⁵พยานที่ซื่อสัตย์ไม่มุสา
 แต่พยานเท็จหายใจออกมาเป็นคำมุสา
⁶คนที่ชอบเยาะเย้ยแสวงหาปัญญาแต่ไม่พบ
 ถึงกระนั้นความรู้ก็ง่ายสำหรับคนที่มีความเข้าใจ
⁷จงไปให้พ้นหน้าคนโง่
 เพราะเจ้าจะไม่พบถ้อยคำแห่งความรู้ในเขา
⁸ปัญญาของคนสุขุมคือการเข้าใจทางของตน
 แต่ความโง่ของคนโง่คือการหลอกลวง
⁹คนโง่เยาะเย้ยเครื่องบูชาชดใช้บาป
 แต่คนเที่ยงธรรมเป็นที่ทรงโปรดปราน
¹⁰จิตใจรู้ความขมขื่นของใจเอง
 และไม่มีใครอื่นมาเข้าส่วนความชื่นบานของมัน
¹¹บ้านของคนอธรรมจะถูกทำลาย
 แต่เต็นท์ของคนเที่ยงธรรมจะรุ่งเรือง
¹²มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูก
 แต่ปลายทางคือความมรณา
¹³แม้ในขณะหัวเราะ ใจก็อาจเศร้าหมอง
 และความยินดีก็อาจมีปลายทางเป็นความโศกสลด
¹⁴คนเลวจะได้ผลตอบแทนจากทางของเขาอย่างสาสม
 และคนดีก็จะได้ผลตอบแทนจากการกระทำของตน

 ²²“ท่านทั้งหลายผู้เป็นชนชาติอิสราเอล จงฟังเรื่องต่อไปนี้ คือพระเยซูชาวนาซาเร็ธผู้ที่พระเจ้าทรงรับรองต่อท่านทั้งหลาย โดยการอิทธิฤทธิ์ การอัศจรรย์และหมายสำคัญต่างๆ ที่พระเจ้าได้ทรงทำโดยพระองค์ท่ามกลางท่านทั้งหลาย ดังที่พวกท่านทราบอยู่แล้ว ²³พระเยซูองค์นี้ทรงถูกมอบไว้ตามที่พระเจ้าทรงดำริแน่นอนและทรงทราบล่วงหน้า และท่านทั้งหลายได้ประหารพระองค์ด้วยการตรึงพระองค์บนกางเขนโดยอาศัยน้ำมือของคนอธรรม ²⁴แต่พระเจ้าทรงทำให้พระองค์คืนพระชนม์ ทรงให้พ้นจากความตายอันปวดร้าว เพราะว่าความตายจะครอบงำพระองค์ไว้ไม่ได้ ²⁵เพราะดาวิดกล่าวถึงพระองค์ว่า

‘ข้าพเจ้าเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรงหน้าข้าพเจ้าเสมอ
 เพราะพระองค์ประทับที่ขวามือของข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะไม่หวั่นไหว
²⁶ เพราะเหตุนี้ จิตใจของข้าพเจ้าจึงยินดี และลิ้นของข้าพเจ้าจึงเปรมปรีดิ์
 ยิ่งกว่านั้นร่างกายของข้าพเจ้าจะอยู่ด้วยความหวัง
²⁷ เพราะพระองค์จะไม่ทรงละข้าพระองค์ไว้ในแดนคนตาย
 ทั้งจะไม่ทรงให้องค์บริสุทธิ์ของพระองค์เปื่อยเน่าไป
²⁸ พระองค์จะทรงให้ข้าพระองค์รู้จักทางแห่งชีวิต
 แล้วพระองค์จะทรงให้ข้าพระองค์มีความยินดีเต็มเปี่ยมด้วยการสถิตของพระองค์’

 ²⁹“พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้ามีใจกล้าที่จะกล่าวกับท่านทั้งหลายถึงดาวิดบรรพบุรุษของเราว่า ท่านตายแล้วและถูกฝังไว้แล้ว และอุโมงค์ฝังศพของท่านยังอยู่กับเราจนถึงทุกวันนี้ ³⁰ท่านเป็นผู้เผยพระวจนะ และทราบว่าพระเจ้าตรัสสัญญาไว้กับท่านด้วยพระปฏิญาณว่าพระองค์จะประทานผู้หนึ่งในวงศ์ตระกูลของท่านให้นั่งบนบัลลังก์ของท่าน ³¹ท่านก็ล่วงรู้เหตุการณ์นี้ก่อน จึงกล่าวถึงการคืนพระชนม์ของพระคริสต์ว่า

