ความยินดีที่ได้นมัสการในพระวิหาร

ถึงหัวหน้านักร้อง ตามทำนองกิททีธ เพลงสดุดีของตระกูลโคราห์

¹ข้าแต่พระยาห์เวห์จอมทัพ
 ที่ประทับของพระองค์งดงามจริงๆ
²จิตใจของข้าพระองค์ปรารถนา เออ อาลัยหา
 บริเวณพระนิเวศของพระยาห์เวห์
ทั้งใจและกายของข้าพระองค์ร้องเพลงด้วยความยินดี
 ถวายแด่พระเจ้าผู้ทรงพระชนม์
³แม้นกกระจอกก็หาบ้านได้แล้ว
 และนกนางแอ่นหารังสำหรับตัวมันได้
ที่ที่มันจะวางไข่ออกลูก
 คือที่แท่นบูชาของพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์จอมทัพ
 ผู้ทรงเป็นพระราชาและพระเจ้าของข้าพระองค์
⁴ผู้ที่อาศัยอยู่ในพระนิเวศของพระองค์ก็เป็นสุข
พวกเขาสรรเสริญพระองค์เสมอ
⁵คนที่พละกำลังของเขาอยู่ในพระองค์ก็เป็นสุข
 ใจของพวกเขาอยู่บนทางหลวงไปยังศิโยน
⁶ขณะที่ผ่านไปตามหว่างเขาบาคา
 พวกเขาทำให้เป็นที่น้ำพุ
 ฝนต้นฤดูปกคลุมที่นั้นด้วยพระพรนานา
⁷พวกเขาไปด้วยกำลังที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
 เขาจะเข้าเฝ้าพระเจ้าแห่งพระทั้งหลายในศิโยน

การทักทาย

 ¹เปาโล ผู้รับใช้ภาษากรีกแปลตรงตัวว่า ทาสของพระเยซูคริสต์ ที่ได้รับการทรงเรียกให้เป็นอัครทูต และการตั้งไว้ให้ประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้า ²คือข่าวประเสริฐที่ได้ทรงสัญญาไว้ล่วงหน้า โดยทางพวกผู้เผยพระวจนะของพระองค์ ในพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ ³ข่าวประเสริฐนั้นเกี่ยวกับพระบุตรของพระองค์ ผู้ทรงบังเกิดมาโดยสืบเชื้อสายจากดาวิดทางฝ่ายเนื้อหนัง ⁴แต่ฝ่ายจิตวิญญาณแห่งความบริสุทธิ์นั้นทรงปรากฏจิตวิญญาณแห่งความบริสุทธิ์นั้นทรงปรากฏ ด้วยฤทธานุภาพว่าเป็นพระบุตรของพระเจ้า โดยการเป็นขึ้นมาจากความตาย คือพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ⁵โดยทางพระองค์นั้นพวกข้าพเจ้าได้รับพระคุณและหน้าที่เป็นอัครทูต เพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์ ให้ไปประกาศแก่ชนทุกชาติให้เขาวางใจและเชื่อฟัง ⁶รวมทั้งพวกท่านที่พระเจ้าทรงเรียกให้เป็นคนของพระเยซูคริสต์ด้วย
 ⁷เรียน ทุกท่านที่อยู่ในกรุงโรมผู้ซึ่งพระเจ้าทรงรัก และทรงเรียกให้เป็นธรรมิกชน
 ขอพระคุณและสันติสุขซึ่งมาจากพระเจ้าพระบิดาของเราทั้งหลาย และจากพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า จงดำรงอยู่กับพวกท่านเถิด

