น้องทั้งหลายจะว่าอย่างไร? เมื่อพวกท่านมาชุมนุมกัน แต่ละคนก็มีเพลงสดุดี มีคำสอน มีคำวิวรณ์ มีการพูดภาษาแปลกๆ มีการแปลภาษาแปลกๆ จงทำทุกสิ่งเพื่อให้เขาเจริญขึ้น ²⁷ถ้าใครจะพูดภาษาแปลกๆ จงให้พูดเพียงสองคนหรืออย่างมากที่สุดก็สามคน และให้พูดทีละคน แล้วให้อีกคนหนึ่งแปล ²⁸แต่ถ้าไม่มีใครแปลได้ก็ให้เขาอยู่เงียบๆ ในที่ประชุม และให้พูดกับตัวเอง และทูลต่อพระเจ้า ²⁹ให้พวกผู้เผยพระวจนะพูดได้สองหรือสามคน และให้คนอื่นๆ วินิจฉัยสิ่งที่พูด ³⁰ถ้ามีการทรงสำแดงแก่คนอื่นที่นั่งอยู่ด้วยกัน ให้คนแรกนั้นเงียบไว้ก่อน ³¹เพราะว่าพวกท่านทั้งหมดสามารถเผยพระวจนะได้ทีละคน เพื่อให้ทุกคนได้เรียนรู้ และได้รับการหนุนใจ ³²จิตวิญญาณของพวกผู้เผยพระวจนะนั้น ย่อมอยู่ในบังคับพวกผู้เผยพระวจนะ ³³เพราะว่าพระเจ้าไม่ใช่พระเจ้าแห่งความวุ่นวาย แต่ทรงเป็นพระเจ้าแห่งสันติ
 ดังที่เป็นอยู่ในคริสตจักรทุกแห่งของธรรมิกชน ³⁴จงให้บรรดาผู้หญิงอยู่เงียบๆ ในคริสตจักร เพราะว่าพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้พูด แต่ให้มีความนอบน้อมเหมือนที่ธรรมบัญญัติกล่าวไว้ ³⁵ถ้าพวกเขาต้องการจะเรียนรู้สิ่งใด ก็ให้ถามสามีของตนที่บ้าน เพราะว่าการที่ผู้หญิงจะพูดในคริสตจักรนั้นก็เป็นเรื่องน่าอาย ³⁶พระวจนะของพระเจ้าเกิดมาจากพวกท่านหรือ? พระวจนะมาถึงท่านพวกเดียวหรือ?
 ³⁷ถ้าใครคิดว่าตนเป็นผู้เผยพระวจนะ หรืออยู่ฝ่ายพระวิญญาณก็จงยอมรับว่า ข้อความซึ่งข้าพเจ้าเขียนมาถึงพวกท่านนี้ เป็นพระบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้า ³⁸และถ้าใครไม่เอาใจใส่ข้อความนี้ คนนั้นก็จะไม่ได้รับการเอาใจใส่ ³⁹ฉะนั้นพี่น้องทั้งหลาย จงขวนขวายการเผยพระวจนะ ส่วนการพูดภาษาแปลกๆ นั้นก็อย่าห้ามเลย ⁴⁰แต่จงให้ทุกสิ่งมีความเหมาะสมและเป็นระเบียบเถิด

รัชกาลอาบียาห์

 ¹ในปีที่สิบแปดแห่งรัชกาลเยโรโบอัม อาบียาห์ขึ้นครองราชย์เหนืออาณาจักรยูดาห์ ²พระองค์ครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 3 ปี พระชนนีของพระองค์มีพระนามว่ามีคายาห์ บุตรหญิงของอุรีเอลแห่งกิเบอาห์ และมีสงครามระหว่างอาบียาห์และเยโรโบอัม ³อาบียาห์เสด็จออกรบ มีกองทัพเป็นนักรบกล้าหาญที่คัดเลือกแล้ว 400,000 คน ส่วนเยโรโบอัมตั้งแนวรบสู้กับพระองค์ด้วยนักรบกล้าหาญที่คัดเลือกแล้ว 800,000 คน ⁴อาบียาห์ทรงไปยืนอยู่บนภูเขาเศมาราอิมที่อยู่ในเทือกเขาเอฟราอิม และตรัสว่า “เยโรโบอัม และอิสราเอลทั้งสิ้น จงฟังเรา ⁵พวกท่านรู้แล้วไม่ใช่หรือว่า พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลประทานตำแหน่งพระราชาเหนืออิสราเอลเป็นนิตย์แก่ดาวิด และบุตรหลานของพระองค์โดยพันธสัญญาเกลือ? ⁶ถึงกระนั้นเยโรโบอัมบุตรเนบัท ข้าราชการของซาโลมอนพระราชโอรสของดาวิด ได้กบฏต่อเจ้านายของตน ⁷และคนอันธพาลบางคนร่วมกับเขาในการต่อสู้กับเรโหโบอัมพระราชโอรสของซาโลมอน ตอนที่เรโหโบอัมยังอายุน้อยและใจอ่อนแอทั้งไม่สามารถต่อต้านได้
 ⁸“บัดนี้ท่านทั้งหลายคิดจะต่อต้านอาณาจักรของพระยาห์เวห์ ที่อยู่ในมือของบุตรหลานของดาวิด เพราะพวกท่านมีจำนวนคนมากมาย และมีรูปลูกวัวทองคำที่เยโรโบอัมสร้างให้เป็นพระแก่พวกท่าน ⁹ท่านทั้งหลายขับไล่บรรดาปุโรหิตของพระยาห์เวห์ ลูกหลานของอาโรน และพวกคนเลวีออกไป แล้วแต่งตั้งปุโรหิตให้ตัวเองเหมือนอย่างชนชาติทั้งหลายในดินแดนต่างๆ ไม่ใช่หรือ? ใครที่นำโคหนุ่มและแกะผู้เจ็ดตัวมาชำระตัวให้บริสุทธิ์ก็จะได้เป็นปุโรหิตของสิ่งที่ไม่ใช่พระเจ้า ¹⁰แต่สำหรับพวกเรา พระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของเรา และพวกเราไม่ได้ละทิ้งพระองค์ เรามีปุโรหิตที่เป็นลูกหลานของอาโรนเป็นผู้ปรนนิบัติพระยาห์เวห์ และมีคนเลวีในการทำหน้าที่ ¹¹เขาทั้งหลายถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ทุกเช้าทุกเย็น และถวายเครื่องหอม ตั้งขนมปังเฉพาะพระพักตร์บนโต๊ะบริสุทธิ์ ทั้งดูแลคันประทีปทองคำพร้อมทั้งตะเกียงให้ลุกอยู่ทุกๆ เย็น เพราะพวกเรารักษาพระบัญชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา แต่พวกท่านได้ละทิ้งพระองค์ ¹²นี่แน่ะ พระเจ้าทรงอยู่กับเราและนำหน้าเรา และปุโรหิตของพระองค์พร้อมกับแตรศึกพร้อมที่จะเป่าเรียกทำสงครามต่อสู้กับพวกท่าน ลูกหลานทั้งหลายของอิสราเอล อย่าต่อสู้กับพระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของท่าน เพราะพวกท่านจะทำไม่สำเร็จ”
 ¹³เยโรโบอัมทรงให้กองซุ่มอ้อมมาหายูดาห์ทางด้านหลัง ดังนั้นกองทหารของพระองค์จึงอยู่ข้างหน้ายูดาห์ ส่วนกองซุ่มนั้นอยู่ข้างหลังพวกเขา ¹⁴และเมื่อยูดาห์หันไปมองดู นี่แน่ะ มีการรบอยู่ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง เขาทั้งหลายก็ร้องทูลพระยาห์เวห์ และพวกปุโรหิตก็เป่าแตร ¹⁵แล้วคนของยูดาห์ก็โห่ร้องทำนองศึกและเมื่อคนยูดาห์โห่ร้อง พระเจ้าทรงโจมตีเยโรโบอัมและอิสราเอลทั้งหมดต่อหน้าอาบียาห์และยูดาห์ ¹⁶คนอิสราเอลหลบหนีต่อหน้ายูดาห์ และพระเจ้าทรงมอบพวกเขาไว้ในมือของยูดาห์ ¹⁷อาบียาห์และประชาชนของพระองค์ก็ชนะด้วยการเข่นฆ่าอย่างมากมาย คนอิสราเอลที่คัดเลือกแล้วล้มตายลง 500,000 คน ¹⁸แล้วคนอิสราเอลก็ถูกปราบลงในครั้งนั้น และคนยูดาห์ก็ชนะ เพราะพวกเขาพึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขา ¹⁹และอาบียาห์ไล่ตามเยโรโบอัม และยึดเมืองต่างๆ จากพระองค์ คือเมืองเบธเอลกับชนบทของเมืองนั้น และเมืองเยชานาห์กับชนบทของเมืองนั้น และเมืองเอโฟรนกับชนบทของเมืองนั้น ²⁰เยโรโบอัมไม่สามารถฟื้นกำลังของพระองค์ได้อีกในรัชสมัยของอาบียาห์ และพระยาห์เวห์ทรงประหารพระองค์ แล้วพระองค์ก็สิ้นพระชนม์ ²¹แต่อาบียาห์มีอำนาจยิ่งขึ้น และมีมเหสี 14 องค์ มีพระราชโอรส 22 องค์ และพระราชธิดา 16 องค์ ²²พระราชกิจอื่นๆ ของอาบียาห์ วิถีชีวิตและพระดำรัสของพระองค์บันทึกอยู่ในหนังสือคำสอนของผู้เผยพระวจนะอิดโด

2 พงศาวดาร 14

รัชกาลอาสา

 ¹อาบียาห์จึงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และเขาทั้งหลายก็ฝังพระศพไว้ในนครดาวิด และอาสาพระราชโอรสของพระองค์ก็ขึ้นครองราชย์แทน ในรัชกาลของอาสา แผ่นดินสงบอยู่สิบปี ²อาสาทรงทำสิ่งที่ดีและถูกต้องในสายพระเนตรพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ ³พระองค์ทรงรื้อแท่นบูชาพระต่างด้าวและปูชนียสถานสูงทั้งหลาย พังเสาศักดิ์สิทธิ์ และโค่นบรรดาเสาอาเช-ราห์ ⁴และทรงบัญชาให้ยูดาห์แสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของตนและให้รักษาธรรมบัญญัติและพระบัญญัติ ⁵พระองค์ทรงรื้อปูชนียสถานสูงและแท่นเครื่องหอมจากเมืองทั้งหมดของยูดาห์ และอาณาจักรก็มีความสงบสุขภายใต้พระองค์ ⁶พระองค์ทรงสร้างเมืองป้อมในยูดาห์ เพราะแผ่นดินมีความสงบสุข พระองค์ไม่ต้องทำสงครามในปีเหล่านั้น เพราะพระยาห์เวห์ประทานการหยุดพักแก่พระองค์ ⁷และพระองค์ตรัสกับยูดาห์ว่า “ให้พวกเราสร้างเมืองเหล่านี้ และล้อมด้วยกำแพง หอคอยประตูและดาลประตู แผ่นดินยังเป็นของพวกเรา เพราะพวกเราแสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา พวกเราแสวงหาพระองค์ และพระองค์ประทานการหยุดพักแก่เราทุกด้าน” เขาทั้งหลายจึงสร้างและเจริญขึ้น ⁸และอาสาทรงมีกองทัพจากยูดาห์ 300,000 คนที่มีโล่ใหญ่และหอก และ 280,000 คนจากเบนยามินที่มีโล่และธนู ทุกคนล้วนเป็นนักรบผู้กล้าหาญ