‘พระเจ้าไม่ทรงละพระองค์ไว้ในแดนคนตาย
 ทั้งพระกายของพระองค์ ก็ไม่ทรงเปื่อยเน่าไป’

 ³²พระเยซูองค์นี้พระเจ้าได้ทรงให้คืนพระชนม์แล้วซึ่งเราทุกคนคือสักขีพยานของเรื่องนี้ ³³เพราะฉะนั้นเมื่อทรงเชิดชูพระองค์ขึ้นอยู่ที่พระหัตถ์เบื้องขวาของพระเจ้าแล้ว และเมื่อพระองค์ทรงรับพระวิญญาณบริสุทธิ์จากพระบิดาตามพระสัญญาแล้ว พระองค์ทรงเทลงมาดังที่ท่านทั้งหลายได้ยินและได้เห็น ³⁴เพราะว่าดาวิดไม่ได้ขึ้นไปยังสวรรค์แต่ท่านกล่าวว่า

‘พระเจ้าตรัสกับองค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าว่า
 จงนั่งที่ขวามือของเรา
³⁵ จนกว่าเราจะทำให้ศัตรูของท่านเป็นที่รองเท้าของท่าน’

 ³⁶เพราะฉะนั้น ให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมดทราบแน่นอนว่า พระเจ้าทรงแต่งตั้งพระเยซูที่ท่านทั้งหลายตรึงไว้บนกางเขนนั้น ให้เป็นทั้งองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระคริสต์”
 ³⁷เมื่อคนทั้งหลายได้ยินแล้วก็รู้สึกแปลบปลาบใจ จึงกล่าวกับเปโตรและอัครทูตคนอื่นๆ ว่า “พี่น้องเอ๋ย เราจะทำอย่างไรดี?” ³⁸เปโตรจึงกล่าวกับเขาทั้งหลายว่า “จงกลับใจใหม่และรับบัพติศมาพิธีชำระ ใช้น้ำเป็นสัญลักษณ์ เล็งถึงการที่พระเจ้าทรงให้อภัยคนบาปในพระนามของพระเยซูคริสต์ให้หมดทุกคน เพื่อพระเจ้าจะทรงยกความผิดบาปของท่านทั้งหลาย แล้วพวกท่านจะได้รับของประทานคือพระวิญญาณบริสุทธิ์ ³⁹เพราะว่าพระสัญญานั้นตกแก่ท่านทั้งหลายกับลูกหลานของพวกท่านด้วย และแก่ทุกคนที่อยู่ไกล คือทุกคนที่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเราทรงเรียกให้มาเฝ้า” ⁴⁰เปโตรจึงกล่าวอีกหลายเรื่องเป็นพยานและเตือนสติพวกเขาว่า “จงเอาตัวรอดจากชาติพันธุ์ที่คดโกงนี้เถิด” ⁴¹คนทั้งหลายที่รับถ้อยคำของเปโตรก็รับบัพติศมา ในวันนั้นมีคนเข้าเป็นสาวกประมาณสามพันคน ⁴²เขาทั้งหลายอุทิศตัวเพื่อฟังคำสอนของบรรดาอัครทูตและร่วมสามัคคีธรรม รวมทั้งหักขนมปังและอธิษฐาน

ชีวิตในกลุ่มคนที่เชื่อถือ

 ⁴³เขาทั้งหลายมีความเกรงกลัวด้วยกันทุกคน และพวกอัครทูตทำการอัศจรรย์ และหมายสำคัญมากมาย ⁴⁴คนทั้งหมดที่เชื่อถือก็อยู่รวมกัน และนำทุกสิ่งมารวมเป็นของกลาง ⁴⁵และพวกเขาขายที่ดินและทรัพย์สิ่งของมาแบ่งให้แก่กันตามความจำเป็น ⁴⁶ทุกๆ วัน พวกเขาอุทิศตัวอยู่ด้วยกันในพระวิหารและหักขนมปังตามบ้านของพวกเขา รับประทานอาหารร่วมกันด้วยความชื่นชมยินดีและจริงใจ ⁴⁷ทั้งสรรเสริญพระเจ้าและได้รับความชื่นชอบจากทุกคน องค์พระผู้เป็นเจ้าก็โปรดให้คนทั้งหลายที่กำลังจะรอด เพิ่มจำนวนเข้ามามากยิ่งขึ้นทุกๆ วัน

พันธสัญญาที่พระเจ้าทรงทำกับดาวิด

 ¹ต่อมาเมื่อพระราชาประทับในพระราชวังของพระองค์ และพระยาห์เวห์ทรงให้พระองค์พักสงบจากเหล่าศัตรูรอบด้านของพระองค์ ²พระราชาตรัสกับนาธันผู้เผยพระวจนะว่า “ดูสิ เราอยู่ในบ้านทำด้วยไม้สนสีดาร์ แต่หีบของพระเจ้าอยู่ในเต็นท์” ³และนาธันทูลพระราชาว่า “ขอทรงทำทุกสิ่งตามพระทัยของฝ่าพระบาทเพราะพระยาห์เวห์สถิตกับฝ่าพระบาท” ⁴แต่ต่อมาในคืนวันนั้น พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงนาธันว่า ⁵“จงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า เจ้าจะสร้างนิเวศให้เราอยู่หรือ? ⁶เราไม่เคยอยู่ในนิเวศนับแต่วันที่เราพาพงศ์พันธุ์อิสราเอลขึ้นมาจากอียิปต์จนถึงวันนี้ และเราเองก็ไปกับเต็นท์และกับพลับพลา ⁷ในที่ต่างๆ ที่เราเองไปกับพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด เราเคยพูดสักคำกับผู้นำคนไหนในเผ่าของอิสราเอล ผู้ที่เราบัญชาให้เขาเลี้ยงดูอิสราเอลประชากรของเราไหมว่า ทำไมพวกเจ้าไม่สร้างนิเวศไม้สนสีดาร์ให้เรา? ⁸เพราะฉะนั้น บัดนี้เจ้าจงกล่าวแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า เราเองนำเจ้ามาจากทุ่งหญ้า จากการตามฝูงแพะแกะ เพื่อให้เจ้าเป็นผู้นำเหนืออิสราเอลประชากรของเรา ⁹เราอยู่กับเจ้าทุกแห่งที่เจ้าไป และได้กำจัดศัตรูของเจ้าทั้งหมดให้พ้นหน้าเจ้า และเราจะทำให้เจ้ามีชื่อเสียงโด่งดัง เช่นเดียวกับชื่อเสียงของพวกผู้ยิ่งใหญ่ในโลก ¹⁰และเราจะกำหนดที่หนึ่งให้อิสราเอลประชากรของเรา และเราจะปลูกฝังพวกเขาไว้ เพื่อพวกเขาจะได้อยู่ในที่ของเขาเองและไม่ถูกรบกวนอีก และพงศ์พันธุ์ของคนอธรรมจะไม่ข่มเหงเขาอีกดังที่ผ่านมา ¹¹ตั้งแต่สมัยเมื่อเราตั้งพวกผู้วินิจฉัยเหนืออิสราเอลประชากรของเรา และเราจะให้เจ้าพักสงบจากพวกศัตรูของเจ้า พระยาห์เวห์ตรัสแก่เจ้าอีกว่า พระยาห์เวห์จะทรงให้เจ้ามีราชวงศ์ ¹²เมื่อวันของเจ้าครบแล้ว และเจ้าล่วงหลับอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า เราจะตั้งพงศ์พันธุ์ของเจ้าคนหนึ่งสืบต่อจากเจ้า ผู้ซึ่งเกิดมาจากตัวเจ้าเอง และเราจะสถาปนาอาณาจักรของเขา ¹³เขาเองจะเป็นผู้สร้างนิเวศเพื่อนามของเรา และเราจะสถาปนาบัลลังก์แห่งราชอาณาจักรของเขาให้อยู่เป็นนิตย์ ¹⁴เราจะเป็นบิดาของเขา และเขาจะเป็นบุตรของเรา ถ้าเขาทำบาปเราจะตีสอนเขาด้วยไม้เรียวของมนุษย์ ด้วยการเฆี่ยนอย่างบุตรมนุษย์ทั้งหลาย ¹⁵แต่ความรักมั่นคงของเราจะไม่ละไปจากเขา ดังที่เราละจากซาอูล ซึ่งเราได้ถอดเสียให้พ้นหน้าเจ้า ¹⁶ราชวงศ์ของเจ้าและอาณาจักรของเจ้าจะตั้งมั่นอยู่ต่อหน้าเจ้านิรันดร และบัลลังก์ของเจ้าจะมั่นคงนิรันดร” ¹⁷นาธันก็กราบทูลดาวิดตามถ้อยคำเหล่านี้ทั้งสิ้นและตามนิมิตนี้ทั้งหมด