ความปรารถนาของเปาโลที่จะไปเยือนกรุงโรม

 ⁸ก่อนอื่น ขอขอบพระคุณพระเจ้าของข้าพเจ้าสำหรับพวกท่านทุกคน โดยทางพระเยซูคริสต์ เพราะว่าความเชื่อของท่านเลื่องลือไปทั่วโลก ⁹เพราะพระเจ้าผู้ซึ่งข้าพเจ้าได้รับใช้ด้วยชีวิตจิตใจของข้าพเจ้า ในการประกาศข่าวประเสริฐเรื่องพระบุตรของพระองค์นั้น ทรงเป็นพยานของข้าพเจ้าว่า เมื่ออธิษฐานนั้น ข้าพเจ้าระลึกถึงพวกท่านเสมอ ¹⁰ข้าพเจ้าทูลขอว่า ถ้าเป็นที่พอพระทัยพระเจ้าแล้ว ให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสมาหาพวกท่านในที่สุด ¹¹เพราะข้าพเจ้าปรารถนาที่จะได้พบท่าน เพื่อจะได้นำของประทานฝ่ายจิตวิญญาณมาให้และเพื่อเสริมกำลังท่าน ¹²หมายความว่าจะได้มีการหนุนใจซึ่งกันและกัน โดยความเชื่อของเราทั้งสองฝ่าย ¹³พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าอยากให้ท่านทราบว่า ข้าพเจ้าได้ตั้งใจไว้หลายครั้งแล้วว่าจะมาหาท่าน เพื่อข้าพเจ้าจะได้เก็บเกี่ยวผลในหมู่พวกท่านด้วย เช่นเดียวกับในหมู่ชนชาติอื่นๆ (แต่จนบัดนี้ก็ยังมีเหตุขัดข้องอยู่) ¹⁴ข้าพเจ้าเป็นหนี้ทั้งพวกกรีกและชาติอื่นๆแปลได้อีกว่า ทั้งพวกที่นิยมและพวกที่ไม่นิยมวัฒนธรรมกรีก (อนารยชน) ด้วย เป็นหนี้ทั้งพวกนักปราชญ์และคนที่ไม่มีการศึกษาด้วย ¹⁵ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงขวนขวายที่จะประกาศข่าวประเสริฐแก่พวกท่านที่อยู่ในกรุงโรมด้วย

ฤทธิ์เดชของข่าวประเสริฐ

 ¹⁶ข้าพเจ้าไม่มีความละอาย ในเรื่องข่าวประเสริฐ เพราะว่าข่าวประเสริฐนั้นเป็นฤทธานุภาพของพระเจ้า เพื่อให้ทุกคนที่เชื่อได้รับความรอด พวกยิวก่อน แล้วพวกกรีกด้วย ¹⁷เพราะว่าในข่าวประเสริฐนั้น ความชอบธรรมซึ่งเกิดมาจากพระเจ้าก็ได้สำแดงออกโดยความเชื่อ และเพื่อความเชื่อ ตามที่พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า “คนชอบธรรมจะมีชีวิตดำรงอยู่โดยความเชื่อ”แปลได้อีกว่า คนที่ชอบธรรมโดยความเชื่อจะมีชีวิต

การปฏิรูปของโยสิยาห์

 ¹แล้วพระราชาทรงใช้พวกเขาไปรวบรวมผู้ใหญ่ทั้งหมดของยูดาห์และของเยรูซาเล็มให้มาเฝ้าพระองค์ ²พระราชาเสด็จขึ้นไปยังพระนิเวศของพระยาห์เวห์ พร้อมกับคนยูดาห์ทั้งหมด และชาวกรุงเยรูซาเล็มทั้งสิ้น รวมทั้งพวกปุโรหิต และพวกผู้เผยพระวจนะ กับประชาชนทั้งหมดไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ และพระองค์ทรงอ่านถ้อยคำทั้งหมดในหนังสือพันธสัญญา ที่พบในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ให้พวกเขาฟัง ³พระราชาทรงยืนข้างเสา และทรงทำพันธสัญญาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ว่าจะดำเนินตามพระยาห์เวห์ และจะรักษาพระบัญญัติ พระโอวาท และกฎเกณฑ์ของพระองค์ ด้วยสุดจิตสุดใจ จะสถาปนาถ้อยคำของพันธสัญญานี้ที่เขียนไว้ในหนังสือนี้ แล้วประชาชนทั้งหมดก็เข้าร่วมในพันธสัญญานั้น
 ⁴แล้วพระราชาทรงบัญชาฮิลคียาห์มหาปุโรหิต และพวกปุโรหิตรอง และผู้เฝ้าธรณีประตู ให้นำเครื่องใช้ทั้งสิ้นที่ทำขึ้นสำหรับพระบาอัล สำหรับพระอาเช-ราห์ และสำหรับบริวารทั้งสิ้นของฟ้าสวรรค์ออกมาจากพระวิหารของพระยาห์เวห์ แล้วพระองค์ก็ทรงเผาเสียที่ภายนอกกรุงเยรูซาเล็มในทุ่งนาแห่งขิดโรน และขนมูลเถ้าของมันไปยังเบธเอล ⁵และพระองค์ทรงกำจัดพวกปุโรหิตของรูปเคารพ ผู้ที่บรรดาพระราชาแห่งยูดาห์ได้แต่งตั้งให้เผาเครื่องหอมในปูชนียสถานสูง ที่เมืองต่างๆ ของยูดาห์ และที่รอบๆ กรุงเยรูซาเล็ม รวมทั้งคนเหล่านั้นที่เผาเครื่องหอมถวายพระบาอัล ถวายดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และหมู่ดาวประจำราศี และบริวารทั้งสิ้นของฟ้าสวรรค์ ⁶และพระองค์ทรงนำพระอาเช-ราห์ออกจากพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ไปยังลำธารขิดโรนภายนอกเยรูซาเล็ม และเผาเสียที่ลำธารขิดโรน และทรงทุบให้เป็นผงคลีและเหวี่ยงผงคลีนั้นลงบนหลุมศพของสามัญชน ⁷และพระองค์ทรงรื้อที่พักของเทวทาสชายผู้ร่วมประเวณีในพิธีทางศาสนา ซึ่งอยู่ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และเป็นที่ที่ผู้หญิงทอม่านสำหรับพระอาเช-ราห์ ⁸และพระองค์ทรงให้ปุโรหิตทั้งหมดออกจากเมืองต่างๆ ของยูดาห์ และทรงทำให้ปูชนียสถานสูงคือที่ซึ่งปุโรหิตได้เผาเครื่องหอมเสียความศักดิ์สิทธิ์ ตั้งแต่เมืองเกบาถึงเบเออร์เชบา และพระองค์ทรงทำลายปูชนียสถานสูงของประตู ซึ่งอยู่ตรงทางเข้าประตูของโยชูวาผู้ว่าราชการเมือง ซึ่งอยู่ทางซ้ายมือที่ประตูเมือง ⁹ถึงอย่างไรก็ดี ปุโรหิตแห่งปูชนียสถานสูงไม่ได้ขึ้นไปยังแท่นบูชาของพระยาห์เวห์ในกรุงเยรูซาเล็ม แต่เขาทั้งหลายกินขนมปังไร้เชื้อ ท่ามกลางพวกพี่น้องของเขาเอง ¹⁰และพระองค์ทรงทำให้โทเฟทที่อยู่ในหุบเขาเบนฮินโนมเสียความศักดิ์สิทธิ์ เพื่อจะไม่มีใครถวายบุตรชายหญิงของตน ให้ลุยไฟเป็นเครื่องบูชาต่อพระโมเลค ¹¹และพระองค์ทรงกำจัดม้าซึ่งบรรดาพระราชาแห่งยูดาห์ได้ถวายแก่ดวงอาทิตย์ ที่ตรงทางเข้าพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ข้างห้องนาธันเมเลคข้าราชสำนักซึ่งอยู่ในบริเวณที่โล่ง และพระองค์ทรงเผารถรบของดวงอาทิตย์เสียด้วยไฟ ¹²และแท่นบูชาบนหลังคาห้องชั้นบนของอาหัส ซึ่งบรรดาพระราชาของยูดาห์ได้สร้างไว้ และแท่นบูชาซึ่งมนัสเสห์ได้สร้างไว้ในลานทั้งสองของพระนิเวศของพระยาห์เวห์ พระราชาทรงรื้อลงมาและหักเสียเป็นชิ้นๆ และทรงเหวี่ยงผงคลีของมันลงไปในลำธารขิดโรน ¹³และพระราชาทรงทำให้ปูชนียสถานสูงซึ่งอยู่ทางตะวันออกของกรุงเยรูซาเล็ม และอยู่ทางใต้ของภูเขาแห่งความพินาศนั้นเสียความศักดิ์สิทธิ์ ที่นั่นซาโลมอนพระราชาแห่งยูดาห์ได้สร้างไว้สำหรับพระอัชทาโรทสิ่งน่าเกลียดน่าชังของชาวไซดอน และสำหรับพระเคโมชสิ่งน่าเกลียดน่าชังของโมอับ และสำหรับพระมิลโคมสิ่งน่าสะอิดสะเอียนของคนอัมโมน ¹⁴และพระองค์ทรงทุบเสาศักดิ์สิทธิ์เป็นชิ้นๆ และโค่นบรรดาเสาอาเช-ราห์ลงเสีย แล้วเอากระดูกมนุษย์ถมที่นั้น
 ¹⁵ยิ่งกว่านั้นอีก แท่นบูชาที่เบธเอลกับปูชนียสถานสูงซึ่งตั้งขึ้นโดยเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำอิสราเอลให้ทำบาปด้วย พระองค์ทรงรื้อแท่นบูชากับปูชนียสถานสูงนั้นลง และทรงเผาปูชนียสถานสูงนั้น แล้วบดให้เป็นผงและพระองค์ทรงเผาเสาอาเช-ราห์ด้วย ¹⁶และเมื่อโยสิยาห์ทรงหันไป ทอดพระเนตรอุโมงค์ฝังศพซึ่งอยู่บนภูเขา พระองค์ทรงใช้ให้ไปเอากระดูกออกมาจากอุโมงค์ และเผาเสียบนแท่นบูชา และทรงทำให้เสียความศักดิ์สิทธิ์ ตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ซึ่งคนของพระเจ้าผู้ซึ่งป่าวร้องถึงสิ่งเหล่านี้ได้ป่าวร้องไว้ เมื่อเยโรโบอัมทรงยืนอยู่ข้างแท่นบูชาในงานเลี้ยง พระองค์ทรงหันมาและเงยดูอุโมงค์ฝังศพคนของพระเจ้า ¹⁷แล้วพระองค์ตรัสว่า “อนุสาวรีย์ที่เรามองเห็นข้างโน้นคืออะไร?” คนเมืองนั้นก็ทูลพระองค์ว่า “เป็นอุโมงค์ฝังศพของคนของพระเจ้า ผู้มาจากยูดาห์และได้ป่าวร้องถึงสิ่งเหล่านี้ ซึ่งพระองค์ได้ทรงทำต่อแท่นบูชาที่เบธเอล” ¹⁸และพระองค์ตรัสว่า “ให้เขาอยู่ที่นั่นแหละ อย่าให้ใครย้ายกระดูกของเขา” เขาทั้งหลายจึงทิ้งกระดูกของเขาไว้อย่างนั้น พร้อมกับกระดูกของผู้เผยพระวจนะผู้ออกมาจากสะมาเรีย ¹⁹โยสิยาห์ทรงกำจัดนิเวศทั้งสิ้นของปูชนียสถานสูง ที่อยู่ในเมืองต่างๆ ของสะมาเรีย ซึ่งบรรดาพระราชาแห่งอิสราเอลได้ทรงสร้างไว้ ทำให้พระยาห์เวห์กริ้ว พระองค์ทรงทำต่อที่เหล่านั้นเหมือนทุกอย่างที่ทรงทำที่เบธเอล ²⁰และพระองค์ทรงประหารปุโรหิตทั้งหมดแห่งปูชนียสถานสูง ผู้อยู่ที่นั่นข้างแท่นบูชา และทรงเผากระดูกคนบนแท่นเหล่านั้น แล้วพระองค์ก็เสด็จกลับกรุงเยรูซาเล็ม

