¹⁸ความจองหองมาก่อนการถูกทำลาย
และใจผยองก็มาก่อนการล้ม
¹⁹เป็นคนถ่อมตัวอยู่กับคนยากจน
ก็ดีกว่าแบ่งของที่ริบมาได้กับคนเย่อหยิ่ง
²⁰ผู้ใส่ใจพระวจนะจะเจริญรุ่งเรือง
และคนที่วางใจในพระยาห์เวห์จะสุขสบาย
²¹คนมีปัญญาเรียกได้ว่าเป็นคนมีความเข้าใจ
และวาจาอ่อนหวานเพิ่มอำนาจการสั่งสอน
²²ปัญญาเป็นน้ำพุแห่งชีวิตแก่ผู้เป็นเจ้าของ
แต่ความโง่เป็นการลงโทษแก่คนโง่
²³ใจของคนมีปัญญาทำให้วาจาของเขาสุขุม
และเพิ่มอำนาจการสั่งสอนแก่ปากของเขา
²⁴ถ้อยคำแช่มชื่นเป็นเหมือนรวงผึ้ง
เป็นความหวานแก่วิญญาณจิตและเป็นพลานามัยแก่ร่างกาย
²⁵มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูก
แต่ปลายทางคือความมรณา
²⁶ความหิวของคนงานทำงานให้เขา
เพราะปากของเขากระตุ้นเขาไป
²⁷คนถ่อยคิดแผนชั่วปองร้ายคนอื่น
คำพูดจากริมฝีปากของเขาเหมือนไฟลวก

เปาโลถูกนำมาเข้าเฝ้ากษัตริย์อากริปปา

 ²³วันรุ่งขึ้นอากริปปากับเบอร์นิสเสด็จมาด้วยความโอ่อ่าตระการตา และเข้าไปประทับในห้องพิจารณาพร้อมกับพวกนายพันและคนสำคัญๆ ทั้งหลายในเมืองนั้น แล้วเฟสทัสจึงสั่งให้พาเปาโลเข้ามา ²⁴เฟสทัสทูลว่า “ข้าแต่กษัตริย์อากริปปาและท่านทั้งหลายที่อยู่ด้วยกันที่นี่ ท่านทั้งหลายได้เห็นคนนี้แล้วที่พวกยิวพากันขอร้องข้าพระบาททั้งในกรุงเยรูซาเล็มและที่นี่ โดยร้องตะโกนว่าเขาไม่ควรมีชีวิตอยู่ต่อไป ²⁵แต่ข้าพระบาทเห็นว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิดที่สมควรตาย เมื่อเขาเองขอถวายฎีกาถึงจักรพรรดิ ข้าพระบาทจึงตกลงใจว่าจะส่งเขาไป ²⁶แต่ข้าพระบาทไม่มีรายงานแน่ชัดอะไรที่จะถวายเจ้านายของข้าพระบาทเกี่ยวกับคนนี้ เพราะฉะนั้นข้าพระบาทจึงพาเขาออกมาต่อหน้าพวกท่านทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเฉพาะพระพักตร์พระองค์ กษัตริย์อากริปปา โดยหวังว่าหลังจากไต่สวนแล้วคงจะพอมีเรื่องถวายรายงานได้บ้าง ²⁷เพราะข้าพระบาทเห็นว่าการส่งนักโทษไปโดยไม่ส่งข้อหาไปด้วยนั้นเป็นเรื่องเหลวไหล”