 ⁹เศ-ราห์ชาวคูชออกมาต่อสู้กับพวกเขาด้วยทหารหนึ่งล้านคน และรถรบ 300 คันและมาถึงเมืองมาเรชาห์ ¹⁰และอาสาทรงออกไปปะทะกับเขา และเขาทั้งหลายก็ตั้งแนวรบในหุบเขาเศฟาธาห์ที่มาเรชาห์ ¹¹และอาสาร้องทูลต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ไม่มีใครช่วยได้เหมือนพระองค์ ในการสู้รบกันระหว่างพวกมีกำลังกับพวกไม่มีกำลังแปลได้อีกว่า ไม่มีความแตกต่างสำหรับพระองค์ในการช่วยเหลือพวกที่มีกำลังน้อยหรือมาก ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย โปรดช่วยพวกข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายพึ่งพระองค์ พวกข้าพระองค์มาต่อสู้กับชนหมู่ใหญ่นี้ในพระนามของพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขออย่าทรงให้มนุษย์ชนะพระองค์” ¹²พระเจ้าจึงทรงโจมตีชาวคูชต่อหน้าอาสาและยูดาห์ แล้วชาวคูชก็หลบหนี ¹³อาสาและคนที่อยู่กับพระองค์ก็ไล่ตามพวกเขาไปถึงเมืองเก-ราร์ และชาวคูชล้มตายจนไม่เหลือแม้แต่คนเดียว เพราะพวกเขาแตกพ่ายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์และกองทัพของพระองค์ คนยูดาห์จึงเก็บของริบได้มากมาย ¹⁴และพวกเขาเข้าตีเมืองต่างๆ รอบๆ เมืองเก-ราร์ เพราะว่าความหวาดกลัวพระยาห์เวห์นั้นมีขึ้นกับชาวเมืองทั้งหลายภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ความกลัวพระยาห์เวห์นั้นมาเหนือเขาทั้งหลาย พวกเขายึดเมืองทั้งหมด เพราะมีของที่จะริบได้มากในเมืองเหล่านั้น ¹⁵และเขายังเข้าตีเต็นท์ของพวกที่มีฝูงปศุสัตว์แล้วยึดแกะและอูฐไปมากมาย และพวกเขาก็กลับไปยังเยรูซาเล็ม

2 พงศาวดาร 15

อาสาทรงปฏิรูปงานด้านศาสนา

 ¹พระวิญญาณของพระเจ้าเสด็จมาสถิตกับอาซาริยาห์บุตรโอเดด ²และท่านออกไปเฝ้าอาสาและทูลพระองค์ว่า “ข้าแต่อาสาและยูดาห์กับเบนยามินทั้งหมด ขอจงฟังข้าพเจ้า พระยาห์เวห์สถิตกับท่านทั้งหลาย ต่อเมื่อท่านอยู่กับพระองค์ ถ้าพวกท่านแสวงหาพระองค์ ท่านก็จะพบพระองค์ แต่ถ้าท่านทั้งหลายละทิ้งพระองค์ พระองค์จะทรงละทิ้งพวกท่าน ³อิสราเอลอยู่อย่างปราศจากพระเจ้าเที่ยงแท้เป็นเวลานาน และไม่มีปุโรหิตผู้สั่งสอน และไม่มีธรรมบัญญัติ ⁴แต่เมื่อพวกเขาทุกข์ยาก เขาทั้งหลายหันมาหาพระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอลและแสวงหาพระองค์ เขาทั้งหลายก็พบพระองค์ ⁵ในสมัยนั้น ผู้ที่ออกไปหรือผู้ที่เข้ามาล้วนไม่มีความสงบสุข เพราะเกิดความวุ่นวายมากมายกับคนที่อาศัยบนแผ่นดินนั้น ⁶เขาทั้งหลายแตกแยกกันเป็นเสี่ยงๆ ประชาชาติต่อประชาชาติและเมืองต่อเมือง เพราะพระเจ้าทรงรังควานพวกเขาด้วยความทุกข์ยากทุกอย่าง ⁷แต่ท่านทั้งหลายจงกล้าหาญ อย่าให้มือของท่านอ่อนลง เพราะว่าพวกท่านจะได้รับบำเหน็จในกิจการของท่าน”