การฉลองเทศกาลปัสกา

 ²¹พระราชาทรงบัญชาประชาชนทั้งหมดว่า “จงถือเทศกาลปัสกาถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า ดังที่เขียนไว้ในหนังสือพันธสัญญานี้” ²²เพราะว่าเทศกาลปัสกาเหมือนอย่างนี้ไม่เคยถือกันมาตั้งแต่สมัยผู้วินิจฉัยปกครองอิสราเอล จนถึงสมัยบรรดาพระราชาแห่งอิสราเอลและพระราชาแห่งยูดาห์ ²³แต่ในปีที่ 18 แห่งรัชกาลกษัตริย์โยสิยาห์ มีการถือเทศกาลปัสกาอย่างนี้ถวายแด่พระยาห์เวห์ในกรุงเยรูซาเล็ม ²⁴ยิ่งกว่านั้นอีก โยสิยาห์ได้กำจัดคนทรงและแม่มด เทราฟิมบรรดารูปเคารพประจำบ้าน และรูปเคารพ และสิ่งน่าเกลียดน่าชังซึ่งเห็นกันอยู่ในแผ่นดินยูดาห์ และในกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อพระองค์จะทรงสถาปนาถ้อยคำแห่งธรรมบัญญัติ ซึ่งเขียนอยู่ในหนังสือที่ฮิลคียาห์ปุโรหิตได้พบในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ²⁵ก่อนพระองค์ก็ไม่มีพระราชาองค์ใดเหมือนพระองค์ ผู้หันกลับมาหาพระยาห์เวห์ด้วยสุดจิตสุดใจและด้วยสุดกำลังตามธรรมบัญญัติทั้งสิ้นของโมเสส หลังพระองค์ก็ไม่มีพระราชาองค์ใดขึ้นมาเหมือนพระองค์
 ²⁶ถึงกระนั้น พระยาห์เวห์ก็ไม่ทรงหันจากพระพิโรธอันแรงกล้าและยิ่งใหญ่ของพระองค์ พระพิโรธของพระองค์ได้พลุ่งขึ้นต่อยูดาห์ เนื่องด้วยการกระทำของมนัสเสห์ที่ทำให้พระองค์กริ้ว ²⁷ดังนั้นพระยาห์เวห์ตรัสว่า “เราจะให้ยูดาห์ออกไปให้พ้นหน้าเราด้วย เหมือนที่เราได้ทำต่ออิสราเอล และเราจะเหวี่ยงเมืองนี้ซึ่งเราได้เลือกออกไปเสียคือเยรูซาเล็มกับนิเวศ ซึ่งเราได้บอกว่านามของเราจะอยู่ที่นั่น”

โยสิยาห์สิ้นพระชนม์ในการรบ

 ²⁸ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของโยสิยาห์ และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ได้บันทึกในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ? ²⁹ในสมัยของพระองค์ ฟาโรห์เนโคพระราชาแห่งอียิปต์เสด็จขึ้นไปยังพระราชาแห่งอัสซีเรียถึงแม่น้ำยูเฟรติส กษัตริย์โยสิยาห์เสด็จไปปะทะกับฟาโรห์ และเมื่อฟาโรห์ทรงเห็นพระองค์ก็ประหารพระองค์เสียที่เมืองเมกิดโด ³⁰ข้าราชการของพระองค์ก็นำพระศพใส่รถรบไปจากเมืองเมกิดโด และนำมายังกรุงเยรูซาเล็ม และฝังไว้ในอุโมงค์ฝังศพของพระองค์ แล้วประชาชนในแผ่นดินนั้นก็นำเยโฮอาหาสพระราชโอรสของโยสิยาห์มาและเจิมพระองค์ แล้วตั้งให้เป็นพระราชาแทนพระราชบิดา