กิจการ 26

เปาโลแก้คดีเฉพาะพระพักตร์อากริปปา

 ¹อากริปปาจึงตรัสกับเปาโลว่า “เราอนุญาตให้เจ้าแก้ข้อกล่าวหาให้ตัวเองได้” เปาโลจึงยื่นมือเริ่มแก้คดีว่า
 ²“ข้าแต่กษัตริย์อากริปปา ข้าพระบาทถือว่าตัวเองมีโอกาสดียิ่งที่ได้อยู่เฉพาะพระพักตร์ฝ่าพระบาทในวันนี้ เพื่อแก้ข้อกล่าวหาทั้งหมดของพวกยิว ³เพราะฝ่าพระบาทมีความเชี่ยวชาญในบรรดาขนบธรรมเนียมและปัญหาต่างๆ ของพวกยิวเป็นอย่างยิ่ง เพราะฉะนั้นขอฝ่าพระบาทได้โปรดอดทนฟังข้าพระบาท ⁴“พวกยิวรู้วิถีชีวิตของข้าพระบาทตั้งแต่เด็ก คือตั้งแต่เริ่มแรกข้าพระบาทก็อยู่ท่ามกลางชนชาติของข้าพระบาท และอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม ⁵เขาทั้งหลายรู้จักข้าพระบาทนานแล้ว ถ้าเขายอมก็เป็นพยานได้ว่าข้าพระบาทดำเนินชีวิตตามลัทธิที่เคร่งที่สุดในศาสนาของพวกข้าพระบาท คือเป็นพวกฟาริสี ⁶บัดนี้ข้าพระบาทต้องมายืนให้ฝ่าพระบาทพิพากษาก็เพราะเรื่องความหวังในพระสัญญาซึ่งพระเจ้าตรัสกับบรรพบุรุษของพวกข้าพระบาทนั้น ⁷พวกข้าพระบาทสิบสองเผ่าปรนนิบัติด้วยความจริงจังทั้งกลางวันกลางคืน เพราะมีความหวังว่าจะได้รับตามพระสัญญานั้น ข้าแต่กษัตริย์ เพราะความหวังนี้แหละที่พวกยิวฟ้องข้าพระบาท ⁸ทำไมท่านทั้งหลายจึงคิดว่าการที่พระเจ้าทรงทำให้คนตายเป็นขึ้นมานั้น เป็นเรื่องเชื่อไม่ได้?
 ⁹“ข้าพระบาทเคยคิดในใจของตนเองว่า ควรจะทำหลายๆ อย่างเพื่อขัดขวางพระนามของพระเยซูชาวนาซาเร็ธ ¹⁰และนี่ก็คือสิ่งที่ข้าพระบาททำในกรุงเยรูซาเล็ม หลังจากได้รับสิทธิอำนาจจากพวกหัวหน้าปุโรหิตแล้ว ข้าพระบาทจับธรรมิกชนจำนวนมากขังคุก และเมื่อพวกเขาถูกลงโทษถึงตาย ข้าพระบาทก็เห็นดีด้วย ¹¹ข้าพระบาททำโทษเขาบ่อยๆ ในธรรมศาลาทุกแห่ง และบังคับเขาให้กล่าวคำหมิ่นประมาทพระเจ้า และเนื่องจากข้าพระบาทโกรธพวกเขาอย่างยิ่ง ถึงขนาดข้าพระบาทตามไปข่มเหงเขาถึงหัวเมืองต่างๆ ในต่างประเทศ

เปาโลเล่าเรื่องการกลับใจของตน

 ¹²“ดังนั้นขณะที่ข้าพระบาทกำลังไปยังเมืองดามัสกัสโดยอาศัยสิทธิอำนาจและคำสั่งของพวกหัวหน้าปุโรหิต ¹³ข้าแต่กษัตริย์ ในเวลาเที่ยงวันขณะกำลังเดินทางไป ข้าพระบาทก็ได้เห็นแสงสว่างกล้ายิ่งกว่าแสงอาทิตย์ส่องลงมาจากท้องฟ้าล้อมรอบข้าพระบาทกับคนทั้งหลายที่ไปกับข้าพระบาท ¹⁴เมื่อข้าพระบาทกับคนทั้งหลายล้มฟุบลงบนพื้น ข้าพระบาทได้ยินพระสุรเสียงตรัสกับข้าพระบาทเป็นภาษาฮีบรูว่า ‘เซาโล เซาโลเอ๋ย เจ้าข่มเหงเราทำไม? การที่เจ้าถีบประตักก็เจ็บตัวเจ้าเอง’ ¹⁵ข้าพระบาทจึงทูลถามว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นผู้ใด?’ พระองค์ตรัสว่า ‘เราคือเยซูผู้ที่เจ้าข่มเหง ¹⁶แต่จงลุกขึ้นยืนเถิด เพราะว่าเรามาปรากฏแก่เจ้าเพื่อจะตั้งเจ้าให้เป็นผู้รับใช้และเป็นสักขีพยานของเหตุการณ์ที่เจ้าได้เห็นเราสำเนาโบราณบางฉบับว่า ของสิ่งที่เจ้าได้เห็น และของสิ่งที่เราจะสำแดงแก่เจ้า ¹⁷เราจะช่วยเจ้าให้พ้นจากชนชาติอิสราเอลและจากคนต่างชาติที่เราจะใช้เจ้าไปนั้น ¹⁸ไปเปิดตาของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาหันจากความมืดมาหาความสว่าง จากอำนาจของซาตานมาหาพระเจ้า เพื่อให้พวกเขาได้รับการอภัยบาป และมีส่วนอยู่ท่ามกลางคนที่ได้รับการชำระให้เป็นธรรมิกชนโดยความเชื่อในตัวเรา’