 ⁸เมื่ออาสาทรงสดับถ้อยคำเหล่านี้ คือคำเผยพระวจนะของอาซาริยาห์บุตรโอเดด ผู้เผยพระวจนะก็ทรงมีพระทัยกล้าหาญขึ้น พระองค์ทรงขจัดสิ่งน่าสะอิดสะเอียนจากแผ่นดินยูดาห์และเบนยามินทั้งหมด และจากเมืองต่างๆ ที่พระองค์ทรงยึดมาในบริเวณเทือกเขาเอฟราอิม และพระองค์ทรงซ่อมแซมแท่นบูชาของพระยาห์เวห์ ที่อยู่หน้ามุขพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ⁹และพระองค์ทรงรวบรวมยูดาห์และเบนยามินทั้งหมด รวมทั้งคนเหล่านั้นจากเอฟราอิม มนัสเสห์ และสิเมโอน ผู้มาอาศัยกับพวกเขา เพราะคนเป็นอันมากหนีมาหาพระองค์จากอิสราเอล เมื่อเห็นว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์สถิตกับพระองค์ ¹⁰เขาทั้งหลายมารวมกันที่กรุงเยรูซาเล็มในเดือนที่สามของปีที่สิบห้าในรัชกาลของอาสา ¹¹ในวันนั้น เขาทั้งหลายถวายสัตวบูชาแด่พระยาห์เวห์จากข้าวของที่พวกเขาริบมาได้ คือวัวผู้ 700 ตัวและแกะ 7,000 ตัว ¹²และเขาทั้งหลายทำพันธสัญญาที่จะแสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขา ด้วยสุดจิตสุดใจของพวกเขา ¹³หากใครไม่แสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลจะมีโทษถึงตาย ไม่ว่าผู้น้อยหรือผู้ใหญ่ ชายหรือหญิง ¹⁴เขาทั้งหลายสาบานต่อพระยาห์เวห์ด้วยเสียงดัง ด้วยการโห่ร้อง และด้วยเสียงแตรและเขาสัตว์ ¹⁵และยูดาห์ทั้งหมดก็เปรมปรีดิ์เพราะคำสาบานนั้น เพราะเขาทั้งหลายสาบานด้วยสุดใจของเขา และแสวงหาพระองค์ด้วยสุดความปรารถนาของเขา และเขาทั้งหลายก็พบพระองค์ และพระยาห์เวห์ประทานการหยุดพักให้พวกเขาในทุกด้าน
 ¹⁶แม้ว่ามาอาคาห์พระอัยกีคำราชาศัพท์หมายถึง ย่า ภาษาฮีบรูว่า มารดาของพระองค์ กษัตริย์อาสาก็ทรงถอดเสียจากตำแหน่ง เพราะพระนางทรงทำรูปเคารพน่าเกลียดน่าชังเพื่อพระอาเช-ราห์ อาสาทรงฟันรูปเคารพของพระนางลง ทรงบด และเผาเสียที่หุบเขาขิดโรน ¹⁷แต่ปูชนียสถานสูงต่างๆ ยังไม่ได้ถูกรื้อออกจากอิสราเอล ถึงอย่างนั้นพระทัยของอาสาก็ซื่อตรงตลอดรัชสมัยของพระองค์ ¹⁸และพระองค์ทรงนำของที่พระราชบิดาของพระองค์ และของที่พระองค์เองทรงอุทิศถวาย ได้แก่เงิน ทองคำ และเครื่องใช้เข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้า ¹⁹และไม่มีสงครามอีกจนถึงปีที่สามสิบห้าในรัชกาลของอาสา