พระเจ้าทรงวิงวอนอิสราเอลผู้ดื้อรั้น

ถึงหัวหน้านักร้อง ตามทำนองกิททีธ ของอาสาฟ

¹จงร้องเพลงด้วยความยินดีถวายแด่พระเจ้า พระกำลังของพวกเรา
 จงโห่ร้องด้วยความชื่นบานถวายแด่พระเจ้าของยาโคบ
²จงเปล่งเสียงเพลง จงตีรำมะนากลองขึงหนังหน้าเดียว รูปกลมแป้น
 ทั้งพิณเขาคู่อันไพเราะและพิณใหญ่
³จงเป่าแตรในวันขึ้นหนึ่งค่ำ
 และในวันขึ้นสิบห้าค่ำ ซึ่งเป็นวันเทศกาลเลี้ยงของพวกเรา
⁴เพราะเป็นกฎเกณฑ์สำหรับอิสราเอล
 เป็นกฎระเบียบของพระเจ้าแห่งยาโคบ
⁵พระองค์ทรงตราเป็นกฎเกณฑ์ในโยเซฟ
 เมื่อเสด็จออกไปโจมตีแผ่นดินอียิปต์
 ข้าพเจ้าได้ยินเสียงพูดซึ่งข้าพเจ้าไม่รู้จัก กล่าวว่า
⁶“เราปลดภาระจากบ่าของเขาเมื่อตกเป็นทาสในอียิปต์
 เราให้มือของเขาพ้นจากการยกของหนัก
⁷เมื่อทุกข์ใจเจ้าเรียก เราก็ช่วยกู้เจ้า
 เราตอบเจ้าในที่ลับลี้ของฟ้าร้อง
 เราได้ทดสอบเจ้าที่น้ำแห่งเมรีบาห์

เปาโลถวายฎีกาถึงซีซาร์

 ¹เมื่อเฟสทัสเข้ารับตำแหน่งราชการได้สามวัน จึงออกจากเมืองซีซารียาขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม ²พวกหัวหน้าปุโรหิตกับคนสำคัญๆ ในพวกยิวมาฟ้องเปาโลต่อท่าน และวิงวอน ³ขอให้ท่านกรุณาต่อพวกเขาโดยส่งตัวเปาโลมายังกรุงเยรูซาเล็ม เพราะพวกเขาคิดจะดักฆ่าเปาโลเสียกลางทาง ⁴เฟสทัสจึงตอบว่าเปาโลนั้นถูกคุมไว้ในเมืองซีซารียา และอีกไม่นานท่านเองจะกลับไปที่นั่น ⁵ท่านกล่าวว่า “เพราะฉะนั้น ให้บรรดาผู้มีอำนาจในพวกท่านลงไปกับข้าพเจ้า หากเปาโลมีความผิดประการใดก็ให้พวกเขาฟ้องเขาที่นั่น”
 ⁶หลังจากท่านพักอยู่ที่นั่นไม่เกินแปดหรือสิบวันแล้ว ก็ลงไปยังเมืองซีซารียา พอวันรุ่งขึ้นท่านก็นั่งบัลลังก์และสั่งให้พาเปาโลเข้ามา ⁷เมื่อเปาโลมาแล้ว พวกยิวที่ลงมาจากกรุงเยรูซาเล็มก็ยืนล้อมเปาโลไว้ และตั้งข้อกล่าวหาอุกฉกรรจ์ใส่เปาโลหลายกระทงซึ่งล้วนพิสูจน์ไม่ได้ ⁸เปาโลจึงแก้คดีว่า “ข้าพเจ้าไม่ได้ทำอะไรที่ผิดต่อกฎหมายของพวกยิว หรือต่อพระวิหาร หรือต่อซีซาร์” ⁹เฟสทัสอยากได้ความชอบจากพวกยิวจึงถามเปาโลว่า “เจ้าอยากขึ้นไปที่กรุงเยรูซาเล็มให้ข้าชำระความนี้ที่นั่นหรือ?” ¹⁰เปาโลจึงตอบว่า “ข้าพเจ้ากำลังยืนอยู่ต่อหน้าบัลลังก์ของซีซาร์ซึ่งเป็นที่ที่ข้าพเจ้าควรจะได้รับการพิพากษา ท่านก็ทราบดีว่าข้าพเจ้าไม่ได้ทำอะไรผิดต่อพวกยิว ¹¹ถ้าข้าพเจ้าเป็นผู้ทำผิดและทำอะไรที่ควรมีโทษถึงตาย ข้าพเจ้าก็ยอมตายโดยไม่ขัดขืน แต่ถ้าเรื่องที่พวกเขาฟ้องข้าพเจ้านั้นไม่จริง แล้วก็ไม่มีใครมีอำนาจมอบข้าพเจ้าให้พวกเขาได้ ข้าพเจ้าขอถวายฎีกาถึงซีซาร์” ¹²หลังจากเฟสทัสพูดคุยกับที่ปรึกษาแล้วจึงตอบว่า “เจ้าถวายฎีกาถึงซีซาร์ เจ้าก็จะต้องไปเฝ้าซีซาร์”

เฟสทัสปรึกษากษัตริย์อากริปปา

 ¹³หลังจากผ่านไปหลายวัน กษัตริย์อากริปปากับพระนางเบอร์นิสเสด็จมาต้อนรับเฟสทัสที่เมืองซีซารียา ¹⁴ขณะทรงค้างอยู่ที่นั่นหลายวัน เฟสทัสก็เล่าคดีของเปาโลให้กษัตริย์ฟังว่า “มีคนหนึ่งที่ถูกเฟลิกส์ขังทิ้งไว้ ¹⁵ตอนที่ข้าพระบาทไปกรุงเยรูซาเล็ม พวกหัวหน้าปุโรหิตกับบรรดาผู้ใหญ่ของพวกยิวก็มาฟ้องและขอให้ข้าพระบาทตัดสินลงโทษเขา ¹⁶ข้าพระบาทจึงตอบว่า ‘การมอบตัวจำเลยก่อนที่โจทก์กับจำเลยจะมีโอกาสมาพร้อมหน้ากันเพื่อให้จำเลยแก้ข้อกล่าวหานั้นไม่ใช่ธรรมเนียมของชาวโรมัน’ ¹⁷ดังนั้นเมื่อเขาทั้งหลายมาพร้อมกันที่นี่แล้ว ข้าพระบาทก็ไม่รอช้า วันรุ่งขึ้นข้าพระบาทก็นั่งบัลลังก์และสั่งให้พาจำเลยเข้ามา ¹⁸เมื่อพวกโจทก์ยืนขึ้น พวกเขาไม่ได้กล่าวหาจำเลยในเรื่องความผิดใดๆ อย่างที่ข้าพระบาทคาดไว้ ¹⁹แต่กลับเป็นว่าพวกเขามีเรื่องขัดแย้งบางเรื่องกับคนนี้เกี่ยวกับศาสนาของเขาเอง และเรื่องของคนหนึ่งที่ชื่อเยซูซึ่งตายไปแล้ว แต่เปาโลยืนยันว่ายังมีชีวิตอยู่ ²⁰เมื่อข้าพระบาทยังสับสนอยู่ว่าจะพิจารณาปัญหานั้นอย่างไรดี จึงถามเปาโลว่า อยากขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อชำระความที่นั่นหรือไม่? ²¹แต่เมื่อเปาโลถวายฎีกาให้ขังเขาไว้เพื่อรอการตัดสินของจักรพรรดิ ข้าพระบาทจึงสั่งให้คุมขังเขาไว้จนกว่าจะส่งตัวไปให้ซีซาร์” ²²อากริปปาจึงกล่าวกับเฟสทัสว่า “ข้าจะขอฟังคำให้การของคนนั้นด้วย” เฟสทัสจึงกล่าวว่า “พรุ่งนี้ฝ่าพระบาทจะได้ฟังเขา”