ถ้อยคำซึ่งเปาโลเป็นพยานต่อพวกยิวและพวกต่างชาติ

 ¹⁹“ข้าแต่กษัตริย์อากริปปา เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว ข้าพระบาทก็ไม่ได้ขัดขืนนิมิตซึ่งมาจากสวรรค์ ²⁰แต่ข้าพระบาทประกาศให้เขาทั้งหลายทราบ โดยเริ่มต้นในเมืองดามัสกัส ในกรุงเยรูซาเล็ม ทั่วแว่นแคว้นยูเดีย รวมทั้งพวกต่างชาติด้วย เพื่อให้เขาทั้งหลายกลับใจใหม่และหันมาหาพระเจ้า และทำสิ่งที่แสดงถึงการกลับใจใหม่ ²¹เพราะเหตุนี้พวกยิวจึงจับข้าพระบาทในพระวิหาร และพยายามที่จะฆ่าข้าพระบาทเสีย ²²แต่เพราะพระเจ้าโปรดช่วยข้าพระบาทมาจนถึงทุกวันนี้ ข้าพระบาทจึงยืนอยู่ที่นี่และเป็นพยานทั้งต่อผู้น้อยและผู้ใหญ่ ข้าพระบาทไม่ขอพูดเรื่องอื่นนอกจากเรื่องที่บรรดาผู้เผยพระวจนะและโมเสสกล่าวไว้ว่าจะเกิดขึ้น ²³คือว่าพระคริสต์จะต้องทนทุกข์ทรมาน และพระองค์จะทรงแสดงความสว่างแก่ชนชาติอิสราเอลและแก่พวกต่างชาติโดยที่ทรงเป็นผู้แรกที่เป็นขึ้นจากตาย”

เยโรโบอัมที่ 2 ทรงครองอิสราเอล

 ²³ในปีที่ 15 แห่งรัชกาลอามาซิยาห์ พระราชโอรสของโยอาชพระราชาแห่งยูดาห์ เยโรโบอัม พระราชโอรสของเยโฮอาชแห่งอิสราเอลทรงครองราชย์ในกรุงสะมาเรียอยู่ 41 ปี ²⁴พระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ พระองค์ไม่ทรงหันจากบาปทั้งสิ้นของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำอิสราเอลให้ทำบาปด้วย ²⁵พระองค์ทรงตีเอาดินแดนอิสราเอลคืนมา ตั้งแต่ทางเข้าเมืองฮามัท ไกลไปจนถึงทะเลแห่งอาราบาห์คือ ทะเลตาย ตามพระวจนะของพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ซึ่งตรัสโดยผู้รับใช้ของพระองค์ คือโยนาห์ บุตรอามิททัยผู้เผยพระวจนะผู้มาจากกัธเฮเฟอร์ ²⁶เพราะพระยาห์เวห์ทอดพระเนตรเห็นว่า ความทุกข์ของอิสราเอลนั้นขมขื่นนัก เพราะไม่มีใครเหลือ ไม่ว่าทาสหรือไท ไม่มีใครช่วยอิสราเอล ²⁷พระยาห์เวห์ไม่ได้ตรัสว่า จะลบนามอิสราเอลจากใต้ฟ้าสวรรค์ แต่พระองค์ทรงช่วยเขาโดยพระหัตถ์ของเยโรโบอัมพระราชโอรสของเยโฮอาช
 ²⁸ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเยโรโบอัม และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ และพระราชอำนาจของพระองค์ การสู้รบของพระองค์ และเรื่องที่ทรงตีเอากรุงดามัสกัสและเมืองฮามัท ซึ่งเคยเป็นของยูดาห์คืนแก่อิสราเอล ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ? ²⁹และเยโรโบอัมทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ คือบรรดาพระราชาแห่งอิสราเอล แล้วเศคาริยาห์พระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน

2 พงศ์กษัตริย์ 15

อาซาริยาห์ทรงครองยูดาห์

 ¹ในปีที่ 27 แห่งรัชกาลเยโรโบอัม พระราชาแห่งอิสราเอล อาซาริยาห์ พระราชโอรสของอามาซิยาห์ พระราชาแห่งยูดาห์ได้ขึ้นครองราชย์ ²เมื่อพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์นั้นมีพระชนมายุ 16 พรรษา และพระองค์ทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 52 ปี พระราชมารดาของพระองค์มีพระนามว่า เยโคลียาห์ชาวเยรูซาเล็ม ³พระองค์ทรงทำสิ่งชอบธรรมในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ เหมือนทุกอย่างที่อามาซิยาห์พระราชบิดาของพระองค์ทรงกระทำ ⁴เว้นแต่ปูชนียสถานสูงยังไม่ถูกกำจัดเสีย ประชาชนยังถวายสัตวบูชาและเผาเครื่องหอมบนปูชนียสถานสูงเหล่านั้น ⁵และพระยาห์เวห์ทรงลงโทษพระราชา พระองค์ก็ทรงเป็นโรคเรื้อนจนถึงวันสิ้นพระชนม์ และพระองค์ประทับในวังต่างหาก และโยธามพระราชโอรสของพระราชาทรงดูแลควบคุมสำนักพระราชวัง และทรงปกครองประชาชนของแผ่นดิน ⁶ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของอาซาริยาห์และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ? ⁷และอาซาริยาห์ทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ และพวกเขาก็ฝังพระศพไว้กับบรรพบุรุษในนครดาวิดหมายถึงกรุงเยรูซาเล็ม และโยธามพระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน

เศคาริยาห์ทรงครองอิสราเอล

 ⁸ในปีที่ 38 แห่งรัชกาลอาซาริยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ เศคาริยาห์พระราชโอรสของเยโรโบอัมทรงครองอิสราเอลในกรุงสะมาเรีย 6 เดือน ⁹และทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ ดังที่บรรพบุรุษของพระองค์ทรงกระทำ พระองค์ไม่ได้ทรงหันจากบาปทั้งหลายของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำอิสราเอลให้ทำบาปด้วย ¹⁰ชัลลูมบุตรยาเบชก่อการกบฏต่อพระองค์ โค่นพระองค์ลงต่อหน้าประชาชนและประหารพระองค์เสีย และได้ขึ้นครองราชย์แทน ¹¹ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเศคาริยาห์ นี่แน่ะ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอล ¹²(เหตุการณ์นี้เป็นไปตามพระวจนะที่พระยาห์เวห์ตรัสแก่เยฮูว่า “เชื้อสายของเจ้าจะนั่งบนบัลลังก์ของอิสราเอลถึงสี่ชั่วอายุคน” และก็เป็นดังนั้น)

ชัลลูมทรงครองอิสราเอล

 ¹³ชัลลูมบุตรยาเบชได้ขึ้นครองราชย์ในปีที่ 39 แห่งรัชกาลอุสซียาห์คือ อาซาริยาห์ ดูข้อ 1พระราชาแห่งยูดาห์ และพระองค์ทรงครองราชย์ในสะมาเรียหนึ่งเดือน ¹⁴แล้วเมนาเฮมบุตรกาดีได้ขึ้นมาจากเมืองทีรซาห์ไปยังกรุงสะมาเรีย ท่านได้โค่นล้มชัลลูมบุตรยาเบชในสะมาเรีย และประหารพระองค์เสีย และได้ขึ้นครองราชย์แทน ¹⁵ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของชัลลูม และการกบฏที่พระองค์ทรงทำ นี่แน่ะ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอล ¹⁶ในเวลานั้น เมนาเฮมโจมตีทิฟสาห์ และทุกคนที่อยู่ในเมืองนั้นและชายแดนของเมืองนั้นตั้งแต่ทีรซาห์ไป เพราะเขาไม่เปิดประตูเมืองให้ท่าน ท่านโจมตีเมืองนั้น และผ่าท้องหญิงมีครรภ์ของเมืองนั้นทุกคน

เมนาเฮมทรงครองอิสราเอล

 ¹⁷ในปีที่ 39 แห่งรัชกาลอาซาริยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ เมนาเฮมบุตรกาดีทรงครองอิสราเอลในกรุงสะมาเรีย 10 ปี ¹⁸พระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ และตลอดรัชกาลของพระองค์ก็ไม่ได้ทรงหันจากบาปทั้งหลายของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำอิสราเอลให้ทำบาปด้วย ¹⁹ทิกลัทปิเลเสอร์ พระราชาแห่งอัสซีเรียได้ยกขึ้นมาต่อสู้แผ่นดินนั้น และเมนาเฮมได้ถวายเงิน 1,000 ตะลันต์หนัก 34 ตันแก่ทิกลัทปิเลเสอร์ เพื่อให้พระองค์ช่วยให้ท่านกุมอาณาจักรไว้ได้ ²⁰เมนาเฮมได้รีดเงินจากอิสราเอลคือ จากคนมั่งมีทุกคน คนละ 50 เชเขลหนักประมาณ 575 กรัม เพื่อถวายพระราชาแห่งอัสซีเรีย ดังนั้นพระราชาแห่งอัสซีเรียจึงยกทัพกลับ และไม่ได้ทรงยับยั้งอยู่ในแผ่นดินนั้น ²¹ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเมนาเฮม และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ? ²²และเมนาเฮมทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ และเปคาหิยาห์พระราชโอรสได้ขึ้นครองราชย์แทน

เปคาหิยาห์ทรงครองอิสราเอล

 ²³ในปีที่ 50 แห่งรัชกาลอาซาริยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ เปคาหิยาห์พระราชโอรสของเมนาเฮมทรงครองอิสราเอลในกรุงสะมาเรีย 2 ปี ²⁴และพระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ พระองค์ไม่ได้ทรงหันจากบาปทั้งหลายของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำอิสราเอลให้ทำบาปด้วย ²⁵และเปคาห์บุตรเรมาลิยาห์ แม่ทัพของพระองค์ได้ก่อการกบฏต่อพระองค์ และได้ประหารพระองค์ในกรุงสะมาเรียในป้อมของพระราชวัง พร้อมกับอารโกบและอารีเอห์ และมีคนกิเลอาด 50 คนร่วมกันคิดกบฏกับท่าน ท่านได้ประหารพระองค์และได้ขึ้นครองราชย์แทน ²⁶ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเปคาหิยาห์ และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ นี่แน่ะ มีบันทึกในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอล

เปคาห์ทรงครองอิสราเอล

 ²⁷ในปีที่ 52 แห่งรัชกาลอาซาริยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ เปคาห์บุตรเรมาลิยาห์ทรงครองอิสราเอลในสะมาเรีย 20 ปี ²⁸พระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ พระองค์ไม่ได้ทรงหันจากบาปทั้งหลายของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำอิสราเอลให้ทำบาปด้วย
 ²⁹ในรัชกาลของเปคาห์พระราชาแห่งอิสราเอล ทิกลัทปิเลเสอร์พระราชาแห่งอัสซีเรียทรงยกมายึดเมืองอิโยน อาเบลเบธมาอาคาห์ ยาโนอาห์ คาเดช ฮาโซร์ กิเลอาด กาลิลี แผ่นดินนัฟทาลีทั้งหมด และทรงกวาดต้อนประชาชนไปเป็นเชลยยังอัสซีเรีย ³⁰แล้วโฮเชยาบุตรเอลาห์ได้ร่วมกันคิดกบฏต่อเปคาห์บุตรเรมาลิยาห์ และโค่นพระองค์ลง และประหารพระองค์เสีย และขึ้นครองราชย์แทนในปีที่ 20 แห่งรัชกาลโยธามพระราชโอรสของอุสซียาห์ ³¹ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเปคาห์และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ นี่แน่ะ มีบันทึกในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอล

โยธามทรงครองยูดาห์

 ³²ในปีที่ 2 แห่งรัชกาลเปคาห์บุตรเรมาลิยาห์ พระราชาแห่งอิสราเอล โยธามพระราชโอรสของอาซาริยาห์อาซาริยาห์ พระราชาแห่งยูดาห์ ได้ขึ้นครองราชย์ ³³เมื่อพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์นั้นมีพระชนมายุ 25 พรรษา และพระองค์ทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 16 ปี พระมารดาของพระองค์มีพระนามว่า เยรูชาบุตรหญิงของศาโดก ³⁴และพระองค์ทรงทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ ตามทุกอย่างที่อาซาริยาห์พระราชบิดาของพระองค์ทรงกระทำ ³⁵เว้นแต่ปูชนียสถานสูงยังไม่ได้ถูกกำจัดเสีย ประชาชนยังถวายสัตวบูชาและเผาเครื่องหอมบนปูชนียสถานสูงเหล่านั้น พระองค์ทรงสร้างประตูบนของพระนิเวศแห่งพระยาห์เวห์ ³⁶ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของโยธาม และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ? ³⁷ในเวลานั้นพระยาห์เวห์ได้ทรงใช้เรซีน พระราชาแห่งซีเรีย และเปคาห์บุตรเรมาลิยาห์ให้มาสู้กับยูดาห์ ³⁸โยธามทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ และทรงถูกฝังไว้กับบรรพบุรุษในนครดาวิด ผู้เป็นบรรพบุรุษของพระองค์ แล้วอาหัสพระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน