¹⁹คนที่ตั้งมั่นอยู่ในความชอบธรรมจะมีชีวิตอยู่
 แต่คนที่ติดตามความชั่วร้ายจะถึงความตาย
²⁰พระยาห์เวห์ทรงเกลียดชังใจตลบตะแลง
 แต่พอพระทัยคนที่ดำเนินชีวิตอย่างไร้ตำหนิ
²¹คนชั่วร้ายจะถูกลงโทษแน่
 แต่คนชอบธรรมจะได้รับการช่วยกู้
²²สตรีงามที่ปราศจากวิจารณญาณ
 ก็เหมือนห่วงทองคำที่จมูกหมู
²³ความปรารถนาของคนชอบธรรมล้วนแต่ดีเท่านั้น
 ความหวังของคนอธรรมคือความพิโรธ
²⁴บางคนยิ่งแจกจ่ายยิ่งมั่งคั่ง
 บางคนยิ่งหวงสิ่งที่ควรจ่ายแจกก็ยิ่งขัดสน
²⁵คนใจกว้างย่อมเจริญรุ่งเรือง
 คนที่ให้น้ำคนอื่นย่อมได้น้ำตอบแทน
²⁶ประชาชนแช่งผู้กักตุนข้าว
 แต่พระพรอยู่บนศีรษะของผู้ขายข้าว
²⁷คนที่แสวงหาความดี ก็เสาะหาความโปรดปราน
 แต่คนที่หาความชั่วร้าย มันก็จะมาหาเขา
²⁸คนที่วางใจในความมั่งคั่งจะล้มละลาย
 แต่คนชอบธรรมจะรุ่งเรืองอย่างใบไม้เขียว

 ³¹ถ้าเราเป็นพยานให้แก่ตัวเราเอง คำพยานของเราก็ไม่จริง ³²มีอีกผู้หนึ่งที่เป็นพยานให้แก่เรา และเรารู้ว่าคำพยานที่พระองค์ทรงให้แก่เรานั้นเป็นความจริง ³³พวกท่านใช้คนไปหายอห์น และยอห์นก็เป็นพยานถึงความจริง ³⁴เราไม่ต้องรับคำพยานจากมนุษย์ การที่เรากล่าวสิ่งเหล่านี้ก็เพื่อให้พวกท่านรอด ³⁵ยอห์นเป็นโคมที่จุดสว่างไสว และพวกท่านก็พร้อมจะชื่นชมยินดีในความสว่างของยอห์นชั่วขณะหนึ่ง ³⁶แต่คำพยานที่เรามีนั้นยิ่งใหญ่กว่าคำพยานของยอห์น เพราะว่างานที่พระบิดาทรงมอบให้เราทำจนสำเร็จและเป็นงานที่เรากำลังทำอยู่นั้น เป็นพยานให้กับเราว่าพระบิดาทรงใช้เรามา ³⁷และพระบิดาผู้ทรงใช้เรามาก็ทรงเป็นพยานให้กับเรา พวกท่านไม่เคยได้ยินเสียงของพระองค์ และไม่เคยเห็นรูปร่างของพระองค์ ³⁸และท่านไม่มีพระดำรัสของพระองค์อยู่ในตัวท่าน เพราะว่าพวกท่านไม่ได้วางใจผู้ที่พระบิดาทรงใช้มานั้น ³⁹พวกท่านค้นดูในพระคัมภีร์เพราะท่านคิดว่าในนั้นมีชีวิตนิรันดร์ และพระคัมภีร์นั้นเองเป็นพยานให้กับเรา ⁴⁰แต่พวกท่านก็ยังไม่ยอมมาหาเราเพื่อจะได้ชีวิต ⁴¹เราไม่ยอมรับเกียรติจากมนุษย์ ⁴²แต่เรารู้ว่าพวกท่านไม่มีความรักของพระเจ้าในตัวท่าน ⁴³เรามาในพระนามพระบิดาของเราและพวกท่านไม่ยอมรับเรา ถ้าคนอื่นมาในนามของเขาเอง พวกท่านก็จะรับคนนั้น ⁴⁴พวกท่านจะเชื่อได้อย่างไรในเมื่อท่านรับเกียรติจากกันและกันเองและไม่ได้แสวงหาเกียรติที่มาจากพระองค์ผู้ทรงเป็นพระเจ้าแต่องค์เดียว? ⁴⁵อย่าคิดว่าเราจะฟ้องพวกท่านต่อพระบิดา มีคนฟ้องท่านแล้วคือโมเสสผู้ที่พวกท่านตั้งความหวัง 46ถ้าท่านทั้งหลายเชื่อโมเสส ท่านก็น่าจะเชื่อเรา เพราะโมเสสเขียนถึงเรา 47แต่ถ้าพวกท่านไม่เชื่อเรื่องที่โมเสสเขียนแล้ว ท่านจะเชื่อถ้อยคำของเราได้อย่างไร?”

^8ขและค่ายของมีเดียนก็อยู่ข้างล่างท่านในหุบเขา
 ⁹ในคืนวันนั้นพระยาห์เวห์ตรัสกับท่านว่า “จงลุกขึ้นลงไปตีค่ายเถิด เพราะเรามอบเขาไว้ในมือของเจ้าแล้ว ¹⁰ถ้าเจ้ากลัวไม่กล้าลงไปตี เจ้าก็จงลงไปกับปูราห์คนใช้ของเจ้าที่ค่ายนั้น ¹¹เจ้าจะได้ยินว่าพวกเขาพูดอะไรกัน ภายหลังมือของเจ้าจะมีกำลังขึ้นที่จะลงไปตีค่ายนั้น” ท่านจึงลงไปกับปูราห์คนใช้ของท่าน จนถึงด่านนอกที่มีทหารถืออาวุธซึ่งอยู่ในค่าย ¹²บรรดาคนมีเดียน และคนอามาเลขกับชาวตะวันออกนอนอยู่ตามหุบเขาเหมือนตั๊กแตนปาทังก้าเป็นฝูงๆ ฝูงอูฐของเขาก็นับไม่ถ้วน มากดุจเม็ดทรายที่ฝั่งทะเล ¹³ขณะที่กิเดโอนแอบมา นี่แน่ะ ชายคนหนึ่งกำลังเล่าความฝันให้เพื่อนฟังว่า “นี่แน่ะ เราฝันเรื่องหนึ่ง มีขนมบาร์เลย์ก้อนหนึ่งกลิ้งเข้ามาในค่ายของพวกมีเดียน มาชนเต็นท์ ทำให้เต็นท์ล้มลง และพลิกขึ้น แล้วเต็นท์ก็ราบไป” ¹⁴เพื่อนของเขาจึงตอบว่า “นี่ไม่ใช่อื่นไกลเลย นอกจากดาบของกิเดโอนบุตรโยอาช คนอิสราเอล พระเจ้าได้ทรงมอบพวกมีเดียน และกองทัพทั้งสิ้นไว้ในมือของเขาแล้ว”
 ¹⁵เมื่อกิเดโอนได้ยินเขาเล่าความฝันและคำแก้ฝันเช่นนั้นแล้ว ท่านก็นมัสการและกลับไปยังค่ายอิสราเอลสั่งว่า “จงลุกขึ้นเถิด เพราะว่าพระยาห์เวห์ทรงมอบกองทัพคนมีเดียนไว้ในมือของท่านทั้งหลายแล้ว” ¹⁶ท่านจึงแบ่งคน 300 คนนั้นออกเป็นสามกอง ให้ถือเขาสัตว์ทุกคน และถือหม้อเปล่า มีคบเพลิงอยู่ข้างในหม้อนั้น ¹⁷และท่านสั่งเขาทั้งหลายว่า “จงดูเรา แล้วให้ทำเหมือนกัน และนี่แน่ะ เมื่อเราไปถึงค่ายด้านนอกแล้ว เราทำอย่างไรก็จงทำอย่างนั้น ¹⁸เมื่อเราเป่าเขาสัตว์ คือตัวเรากับทุกคนที่อยู่กับเรา พวกเจ้าก็จงเป่าเขาสัตว์รับให้รอบค่ายทั้งหมดแล้วร้องว่า ‘เพื่อพระยาห์เวห์ และเพื่อกิเดโอน’ ”
 ¹⁹กิเดโอนกับคน 100 คนที่อยู่กับท่านก็มาถึงด้านนอกค่าย ในเวลาต้นยามกลาง พึ่งผลัดเวรยามใหม่ พวกเขาก็เป่าเขาสัตว์ขึ้นและต่อยหม้อซึ่งอยู่ในมือให้แตก ²⁰ทหารทั้งสามกองก็เป่าเขาสัตว์และต่อยหม้อ มือซ้ายถือคบเพลิง มือขวาถือเขาสัตว์จะเป่า และร้องขึ้นว่า “ดาบเพื่อพระยาห์เวห์และเพื่อกิเดโอน” ²¹แต่ละคนก็ยืนอยู่ตามที่ของตนเรียงรายรอบค่าย ทุกคนในค่ายก็ร้องอื้ออึงวิ่งหนีไป ²²เมื่อเขาทั้งหลายเป่าเขาสัตว์ทั้งสามร้อยอันนั้น พระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้พวกเขาเอาดาบฆ่าฟันกันทั่วทุกกอง กองทัพก็แตกตื่นหนีไปถึงเบธชิทธาห์ ทางไปเศเรราห์ไกลไปจนถึงเขตเมืองอาเบลเมโฮลาห์ ที่ทับบาท ²³คนอิสราเอลถูกเรียกออกมาจากนัฟทาลี และจากอาเชอร์ และจากทั่วมนัสเสห์ และติดตามพวกมีเดียนไป
 ²⁴และกิเดโอนก็ใช้ผู้สื่อสารออกไปทั่วแดนเทือกเขาเอฟราอิมประกาศว่า “จงลงมารบกับพวกมีเดียน และยึดลำน้ำทั้งหลาย ไกลไปถึงเบธบาราห์และแม่น้ำจอร์แดนด้วย” พวกเขาก็เรียกคนเอฟราอิมทั้งสิ้นออกมา เขายึดลำน้ำทั้งหลายถึงเบธบาราห์และแม่น้ำจอร์แดนไว้ ²⁵จับโอเรบและเศเอบเจ้านายสองคนของพวกมีเดียนได้ เขาฆ่าโอเรบเสียที่ศิลาโอเรบ และฆ่าเศเอบเสียที่บ่อย่ำองุ่นชื่อเศเอบ แล้วก็ไล่ติดตามพวกมีเดียนไป และนำเอาศีรษะโอเรบ และเศเอบมาให้กิเดโอนที่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน

ผู้วินิจฉัย 8

ชัยชนะและการล้างแค้นของกิเดโอน

 ¹คนเอฟราอิมจึงพูดกับกิเดโอนว่า “ทำไมท่านจึงทำกับเราอย่างนี้ คือเมื่อท่านยกไปต่อสู้พวกมีเดียนนั้น ท่านก็ไม่ได้เรียกเราไปรบด้วย” และเขาทั้งหลายก็ต่อว่าท่านอย่างรุนแรง ²ท่านจึงตอบเขาทั้งหลายว่า “สิ่งที่เราทำมาแล้วจะเปรียบเทียบกับสิ่งที่ท่านทั้งหลายทำได้หรือ? ผลองุ่นที่ชาวเอฟราอิมเก็บเล็มก็ยังดีกว่าผลองุ่นที่อาบีเยเซอร์เก็บเกี่ยวไม่ใช่หรือ? ³พระเจ้าประทานโอเรบและเศเอบ เจ้านายมีเดียนไว้ในมือของท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้าสามารถทำอะไรที่จะเทียบกับท่านได้เล่า?” เมื่อท่านพูดอย่างนี้ พวกเขาก็หายโกรธ
 ⁴กิเดโอนก็มายังแม่น้ำจอร์แดนและข้ามไป ทั้งท่านและทหาร 300 คนที่อยู่ด้วย ถึงจะอ่อนเปลี้ยแต่ก็ยังติดตามไป ⁵ท่านจึงพูดกับชาวเมืองสุคคทว่า “โปรดให้ขนมปังแก่คนที่ติดตามเรามาบ้าง เพราะพวกเขาหิวเต็มทีแปลได้อีกว่า เพราะพวกเขาอ่อนเปลี้ย เรากำลังไล่ติดตามเศบาห์และศัลมุนนากษัตริย์แห่งมีเดียน” ⁶แต่เจ้านายทั้งหลายของเมืองสุคคทตอบว่า “เศบาห์และศัลมุนนาอยู่ในมือเจ้าแล้วหรือ? เราจึงจะเอาขนมปังมาเลี้ยงกองทัพของเจ้า” ⁷กิเดโอนจึงกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นเมื่อพระยาห์เวห์มอบเศบาห์และศัลมุนนาไว้ในมือเราแล้ว เราจะเอาหนามใหญ่แห่งถิ่นทุรกันดาร และหนามย่อมมานวดเนื้อเจ้าทั้งหลาย” ⁸ท่านก็ออกจากที่นั่นขึ้นไปยังเมืองเปนูเอล และพูดอย่างเดียวกันกับพวกเขา แต่ชาวเมืองเปนูเอลก็ตอบท่านอย่างเดียวกับที่ชาวเมืองสุคคทตอบ ⁹ดังนั้นท่านจึงพูดกับชาวเมืองเปนูเอลว่า “เมื่อเรากลับมาโดยสวัสดิภาพ เราจะพังหอรบนี้”
 ¹⁰เศบาห์และศัลมุนนาอยู่ที่คารโครกับกองทัพมีทหารประมาณ 15,000 คน เป็นกองทัพชาวตะวันออกที่เหลืออยู่ทั้งหมด เพราะว่าผู้ที่ถือดาบล้มตายเสีย 120,000 คน ¹¹กิเดโอนขึ้นไปตามทางสัญจรของชาวทะเลทราย ทางทิศตะวันออกของโนบาห์และโยกเบฮาห์ และเข้าโจมตีกองทัพเมื่อกองทัพคิดว่าพ้นภัย ¹²เศบาห์และศัลมุนนาก็หนีไป กิเดโอนก็ไล่ติดตามไปจับเศบาห์กับศัลมุนนากษัตริย์พวกมีเดียนได้ทั้งสององค์ และทำให้กองทัพทั้งสิ้นแตกตื่น
 ¹³กิเดโอนบุตรโยอาชก็กลับจากการศึกมาตามทางขึ้นเขาเฮเรส ¹⁴จับชายหนุ่มชาวเมืองสุคคทได้คนหนึ่ง จึงซักถามเขา ชายคนนี้ก็เขียนชื่อข้าราชการและพวกผู้ใหญ่ของเมืองสุคคทให้ รวม 77 คนด้วยกัน ¹⁵กิเดโอนจึงมาหาชาวเมืองสุคคทกล่าวว่า “จงมาดูเศบาห์และศัลมุนนา ซึ่งเมื่อก่อนเจ้าเยาะเย้ยเราว่า ‘เศบาห์และศัลมุนนาอยู่ในมือเจ้าแล้วหรือ? เราจึงจะได้เลี้ยงทหารที่หิวโหยของเจ้าด้วยขนมปัง’ ” ¹⁶กิเดโอนก็จับตัวพวกผู้ใหญ่ในเมือง แล้วเอาหนามใหญ่แห่งถิ่นทุรกันดาร และหนามย่อมมาสั่งสอนชาวเมืองสุคคท ¹⁷ท่านก็พังหอรบเมืองเปนูเอล และประหารชีวิตชาวเมืองเสีย
 ¹⁸ท่านจึงถามเศบาห์และศัลมุนนาว่า “คนที่เจ้าฆ่าที่ภูเขาทาโบร์เป็นคนประเภทไหน?” พวกเขาตอบว่า “เป็นคนเหมือนอย่างท่าน แต่ละคนเป็นเหมือนโอรสกษัตริย์” ¹⁹กิเดโอนจึงกล่าวว่า “คนเหล่านั้นเป็นพี่น้องท้องเดียวกันกับเรา พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่ฉันใด ถ้าพวกเจ้าไว้ชีวิตพวกเขา เราก็จะไม่ประหารชีวิตพวกเจ้าฉันนั้น” ²⁰แล้วท่านสั่งเยเธอร์บุตรหัวปีของท่านว่า “จงลุกขึ้นฆ่าเขาทั้งสองเสีย” แต่บุตรชายคนนั้นไม่ยอมชักดาบออกเพราะเขากลัวเพราะเขายังหนุ่มอยู่ ²¹เศบาห์กับศัลมุนนาจึงว่า “ท่านลุกขึ้นฆ่าเราเองซิ เป็นผู้ใหญ่เท่าใดกำลังก็แข็งเท่านั้น” กิเดโอนก็ลุกขึ้นฆ่าเศบาห์และศัลมุนนา แล้วเก็บเครื่องหมายดวงจันทร์ครึ่งซีกที่ประดับคออูฐของพวกเขาไป

รูปเคารพที่กิเดโอนทำขึ้น

 ²²แล้วคนอิสราเอลบอกกิเดโอนว่า “ขอปกครองพวกเราเถิด ทั้งตัวท่านและลูกหลานของท่านสืบไปด้วย เพราะว่าท่านได้กู้เราทั้งหลายให้พ้นจากมือของมีเดียน” ²³แต่กิเดโอนตอบเขาทั้งหลายว่า “เราจะไม่ปกครองท่านทั้งหลาย และบุตรของเราก็จะไม่ปกครองท่าน พระยาห์เวห์จะทรงปกครองท่านทั้งหลายเอง” ²⁴กิเดโอนก็บอกคนเหล่านั้นว่า “เราจะขอสิ่งหนึ่งจากท่านทั้งหลาย คือขอให้ทุกคนถวายตุ้มหูอันหนึ่งซึ่งริบมาได้นั้น” (เพราะว่าคนเหล่านั้นมีตุ้มหูทองคำเพราะเป็นชนอิชมาเอล) ²⁵พวกเขาก็ตอบท่านว่า “พวกเราเต็มใจให้” เขาทั้งหลายก็ปูผ้าลง แล้วแต่ละคนก็วางตุ้มหูซึ่งริบมาได้นั้นไว้ที่นั่น ²⁶ตุ้มหูทองคำซึ่งท่านขอได้นั้นมีน้ำหนักประมาณ 20 กิโลกรัม นอกจากนี้ยังมีเครื่องหมายดวงจันทร์ครึ่งซีก จี้และฉลองพระองค์คำราชาศัพท์หมายถึง เสื้อสีม่วง ซึ่งกษัตริย์มีเดียนทรงสวมใส่ อีกทั้งเครื่องผูกคออูฐด้วย ²⁷กิเดโอนก็เอาทองคำนี้ทำเป็นเอโฟดในที่นี้หมายถึงรูปเคารพเก็บไว้ที่เมืองของท่าน คือโอฟราห์ และบรรดาคนอิสราเอลก็เล่นชู้กับเอโฟด ณ ที่นั้น และมันกลายเป็นบ่วงดักกิเดโอนและพงศ์พันธุ์ของท่าน ²⁸พวกมีเดียนพ่ายแพ้คนอิสราเอล ไม่อาจยกศีรษะขึ้นอีกได้เลย และแผ่นดินก็สงบสุขในสมัยกิเดโอนถึง 40 ปี

มรณกรรมของกิเดโอน

 29เยรุบบาอัลบุตรของโยอาชไปอาศัยอยู่ในบ้านของตน ³⁰กิเดโอนมีบุตรชายเกิดจากสายโลหิตของท่าน 70 คน เพราะท่านมีภรรยาหลายคน ³¹ภรรยาน้อยของกิเดโอนที่อยู่ในเมืองเชเคมก็มีบุตรกับท่านคนหนึ่งด้วย ท่านตั้งชื่อว่าอาบีเมเลค ³²กิเดโอนบุตรโยอาชสิ้นชีวิตเมื่อท่านชรามากแล้ว และถูกฝังไว้ในอุโมงค์ฝังศพของโยอาชบิดาของท่าน คือในเมืองโอฟราห์ ซึ่งเป็นของตระกูลอาบีเยเซอร์
 ³³เมื่อกิเดโอนสิ้นชีวิตแล้ว คนอิสราเอลก็หันกลับไปเล่นชู้กับพระบาอัลทั้งหลาย ถือว่าบาอัลเบรีทเป็นพระของพวกเขา ³⁴คนอิสราเอลไม่ได้ระลึกถึงพระยาห์เวห์พระเจ้าของตน ผู้ทรงช่วยเขาทั้งหลายให้พ้นมือศัตรูรอบด้าน ³⁵พวกเขาไม่ได้แสดงความเมตตาแก่ครอบครัวเยรุบบาอัล (คือกิเดโอน) ให้สมกับความดีทั้งสิ้นซึ่งกิเดโอนได้ทำแก่คนอิสราเอล