พระวิหารได้รับการบูรณะซ่อมแซม

 ¹ในปีที่ 7 แห่งรัชกาลเยฮู โยอาชเยฮู ทรงเป็นกษัตริย์ และพระองค์ทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 40 ปี พระมารดาของพระองค์มีพระนามว่า ศิบียาห์ชาวเบเออร์เชบา ²และโยอาชทรงทำสิ่งที่ชอบธรรมในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ ตลอดรัชกาลของพระองค์ที่เยโฮยาดาปุโรหิตได้แนะนำพระองค์ ³แต่พวกเขายังไม่ได้รื้อปูชนียสถานสูง ประชาชนยังคงถวายสัตวบูชาและเผาเครื่องหอมในปูชนียสถานสูงเหล่านั้น
 ⁴โยอาชตรัสกับพวกปุโรหิตว่า “เงินทั้งสิ้นอันเป็นของถวายที่บริสุทธิ์ ซึ่งนำเข้ามาในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ได้แก่เงินที่เรียกจากแต่ละคน คือเงินที่กำหนดให้เสีย และเงินทั้งสิ้นที่ประชาชนถวายด้วยความสมัครใจ จะนำมาไว้ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ⁵ให้ปุโรหิตแต่ละคนรับเงินนั้นจากคนที่รู้จักกัน ให้พวกเขาซ่อมพระนิเวศตรงที่ที่เห็นว่าต้องการซ่อมแซม”
 ⁶ต่อมาในปีที่ 23 แห่งรัชกาลพระราชาโยอาช พวกปุโรหิตไม่ได้ซ่อมแซมพระนิเวศ ⁷เพราะฉะนั้น พระราชาโยอาชจึงทรงเรียกปุโรหิตเยโฮยาดา และปุโรหิตอื่นๆ และตรัสกับพวกเขาว่า “ทำไมท่านจึงไม่ซ่อมแซมพระนิเวศ? เพราะฉะนั้น อย่ารับเงินจากคนที่ท่านรู้จักเพื่อตัวเองเลย แต่ให้ส่งไปเพื่อซ่อมแซมพระนิเวศ” ⁸พวกปุโรหิตจึงตกลงกันว่าจะไม่รับเงินจากประชาชนอีก และจะไม่ซ่อมแซมพระนิเวศ
 ⁹แล้วเยโฮยาดาปุโรหิตนำหีบมาใบหนึ่ง เจาะรูหนึ่งที่ฝาหีบนั้น และตั้งไว้ข้างแท่นบูชาด้านขวา ทางคนเข้าพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และปุโรหิตผู้เฝ้าอยู่ที่ธรณีประตู ก็นำเงินทั้งหมดที่ถูกนำเข้ามาในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ใส่ไว้ในหีบนั้น ¹⁰และเมื่อเขาเห็นว่ามีเงินในหีบมากแล้ว ราชเลขาและมหาปุโรหิตจะขึ้นไปนับเงิน และเอาเงินที่พบในพระนิเวศของพระยาห์เวห์นั้นใส่ถุงมัดไว้ ¹¹แล้วพวกเขามอบเงินที่ชั่งแล้วนั้นไว้ในมือของคนงานผู้ดูแลพระนิเวศของพระยาห์เวห์ แล้วเขาจะจ่ายต่อให้แก่ช่างไม้และช่างก่อสร้าง ผู้บูรณะพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ¹²และให้แก่ช่างก่ออิฐถือปูน และช่างสกัดหิน ทั้งซื้อไม้และหินสกัดที่ใช้ในการซ่อมแซมพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และสำหรับค่าใช้จ่ายอื่นๆ ทั้งหมดในงานซ่อมแซมพระนิเวศ ¹³แต่เงินที่นำเข้ามาในพระนิเวศของพระยาห์เวห์นั้น ไม่ได้นำไปใช้ในการทำชามเงิน ตะไกรตัดไส้ตะเกียง อ่าง แตร หรือภาชนะทองคำใดๆ หรือภาชนะเงินของพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ¹⁴เพราะเงินนั้นพวกเขาให้คนงานที่ทำงานซ่อมพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ¹⁵และพวกเขาไม่ได้ขอบัญชีจากคนที่พวกเขาใส่เงินไว้ในมือให้เอาไปจ่ายคนงาน เพราะเขาทั้งหลายปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์ ¹⁶เงินที่ได้จากการชดใช้บาป และเงินที่ได้จากการลบล้างบาป ไม่ได้นำมาไว้ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ เงินนั้นเป็นของพวกปุโรหิต