เยโฮอาหาสทรงครอบครองและถูกจับไปเป็นเชลยยังอียิปต์

 ³¹เยโฮอาหาสมีพระชนมายุ 23 พรรษาเมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 3 เดือน พระมารดาของพระองค์มีพระนามว่า ฮามุทาล บุตรหญิงของเยเรมีย์ชาวลิบนาห์ ³²พระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ ตามทุกอย่างซึ่งบรรพบุรุษของพระองค์ได้ทรงกระทำ ³³และฟาโรห์เนโคก็ทรงจับพระองค์ขังไว้ที่ริบลาห์ในแผ่นดินฮามัท เพื่อไม่ให้พระองค์ปกครองในเยรูซาเล็ม และกำหนดบรรณาการจากแผ่นดินนั้นเป็นเงิน 100 ตะลันต์หนักประมาณ 3.4 ตัน และทองคำ 1 ตะลันต์หนักประมาณ 34 กิโลกรัม ³⁴และฟาโรห์เนโคทรงตั้งเอลียาคิมพระราชโอรสของโยสิยาห์เป็นพระราชาแทนโยสิยาห์พระราชบิดา และทรงเปลี่ยนชื่อให้เป็นเยโฮยาคิม แต่ได้ทรงพาเยโฮอาหาสไปเสีย และท่านมาถึงอียิปต์และสิ้นชีวิตที่นั่น ³⁵เยโฮยาคิมทรงมอบเงินและทองคำแก่ฟาโรห์ แต่พระองค์ทรงเก็บภาษีจากประชาชนของแผ่นดิน เพื่อมอบเงินตามบัญชาของฟาโรห์ พระองค์ทรงเร่งรัดเอาเงินและทองคำจากทุกคน ตามการประเมินเพื่อมอบแก่ฟาโรห์เนโค

เยโฮยาคิมทรงครองยูดาห์

 ³⁶เยโฮยาคิมมีพระชนมายุ 25 พรรษา เมื่อทรงเป็นกษัตริย์ และทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 11 ปี พระราชมารดาของพระองค์มีพระนามว่า เศบิดาห์บุตรหญิงของเปดายาห์ชาวรูมาห์ ³⁷และพระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ ตามทุกอย่างซึ่งบรรพบุรุษของพระองค์ได้ทรงกระทำ

2 พงศ์กษัตริย์ 24

พวกศัตรูเหยียบย่ำยูดาห์

 ¹ในรัชกาลของเยโฮยาคิม เนบูคัดเนสซาร์ พระราชาแห่งบาบิโลนยกขึ้นมา และเยโฮยาคิมเป็นข้ารับใช้ของพระองค์ 3 ปี แล้วก็กลับกบฏต่อพระองค์ ²และพระยาห์เวห์ทรงใช้คนเคลเดีย คนซีเรีย คนโมอับและคนอัมโมนมาต่อสู้กับเยโฮยาคิม และทรงใช้เขาทั้งหลายไปต่อสู้ยูดาห์เพื่อจะทำลายเสีย ตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ซึ่งตรัสทางบรรดาผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์ ³แท้จริงเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับยูดาห์ ตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ เพื่อจะเอาพวกเขาออกไปให้พ้นพระพักตร์ของพระองค์ เพราะบรรดาบาปของมนัสเสห์ ตามทุกอย่างซึ่งท่านได้ทำ ⁴และเพราะโลหิตที่ไร้ความผิดซึ่งท่านได้ทำให้ไหลออกนั้นด้วย เพราะท่านได้ทำให้กรุงเยรูซาเล็มเต็มไปด้วยโลหิตที่ไร้ความผิด และพระยาห์เวห์ไม่ทรงอภัย ⁵ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเยโฮยาคิม และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ? ⁶เยโฮยาคิมจึงทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ และเยโฮยาคีนหรือ เยโคนิยาห์พระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน ⁷และพระราชาแห่งอียิปต์ไม่ได้ทรงยกออกมาจากแผ่นดินของพระองค์อีก เพราะพระราชาแห่งบาบิโลนได้ยึดแดนทั้งสิ้น ซึ่งเป็นของพระราชาแห่งอียิปต์ตั้งแต่ลำห้วยของอียิปต์ถึงแม่น้ำยูเฟรติส