คำอธิษฐานของดาวิด

 ¹⁸แล้วพระราชาดาวิดจึงเสด็จไปประทับเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และกราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ข้าพระองค์เป็นใครเล่าและพงศ์พันธุ์ของข้าพระองค์เป็นใคร พระองค์จึงทรงนำข้าพระองค์มาไกลขนาดนี้? ¹⁹แต่สิ่งนี้ก็ยังเล็กน้อยในสายพระเนตรของพระองค์ โอพระยาห์เวห์องค์เจ้านาย เพราะพระองค์ยังตรัสถึงราชวงศ์ของผู้รับใช้ของพระองค์ในอนาคต ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย สิ่งนี้เป็นกฎสำหรับมนุษย์ ²⁰ดาวิดจะกราบทูลสิ่งใดอีกต่อพระองค์ได้เล่า? ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระองค์เองทรงรู้จักผู้รับใช้ของพระองค์ ²¹ที่พระองค์ทรงทำสิ่งใหญ่โตนี้ทั้งสิ้น เพื่อให้ผู้รับใช้ของพระองค์ทราบก็เพราะพระดำรัสของพระองค์ และตามชอบพระทัยของพระองค์ ²²ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ฉะนั้นพระองค์ทรงยิ่งใหญ่ ไม่มีใครเหมือนพระองค์ ไม่มีพระเจ้านอกเหนือพระองค์ ตามทุกสิ่งที่หูของพวกข้าพระองค์ได้ยินมา ²³ใครจะเหมือนอิสราเอลประชากรของพระองค์? ชนชาติเดียวในโลกนี้ ซึ่งพระเจ้าเสด็จไปไถ่มาให้เป็นประชากรของพระองค์ เพื่อให้พระนามของพระองค์รับเกียรติ เพื่อทรงทำสิ่งยิ่งใหญ่และน่าเกรงกลัวเพื่อพวกเจ้า ต่อหน้าประชากรของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงไถ่ออกจากอียิปต์เพื่อพระองค์ จากบรรดาประชาชาติและบรรดาพระของเขา ²⁴และพระองค์ทรงตั้งอิสราเอลประชากรของพระองค์ให้มั่นคง ให้เป็นประชากรของพระองค์ตลอดนิรันดร์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ และพระองค์เองก็ทรงเป็นพระเจ้าของพวกเขา ²⁵ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้า พระวจนะซึ่งพระองค์ตรัสเกี่ยวกับผู้รับใช้ของพระองค์ และเกี่ยวกับราชวงศ์ของเขา ขอพระวจนะนั้นมั่นคงอยู่เป็นนิตย์ และทรงทำดังที่พระองค์ตรัสไว้ ²⁶ขอพระนามของพระองค์เป็นที่สรรเสริญตลอดนิรันดร์ว่า ‘พระยาห์เวห์จอมทัพทรงเป็นพระเจ้าเหนืออิสราเอล’ และราชวงศ์ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์จะตั้งมั่นคงอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ ²⁷เพราะพระองค์ พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าของอิสราเอล ได้ทรงสำแดงแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ ตรัสว่า ‘เราจะสร้างราชวงศ์ให้เจ้า’ เพราะฉะนั้น ผู้รับใช้ของพระองค์จึงมีใจกล้าวิงวอนต่อพระองค์ด้วยคำอธิษฐานนี้ ²⁸และบัดนี้ ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า และพระวจนะของพระองค์เป็นความจริง และพระองค์ตรัสสิ่งดีนี้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ ²⁹เพราะฉะนั้น บัดนี้ขอทรงอวยพรราชวงศ์ผู้รับใช้ของพระองค์ ให้ดำเนินอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์เป็นนิตย์ ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย เพราะพระองค์ตรัสแล้ว และด้วยพรของพระองค์ ก็ขอให้ราชวงศ์ผู้รับใช้ของพระองค์รับพระพรเป็นนิตย์”

2 ซามูเอล 8

ดาวิดทรงทำสงคราม

 ¹ต่อมาภายหลัง ดาวิดทรงโจมตีคนฟีลิสเตียและปราบปรามได้ และดาวิดทรงยึดเมืองเมเธกฮัมมาห์ได้จากมือคนฟีลิสเตีย
 ²พระองค์ทรงโจมตีโมอับ ทรงให้พวกเขานอนลงที่พื้นดิน ทรงวัดพวกเขาด้วยเชือก ทรงวัดเชือกยาวสองช่วงสำหรับพวกที่ให้ประหาร และทรงวัดเชือกช่วงหนึ่งสำหรับพวกที่ทรงไว้ชีวิต คนโมอับก็กลายเป็นข้ารับใช้ดาวิด และนำเครื่องบรรณาการมาถวาย
 ³ดาวิดทรงโจมตีฮาดัดเอเซอร์บุตรเรโหบ กษัตริย์เมืองโศบาห์ ผู้เสด็จไปฟื้นอำนาจของพระองค์ที่แม่น้ำยูเฟรติส ⁴และดาวิดทรงยึดทหารม้า 1,700 คน ทหารราบ 20,000 คน และดาวิดทรงตัดเอ็นขาม้ารถรบเสียให้หมด เหลือไว้ให้พอแก่รถรบ 100 คัน ⁵และเมื่อคนซีเรียชาวเมืองดามัสกัสมาช่วยฮาดัดเอเซอร์ กษัตริย์เมืองโศบาห์ ดาวิดทรงประหารคนซีเรียเสีย 22,000 คน ⁶แล้วดาวิดทรงตั้งกองทหารประจำป้อมไว้ท่ามกลางคนซีเรียชาวเมืองดามัสกัส และคนซีเรียก็เป็นข้ารับใช้ของดาวิด และพวกเขานำเครื่องบรรณาการมาถวาย พระยาห์เวห์ประทานชัยชนะแก่ดาวิดในทุกแห่งที่ดาวิดเสด็จไป ⁷และดาวิดทรงนำโล่ทองคำที่ทหารของฮาดัดเอเซอร์ถือนั้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม ⁸และกษัตริย์ดาวิดทรงริบทองสัมฤทธิ์มากมายยิ่งนักไปจากเมืองของฮาดัดเอเซอร์ คือจากเมืองเบทาห์ และจากเมืองเบโรธัย
 ⁹เมื่อโทอิกษัตริย์เมืองฮามัททรงทราบว่า ดาวิดรบชนะกองทัพทั้งสิ้นของฮาดัดเอเซอร์ ¹⁰โทอิก็ส่งโยรัมโอรสของตนไปเฝ้ากษัตริย์ดาวิด เพื่อคำนับและถวายพระพรที่ดาวิดทรงรบชนะฮาดัดเอเซอร์ เพราะว่าฮาดัดเอเซอร์เคยทำสงครามกับโทอิ และโยรัมได้นำเครื่องเงิน เครื่องทองคำ และเครื่องทองสัมฤทธิ์ไปถวาย ¹¹สิ่งเหล่านี้ กษัตริย์ดาวิดทรงมอบถวายแด่พระยาห์เวห์ พร้อมกับเงินและทองคำ ซึ่งทรงได้มาจากบรรดาประชาชาติที่พระองค์ทรงรบชนะ พระองค์ก็ทรงมอบถวายด้วย ¹²คือได้มาจากเอโดม โมอับ คนอัมโมน คนฟีลิสเตีย อามาเลข และจากของที่ยึดมาจากฮาดัดเอเซอร์โอรสของเรโหบ กษัตริย์เมืองโศบาห์ ¹³เมื่อดาวิดเสด็จกลับจากการประหารคนเอโดมในหุบเขาเกลือ 18,000 คน พระนามของพระองค์ก็เลื่องลือไป ¹⁴และพระองค์ทรงตั้งกองทหารประจำป้อมขึ้นในเมืองเอโดม พระองค์ทรงตั้งทหารประจำป้อมในเอโดมทั่วไปหมด และคนเอโดมทั้งสิ้นจึงเป็นข้ารับใช้ของดาวิด และพระยาห์เวห์ทรงช่วยกู้ดาวิดในทุกแห่งที่เสด็จไป

เจ้าหน้าที่ของดาวิด

 ¹⁵ดังนั้นดาวิดจึงทรงปกครองอิสราเอลทั้งสิ้น และดาวิดทรงทำความยุติธรรมและความเที่ยงธรรมเพื่อชนชาติของพระองค์ทั้งสิ้น ¹⁶และโยอาบบุตรนางเศรุยาห์เป็นแม่ทัพ และเยโฮชาฟัทบุตรอาหิลูดเป็นเจ้ากรมสารบรรณ ¹⁷ศาโดกบุตรอาหิทูบและอาหิเมเลคบุตรอาบียาธาร์เป็นปุโรหิต และเสไรยาห์เป็นราชเลขา ¹⁸และเบไนยาห์บุตรเยโฮยาดาเป็นผู้บังคับบัญชาคนเคเรธีและคนเปเลท และบรรดาราชโอรสของดาวิดเป็นที่ปรึกษา