ฮาซาเอลข่มขวัญเยรูซาเล็ม

 ¹⁷เวลานั้นฮาซาเอลพระราชาแห่งซีเรียทรงยกขึ้นไปรบกับเมืองกัท และยึดเมืองนั้นได้ แต่เมื่อฮาซาเอลมุ่งพระพักตร์จะขึ้นไปตีกรุงเยรูซาเล็ม ¹⁸โยอาชพระราชาแห่งยูดาห์ทรงนำเอาสิ่งของศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดที่เยโฮชาฟัท เยโฮรัม และอาหัสยาห์บรรพบุรุษของพระองค์ ผู้เป็นกษัตริย์แห่งยูดาห์ได้ทรงถวายไว้นั้น และสิ่งของศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์เอง และทองคำทั้งหมดที่พบในคลังของพระนิเวศพระยาห์เวห์และของพระราชวังมา แล้วโยอาชทรงส่งสิ่งเหล่านี้ไปกำนัลฮาซาเอลพระราชาแห่งซีเรีย แล้วฮาซาเอลก็ทรงถอยทัพไปจากกรุงเยรูซาเล็ม

โยอาชสิ้นพระชนม์

 ¹⁹ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของโยอาช และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ได้บันทึกในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ? ²⁰พวกข้าราชการของพระองค์ลุกขึ้นก่อการกบฏ และปลงพระชนม์โยอาชเสียในวังมิลโล ตามทางที่ลงไปยังสิลลา ²¹พวกนั้นคือโยซาคาร์บุตรชิเมอัท และเยโฮซาบาดบุตรโชเมอร์ พวกข้าราชการของพระองค์ได้ประหารพระองค์ พระองค์จึงสิ้นพระชนม์ และทรงถูกฝังไว้กับบรรพบุรุษในนครดาวิดหมายถึงกรุงเยรูซาเล็ม และอามาซิยาห์พระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน

2 พงศ์กษัตริย์ 13

เยโฮอาหาสทรงครองอิสราเอล

 ¹ในปีที่ 23 แห่งรัชกาลโยอาช พระราชโอรสของอาหัสยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ เยโฮอาหาสพระราชโอรสของเยฮูทรงครองอิสราเอลในกรุงสะมาเรียอยู่ 17 ปี ²พระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ และทำตามบาปทั้งหลายของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำอิสราเอลให้ทำบาปด้วย พระองค์ไม่ได้ทรงหันจากบาปนั้น ³และพระพิโรธของพระยาห์เวห์ก็พลุ่งขึ้นต่ออิสราเอล และพระองค์ทรงมอบเขาทั้งหลายไว้ในมือของฮาซาเอลพระราชาแห่งซีเรีย และในมือของเบนฮาดัดโอรสของฮาซาเอลอยู่เนืองๆ ⁴แล้วเยโฮอาหาสได้วิงวอนพระยาห์เวห์ และพระยาห์เวห์ทรงฟังท่าน เพราะพระองค์ทรงเห็นการกดขี่อิสราเอล คือที่พระราชาแห่งซีเรียกดขี่พวกเขาอย่างไร ⁵(เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ประทานผู้ช่วยผู้หนึ่งแก่อิสราเอล พวกเขาจึงรอดพ้นจากมือคนซีเรีย และคนอิสราเอลก็ได้อาศัยอยู่ในบ้านของตนอย่างเดิม ⁶ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่ได้หันจากบาปของราชวงศ์เยโรโบอัม ซึ่งพระองค์ทรงกระทำให้อิสราเอลทำด้วย แต่ดำเนินในบาปนั้น และพระอาเช-ราห์สิ่งเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ อาจเป็นเสาไม้แกะสลัก หรือ รูปเคารพเจ้าแม่ก็ยังคงอยู่ในสะมาเรียด้วย) ⁷เพราะไม่ได้เหลือกองทัพไว้ให้เยโฮอาหาสเกินกว่าทหารม้า 50 คน และรถรบ 10 คันและทหารราบ 10,000 คน เพราะพระราชาแห่งซีเรียได้ทำลายเขาทั้งหลายเสีย ให้เป็นอย่างละอองเวลานวดข้าว ⁸ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเยโฮอาหาส และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ และพระราชอำนาจของพระองค์ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ? ⁹และเยโฮอาหาสทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ และเขาฝังพระองค์ไว้ในสะมาเรีย และเยโฮอาชพระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน

เยโฮอาชทรงครองอิสราเอล

 ¹⁰ในปีที่ 37 แห่งรัชกาลโยอาชพระราชาแห่งยูดาห์ เยโฮอาชพระราชโอรสของเยโฮอาหาสได้ทรงครองอิสราเอลในสะมาเรีย 16 ปี ¹¹พระองค์ทรงทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ พระองค์ไม่ได้ทรงหันจากบาปทั้งสิ้นของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำอิสราเอลให้ทำบาปด้วย แต่ทรงดำเนินในบาปนั้น ¹²ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเยโฮอาช และทุกสิ่งที่ทรงกระทำ และพระราชอำนาจซึ่งพระองค์ทรงสู้รบกับอามาซิยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ? ¹³เยโฮอาชจึงทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ และเยโรโบอัมประทับบนพระที่นั่งของพระองค์ และเขาฝังพระศพเยโฮอาชไว้ในสะมาเรียกับบรรดาพระราชาแห่งอิสราเอล

มรณกรรมของเอลีชา

 ¹⁴เมื่อเอลีชาล้มป่วยด้วยโรคที่จะต้องสิ้นชีวิต เยโฮอาชพระราชาแห่งอิสราเอลได้เสด็จลงไปหาท่าน และทรงกันแสง ต่อหน้าท่าน ตรัสว่า “พ่อของข้า พ่อของข้า รถรบแห่งอิสราเอล และทหารม้าประจำรถ” ¹⁵และเอลีชาทูลพระองค์ว่า “ขอทรงเอาคันธนูและลูกธนูมา” พระองค์จึงทรงเอาคันธนูและลูกธนูมา ¹⁶แล้วท่านทูลพระราชาแห่งอิสราเอลว่า “ขอทรงเหนี่ยวคันธนู” และพระองค์ทรงเหนี่ยวด้วยพระหัตถ์ และเอลีชาเอามือของตนวางบนพระหัตถ์ของพระราชา ¹⁷และท่านทูลว่า “ขอทรงเปิดหน้าต่างด้านตะวันออก” และพระองค์ทรงเปิดแล้ว เอลีชาทูลว่า “ขอทรงยิง” และพระองค์ก็ทรงยิงและท่านทูลว่า “ลูกธนูชัยชนะของพระยาห์เวห์ ลูกธนูชัยชนะเหนือซีเรีย เพราะฝ่าพระบาทจะทรงต่อสู้กับคนซีเรียที่อาเฟก จนกว่าจะทรงทำให้เขาสิ้นไป” ¹⁸และท่านทูลว่า “ขอทรงหยิบลูกธนูเหล่านั้น” และพระองค์ก็ทรงหยิบ และท่านทูลพระราชาแห่งอิสราเอลว่า “เอาลูกธนูตีพื้นดิน” และพระองค์ทรงตีสามครั้ง แล้วทรงหยุดเสีย ¹⁹แล้วคนของพระเจ้าก็โกรธพระองค์ และทูลว่า “ฝ่าพระบาทควรจะตีสักห้าหรือหกครั้ง แล้วฝ่าพระบาทจะได้ตีซีเรียจนกว่าจะทรงทำให้เขาสิ้นไป แต่บัดนี้ฝ่าพระบาทจะตีซีเรียได้เพียงสามครั้งเท่านั้น”
 ²⁰และเอลีชาสิ้นชีวิต เขาก็ฝังท่านไว้ กลุ่มโจรชาวโมอับเคยปล้นแผ่นดินนั้นในฤดูแล้ง ²¹ครั้งหนึ่ง เมื่อเขากำลังฝังศพคนหนึ่ง นี่แน่ะ เขาเห็นโจรกลุ่มหนึ่ง เขาจึงโยนศพชายคนนั้นลงไปในอุโมงค์ของเอลีชา พอศพชายคนนั้นแตะต้องกระดูกของเอลีชา ชายนั้นก็คืนชีวิตลุกขึ้นยืน

อิสราเอลยึดเมืองคืนจากซีเรีย

 ²²ฮาซาเอล พระราชาแห่งซีเรียได้กดขี่คนอิสราเอลอยู่ตลอดรัชกาลของเยโฮอาหาส ²³แต่พระยาห์เวห์ทรงพระกรุณาและทรงพระเมตตาพวกเขา และพระองค์ทรงหันมาหาพวกเขา เพราะพันธสัญญาของพระองค์ที่ทรงกระทำกับอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ และจะไม่ทรงทำลาย หรือขับไล่พวกเขาไปให้พ้นพระพักตร์จนบัดนี้
 ²⁴เมื่อฮาซาเอลพระราชาแห่งซีเรียสิ้นพระชนม์ เบนฮาดัด พระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน ²⁵แล้วเยโฮอาชโอรสของเยโฮอาหาสได้ยึดบรรดาเมืองจากเบนฮาดัดบุตรฮาซาเอลกลับคืนมา เป็นเมืองที่พระองค์ตีไปได้จากเยโฮอาหาสพระราชบิดาของเยโฮอาชเมื่อทำสงครามกัน เยโฮอาชได้รบชนะพระองค์สามครั้งและได้บรรดาเมืองอิสราเอลกลับคืนมา

2 พงศ์กษัตริย์ 14

อามาซิยาห์ทรงครองยูดาห์

 ¹ในปีที่ 2 แห่งรัชกาลเยโฮอาชเยโฮอาชพระราชโอรสของเยโฮอาหาสพระราชาแห่งอิสราเอล อามาซิยาห์พระราชโอรสของโยอาชพระราชาแห่งยูดาห์ ได้ขึ้นครองราชย์ ²เมื่อพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์นั้น พระองค์มีพระชนมายุ 25 พรรษา และพระองค์ทรงครองราชย์ในกรุงเยรูซาเล็ม 29 ปี พระมารดาของพระองค์มีพระนามว่า เยโฮอัดดานชาวเยรูซาเล็ม ³และพระองค์ทรงทำสิ่งที่ชอบธรรมในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ แต่ยังไม่เหมือนกับดาวิดบรรพบุรุษของพระองค์ พระองค์ทรงทำตามทุกสิ่งซึ่งโยอาชพระราชบิดาของพระองค์ได้ทรงกระทำ ⁴แต่ปูชนียสถานสูงเหล่านั้นยังไม่ได้ทรงรื้อเสีย ประชาชนยังคงถวายสัตวบูชา และเผาเครื่องหอมบนปูชนียสถานสูงเหล่านั้น ⁵และต่อมาเมื่อราชอาณาจักรอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์อย่างมั่นคงแล้ว พระองค์ก็ทรงประหารพวกข้าราชการที่ปลงพระชนม์พระราชบิดาของพระองค์ ⁶แต่พระองค์ไม่ได้ทรงประหารลูกหลานของผู้ที่ปลงพระชนม์นั้น ตามที่ได้บันทึกไว้ในหนังสือธรรมบัญญัติของโมเสส ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาว่า “อย่าประหารบิดาเพราะการกระทำของลูกหลาน หรืออย่าประหารลูกหลานเพราะการกระทำของบิดา แต่ละคนต้องถูกประหารเพราะบาปของตนเอง”
 ⁷พระองค์ทรงประหารคนเอโดม 10,000 คนในหุบเขาเกลือ และยึดเมืองเส-ลาด้วยการสงครามและเรียกเมืองนั้นว่า โยกเธเอล ซึ่งเป็นชื่อมาถึงทุกวันนี้ ⁸แล้วอามาซิยาห์ทรงส่งคณะทูตไปเฝ้าเยโฮอาช โอรสของเยโฮอาหาสโอรสของเยฮู พระราชาแห่งอิสราเอลทูลว่า “มาเถิด ขอให้เราเผชิญหน้ากัน” ⁹และเยโฮอาชพระราชาแห่งอิสราเอลทรงส่งข่าวไปยังอามาซิยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ว่า “ต้นหนามในเลบานอนส่งข่าวไปหาต้นสนสีดาร์ในเลบานอนว่า ‘จงยกลูกสาวของเจ้าให้เป็นภรรยาลูกชายของเรา’ และสัตว์ป่าตัวหนึ่งซึ่งอยู่ในเลบานอนผ่านมา และย่ำต้นหนามลงเสีย ¹⁰จริงอยู่ท่านได้โจมตีเอโดม และจิตใจของท่านก็ทำให้ท่านผยองขึ้น จงพอใจในศักดิ์ศรีของท่านเถิด และจงอยู่กับบ้านของตน เพราะทำไมท่านจึงเร้าใจตนเองให้ต่อสู้และล้มลง ทั้งท่านและยูดาห์ด้วย?”
 ¹¹แต่อามาซิยาห์ไม่ทรงฟังเยโฮอาชพระราชาแห่งอิสราเอล จึงทรงขึ้นไป และพระองค์กับอามาซิยาห์พระราชาแห่งยูดาห์ก็ทรงเผชิญหน้ากันที่เมืองเบธเชเมชซึ่งเป็นของยูดาห์ ¹²และยูดาห์ก็พ่ายแพ้อิสราเอล และแต่ละคนก็หนีกลับไปบ้านของตน ¹³เยโฮอาชพระราชาแห่งอิสราเอลก็ทรงจับอามาซิยาห์ พระราชาแห่งยูดาห์โอรสของโยอาช โอรสของอาหัสยาห์ได้ที่เมืองเบธเชเมช และได้เสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็ม และทรงพังกำแพงเยรูซาเล็มลงประมาณ 200 เมตร ตั้งแต่ประตูเอฟราอิมจนถึงประตูมุม ¹⁴และพระองค์ทรงริบทองคำและเงินทั้งหมด และของใช้ทั้งหมด ที่พบในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และในคลังของพระราชวัง พร้อมจับตัวประกันด้วย และพระองค์เสด็จกลับไปยังกรุงสะมาเรีย
 ¹⁵ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของเยโฮอาชที่ทรงกระทำ ทั้งพระราชอำนาจของพระองค์ และการสู้รบกับอามาซิยาห์ พระราชาแห่งยูดาห์นั้น ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งอิสราเอลไม่ใช่หรือ? ¹⁶เยโฮอาชทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ และทรงถูกฝังไว้ในกรุงสะมาเรียกับบรรดาพระราชาแห่งอิสราเอล และเยโรโบอัมพระราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์แทน
 ¹⁷อามาซิยาห์พระราชโอรสของโยอาชพระราชาแห่งยูดาห์ทรงพระชนม์อยู่อีก 15 ปี หลังจากเยโฮอาชพระราชโอรสของเยโฮอาหาสพระราชาแห่งอิสราเอลสิ้นพระชนม์ ¹⁸ส่วนพระราชกิจอื่นๆ ของอามาซิยาห์ ได้บันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารกษัตริย์แห่งยูดาห์ไม่ใช่หรือ? ¹⁹พวกเขาได้ร่วมกันกบฏต่อพระองค์ในกรุงเยรูซาเล็ม และพระองค์ทรงหนีไปยังเมืองลาคีช แต่เขาทั้งหลายส่งคนตามพระองค์ไปที่เมืองลาคีช และประหารพระองค์ที่นั่น ²⁰และพวกเขานำพระศพบรรทุกม้ากลับมา และฝังไว้กับบรรพบุรุษในกรุงเยรูซาเล็ม คือนครดาวิด 21และประชาชนทั้งหมดของยูดาห์ก็ตั้งอาซาริยาห์ ซึ่งมีพระชนมายุ 16 พรรษา ให้เป็นกษัตริย์แทนอามาซิยาห์พระราชบิดาของพระองค์ ²²พระองค์ทรงสร้างเมืองเอลัทและให้กลับมาขึ้นกับยูดาห์ หลังจากที่พระราชาอามาซิยาห์ทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษ