ความเขลาของผู้วางใจในความมั่งคั่ง

ถึงหัวหน้านักร้อง เพลงสดุดีของตระกูลโคราห์

¹ชนชาติทั้งสิ้นเอ๋ย จงฟังข้อความนี้
 ชาวพิภพทั้งปวงเอ๋ย จงเงี่ยหูฟัง
²ทั้งคนฐานะต่ำและคนฐานะสูง
 ทั้งเศรษฐีและยาจกด้วย
³ปากของข้าพเจ้าจะเผยปัญญา
 การภาวนาของจิตใจข้าพเจ้าคือความเข้าใจ
⁴ข้าพเจ้าจะเอียงหูฟังสุภาษิต
 ข้าพเจ้าจะแก้ปริศนาของข้าพเจ้าให้เข้ากับเสียงพิณเขาคู่
⁵ทำไมข้าพเจ้าจะต้องกลัวในคราวลำบาก
 เมื่อความชั่วของผู้ข่มเหงรายล้อมข้าพเจ้า?
⁶คนที่วางใจในทรัพย์สินของตัว
 และโอ้อวดความมั่งคั่งมากมายของตน
⁷แน่ทีเดียว ไม่มีคนใดไถ่พี่น้องของตนได้
 หรือถวายค่าไถ่ตัวเขาแด่พระเจ้า
⁸เพราะค่าไถ่ชีวิตของเขานั้นแพง
 และไม่เคยพอเลย
⁹ที่จะให้เขามีชีวิตตลอดไป
 และไม่ต้องเห็นหลุมมรณะ
¹⁰เพราะเขาจะเห็นว่าคนมีปัญญาก็ตาย
 คนโง่กับคนเขลาก็พินาศเหมือนกัน
 และละทรัพย์สินของตนแก่คนอื่น
¹¹หลุมศพของพวกเขาเป็นบ้านของเขาเป็นนิตย์
 เป็นที่อาศัยของเขาทุกชั่วชาติพันธุ์
 ถึงเขาเคยเรียกที่ดินของตัวตามชื่อของตน
¹²มนุษย์แม้มั่งคั่ง ก็ไม่อาจยืนยงอยู่ได้
 เขาก็พินาศเหมือนสัตว์เดียรัจฉาน
¹³นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนโง่เขลา
 และกับคนที่ติดตามเขา ที่พอใจคำพูดของเขา
¹⁴ดังแกะ พวกเขาถูกกำหนดไว้ให้แก่แดนคนตาย
 มัจจุราชจะเป็นผู้เลี้ยงแกะของเขา
คนเที่ยงธรรมจะมีอำนาจเหนือเขาทั้งหลายในเวลาเช้า
 และรูปร่างของเขาจะเปื่อยสิ้นไป
 แดนคนตายจะเป็นบ้านของเขา
¹⁵แต่แน่ทีเดียว พระเจ้าจะทรงไถ่ชีวิตข้าพเจ้าจากเงื้อมมือของแดนคนตาย
 เพราะพระองค์จะทรงรับข้าพเจ้าไว้
¹⁶อย่ากลัว เมื่อผู้หนึ่งมั่งมีขึ้น
 เมื่อศักดิ์ศรีของบ้านเขาเพิ่มพูน
¹⁷เพราะเมื่อเขาตาย เขาจะเอาอะไรไปไม่ได้เลย
 ศักดิ์ศรีของเขาจะไม่ลงไปกับเขา
¹⁸แม้เมื่อเขามีชีวิตอยู่ เขานับว่าตัวเองสุขสบาย
 และแม้คนยกย่องเขา เมื่อเขามั่งคั่งขึ้น
¹⁹เขาจะไปอยู่กับพวกบรรพบุรุษ
 ผู้ซึ่งจะไม่เห็นความสว่างอีกเลย
²⁰มนุษย์แม้มั่งคั่งแต่หากปราศจากความเข้าใจ
 เขาก็พินาศเหมือนสัตว์เดียรัจฉาน

คำถามเรื่องการเป็นขึ้นจากตาย

 ²⁷มีพวกสะดูสีบางคนมาหาพระองค์ คนพวกนี้บอกว่าการเป็นขึ้นจากตายนั้นไม่มี ²⁸พวกเขาทูลถามพระองค์ว่า “ท่านอาจารย์ โมเสสเขียนสั่งเราไว้ว่า ‘ถ้าผู้ชายคนไหนตาย และมีภรรยาแต่ไม่มีบุตร ก็ให้น้องชายรับพี่สะใภ้นั้นไว้เป็นภรรยาของตน เพื่อมีบุตรสืบตระกูลให้พี่ชาย’ ²⁹ปรากฏว่ามีพี่น้องผู้ชายอยู่เจ็ดคน พี่คนโตมีภรรยาแล้วก็ตายไม่มีบุตร ³⁰น้องคนที่สอง ³¹และคนที่สามก็รับผู้หญิงคนนั้นมาเป็นภรรยา ทั้งเจ็ดคนเหมือนกันหมดคือไม่มีบุตรแล้วก็ตาย ³²ในที่สุดผู้หญิงคนนั้นก็ตายด้วย ³³เมื่อเป็นแบบนั้น ในวันที่เป็นขึ้นจากตาย หญิงคนนั้นจะเป็นภรรยาของใคร? เพราะนางตกเป็นภรรยาของชายทั้งเจ็ดคนแล้ว”
 ³⁴พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “คนยุคนี้มีการสมรสกันและยกให้เป็นสามีภรรยากัน ³⁵แต่คนที่นับว่าสมควรกับการอยู่ในยุคหน้า และการเป็นขึ้นจากความตาย จะไม่มีการสมรสกันหรือยกให้เป็นสามีภรรยากันอีก ³⁶อันที่จริงพวกเขาจะตายอีกไม่ได้ เพราะเขาเป็นเหมือนทูตสวรรค์ และเป็นบุตรของพระเจ้า คือบุตรของการเป็นขึ้นจากตาย ³⁷เรื่องที่พระเจ้าทรงทำให้คนที่ตายแล้วเป็นขึ้นมาใหม่นั้น โมเสสก็สำแดงไว้ในเรื่องพุ่มไม้ ซึ่งเป็นที่ที่ท่านเรียกองค์พระผู้เป็นเจ้าหมายถึง พระเจ้าว่า ‘พระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ’ ³⁸พระองค์ไม่ได้เป็นพระเจ้าของคนตาย แต่เป็นพระเจ้าของคนเป็น เพราะว่าสำหรับพระเจ้าทุกคนยังเป็นอยู่” ³⁹ธรรมาจารย์บางคนจึงทูลพระองค์ว่า “ท่านอาจารย์ ท่านพูดได้ดีทีเดียว” 40เนื่องจากพวกเขาไม่กล้าทูลถามพระองค์ต่อไปอีก

คำถามเรื่องเชื้อสายของดาวิด

 ⁴¹พระองค์จึงตรัสถามพวกเขาว่า “ที่มีคนว่า พระคริสต์ทรงเป็นเชื้อสายของดาวิดนั้นเป็นไปได้อย่างไร? ⁴²เนื่องจากดาวิดเองก็กล่าวไว้ในพระธรรมสดุดีว่า

‘พระเจ้า ตรัสกับองค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าว่า
“จงนั่งด้านขวามือของเรา
 ⁴³ จนกว่าเราจะทำให้ศัตรูของท่าน เป็นที่รองเท้าของท่าน” ’

⁴⁴ในเมื่อดาวิดยังเรียกท่านว่าองค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วท่านจะเป็นเพียงเชื้อสายของดาวิดได้อย่างไร?”

การทรงประณามพวกธรรมาจารย์

 ⁴⁵ขณะประชาชนทั้งหมดกำลังฟังอยู่ พระองค์ตรัสกับบรรดาสาวกของพระองค์ว่า ⁴⁶“จงระวังพวกธรรมาจารย์ให้ดี พวกที่ชอบสวมเสื้อคลุมยาวเดินไปเดินมา ชอบให้คนคำนับกลางตลาด ชอบที่นั่งสำคัญในธรรมศาลาและที่มีเกียรติในงานเลี้ยง ⁴⁷พวกเขายึดบ้านของหญิงม่ายและแสร้งอธิษฐานเสียยืดยาว คนพวกนี้จะต้องถูกลงโทษหนักยิ่งขึ้น”

ลูกา 21

เงินถวายของหญิงม่าย

 ¹พระองค์เงยพระพักตร์ขึ้นทอดพระเนตรเห็นคนมั่งมีทั้งหลายนำเงินมาใส่ในตู้เก็บเงินถวาย ²และพระองค์ทอดพระเนตรเห็นหญิงม่ายคนหนึ่งซึ่งเป็นคนขัดสน นำเหรียญทองแดงสองอันมาใส่ด้วย ³พระองค์ตรัสว่า “เราบอกท่านทั้งหลายจริงๆ ว่า หญิงม่ายยากจนคนนี้เป็นคนที่ใส่ไว้มากกว่าเพื่อน ⁴เพราะว่าทุกคนเอาเงินเหลือใช้มาใส่เพื่อถวาย แต่ผู้หญิงคนนี้ขาดแคลนที่สุด ยังเอาเงินที่มีอยู่สำหรับเลี้ยงชีวิตมาใส่จนหมด”

พรสุดท้ายของโมเสสต่ออิสราเอล

 ¹นี่คือพรซึ่งโมเสสคนของพระเจ้าได้อวยพรแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลก่อนที่ท่านสิ้นชีวิต
²ท่านกล่าวว่า
 พระยาห์เวห์เสด็จจากซีนาย
และทรงลุกขึ้นจากเสอีร์เสด็จมายังเขาทั้งหลาย
 พระองค์ทรงทอแสงจากภูเขาปาราน
พระองค์เสด็จมากับผู้บริสุทธิ์นับหมื่น
 ที่พระหัตถ์เบื้องขวามีไฟเป็นพระธรรมแก่เขา
³แท้จริง พระองค์ทรงรักชนชาติทั้งหลาย
 วิสุทธิชนทั้งสิ้นของพระองค์ก็อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์
และเขาทั้งหลายกราบลงที่พระบาทของพระองค์
 รับพระดำรัสของพระองค์
⁴โมเสสบัญชาธรรมบัญญัติไว้แก่เรา
 เป็นกรรมสิทธิ์ของชุมนุมชนยาโคบ
⁵พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ในเยชูรูน
 เมื่อหัวหน้าชนชาติชุมนุมกัน
เมื่อคนอิสราเอลทุกเผ่ารวมกัน
⁶“ขอให้รูเบนดำรงชีวิตอยู่ อย่าให้ตาย
 หรือให้ผู้คนของเขามีจำนวนน้อย”
⁷ท่านกล่าวถึงยูดาห์ดังนี้ว่า
 “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงสดับเสียงของยูดาห์
ขอทรงนำเขามาอยู่กับชนชาติของเขา
 มือของเขาได้ต่อสู้เพื่อตนเอง
 และพระองค์ทรงช่วยเขาให้พ้นจากเหล่าศัตรูของเขา”
⁸ท่านกล่าวถึงเลวีว่า
 “ทูมมิมและอูริมอยู่กับผู้จงรักภักดีของพระองค์
ผู้ที่พระองค์ทรงทดลองแล้วที่ตำบลมัสสาห์
 ผู้ที่พระองค์ได้ทรงต่อสู้แล้วที่น้ำแห่งเมรีบาห์
⁹ผู้กล่าวถึงบิดามารดาของตนว่า
 ‘ข้าพเจ้าไม่คำนึงถึงเขาแล้ว’
เขาไม่ยอมรับพี่น้องของเขา
 และไม่รู้จักลูกของตน
เพราะเขาปฏิบัติตามพระวจนะของพระองค์
 และรักษาพันธสัญญาของพระองค์
¹⁰เขาทั้งหลายจะสอนกฎหมายของพระองค์แก่ยาโคบ
 และสอนธรรมบัญญัติแก่อิสราเอล
เขาจะวางเครื่องหอมเฉพาะพระพักตร์พระองค์
 และถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวบนแท่นบูชาของพระองค์
¹¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงอวยพรทรัพย์สินของเขา
 และพอพระทัยการงานที่มือเขาทำ
ขอทรงโบยตีบั้นเอวของศัตรูที่ลุกขึ้นต่อสู้เขา
 คือผู้ที่เกลียดชังเขา อย่าให้ลุกขึ้นได้อีก”
¹²ท่านกล่าวเรื่องเบนยามินว่า “ผู้เป็นที่รักของพระยาห์เวห์
 จะอาศัยอยู่กับพระองค์อย่างปลอดภัย
พระองค์ทรงปกป้องเขาไว้วันยังค่ำ
 และประทับอยู่ระหว่างบ่าของเขา”
¹³และท่านกล่าวถึงโยเซฟว่า
 “ขอให้แผ่นดินของเขาได้รับพระพรจากพระยาห์เวห์
ให้ได้รับของล้ำค่าจากฟ้าสวรรค์ จากน้ำค้าง
 และจากบาดาลซึ่งหมอบอยู่เบื้องล่าง
¹⁴ให้ได้รับผลล้ำค่าของดวงอาทิตย์
 และผลล้ำค่าที่ได้จากดวงจันทร์
¹⁵พร้อมกับผลงามที่สุดจากภูเขาดึกดำบรรพ์
 และผลล้ำค่าจากเนินเขานิรันดร์
¹⁶และผลล้ำค่าของพิภพและสิ่งที่เต็มอยู่ในนั้น
 และพระกรุณาคุณของพระองค์ผู้ประทับที่พุ่มไม้
ขอให้สิ่งเหล่านี้ลงมาเหนือศีรษะของโยเซฟ
 และเหนือกระหม่อมของผู้ที่เป็นเจ้านายของพี่น้องของตน
¹⁷ลูกโคหัวปีของเขาเป็นศักดิ์ศรีของเขา
 เขาของเขาเหมือนเขาวัวกระทิง
และด้วยเขานั้น เขาจะดันชนชาติทั้งหลายออกไปจนสุดปลายพิภพ
 คือคนเอฟราอิมนับหมื่น และคนมนัสเสห์นับพัน”
¹⁸ท่านกล่าวถึงเศบูลุนว่า
 “เศบูลุนเอ๋ย จงยินดีเมื่อท่านออกไป
 และอิสสาคาร์เอ๋ย จงยินดีในเต็นท์ของตน
¹⁹เขาจะเรียกชนชาติทั้งหลายมาที่ภูเขา
 และถวายเครื่องบูชาอันชอบธรรมที่นั่น
เพราะเขาจะได้ดูดซับความอุดมจากทะเล
 และได้ขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ในทราย”
²⁰ท่านกล่าวถึงกาดว่า
 “สาธุการแด่พระองค์ผู้ทรงขยายกาด
กาดหมอบอยู่เหมือนสิงโต
 เขาทึ้งแขนและกระหม่อมด้วย
²¹เขาเลือกส่วนดีที่สุดเป็นของตน
 เพราะนั่นคือส่วนที่สงวนไว้สำหรับผู้บังคับบัญชา
และเขามากับพวกหัวหน้าของชนชาติ
 เขาได้ทำตามความชอบธรรมของพระยาห์เวห์
 และตามกฎหมายซึ่งมีต่ออิสราเอล”
²²และท่านกล่าวถึงดานว่า
 “ดานเป็นลูกสิงโต
 ที่กระโจนมาจากเมืองบาชาน”
²³และท่านกล่าวถึงนัฟทาลีว่า
 “โอ นัฟทาลี ผู้อิ่มด้วยพระกรุณา
และเต็มด้วยพระพรของพระยาห์เวห์
 จงยึดครองทางตะวันตกและทางใต้”
²⁴และท่านกล่าวถึงอาเชอร์ว่า
 “อาเชอร์ได้รับพระพรจากบุตรทั้งหลาย
ขอให้เขาเป็นที่โปรดปรานของพี่น้องของเขา
 และให้เขาจุ่มเท้าเขาลงในน้ำมัน
²⁵กลอนประตูของท่านจะเป็นเหล็กและทองเหลือง
 ขอให้กำลังของท่านคงอยู่ตลอดวันคืนของท่าน
²⁶“ไม่มีผู้ใดเหมือนพระเจ้าของเยชูรูน
 พระองค์เสด็จมาจากฟ้าสวรรค์เพื่อช่วยท่าน
 เสด็จมาบนเมฆด้วยความสูงส่งของพระองค์
²⁷พระเจ้าผู้ดำรงเป็นนิตย์เป็นที่อาศัยของท่าน
 และพระกรนิรันดร์รองรับท่านอยู่
พระองค์ทรงผลักศัตรูให้ออกไปพ้นหน้าท่าน
 และตรัสว่า จงทำลายเสีย
²⁸ดังนั้น อิสราเอลจึงอยู่อย่างปลอดภัย
 น้ำพุของยาโคบอยู่ตามลำพัง
ในแผ่นดินที่มีข้าวและเหล้าองุ่นให้
 ท้องฟ้าของพระองค์โปรยน้ำค้างลงมาด้วย
²⁹โอ อิสราเอล ใครจะเหมือนท่านผู้ได้รับพระพร?
 เป็นชนชาติที่รอดมาโดยพระยาห์เวห์
เป็นโล่ช่วยท่าน
 เป็นดาบชัยของท่าน
ศัตรูจะสยบต่อท่าน
 ท่านจะเหยียบย่ำไปบนที่สูงของเขา”

เฉลยธรรมบัญญัติ 34

โมเสสสิ้นชีวิตและถูกฝังไว้ที่แผ่นดินโมอับ

 ¹แล้วโมเสสก็ขึ้นไปจากที่ราบโมอับ ถึงภูเขาเนโบถึงยอดปิสกาห์ ซึ่งอยู่ตรงข้ามเมืองเยรีโค และพระยาห์เวห์ทรงสำแดงให้ท่านเห็นแผ่นดินนั้นทั้งหมด คือกิเลอาดจนถึงดาน ²ตลอดทั้งนัฟทาลี แผ่นดินเอฟราอิมและมนัสเสห์ ทั่วแผ่นดินยูดาห์ไกลไปถึงทะเลตะวันตก ³ทั้งเนเกบและที่ราบลุ่มเมืองเยรีโค เมืองต้นอินทผลัม ไกลไปจนถึงโศอาร์ ⁴และพระยาห์เวห์ตรัสกับท่านว่า “นี่คือแผ่นดินซึ่งเราได้ปฏิญาณต่ออับราฮัม ต่ออิสอัค และต่อยาโคบว่า ‘เราจะให้แก่ลูกหลานของเจ้า’ เราให้เจ้าเห็นกับตา แต่เจ้าจะไม่ได้เข้าไปในแผ่นดินนั้น” ⁵ดังนั้นโมเสสผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์ จึงสิ้นชีวิตที่นั่นในแผ่นดินโมอับ ตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ ⁶และพระองค์ทรงฝังท่านไว้ในหุบเขาในแผ่นดินโมอับตรงข้ามเบธเปโอร์จนถึงทุกวันนี้ไม่มีใครรู้จักที่ฝังศพของท่าน ⁷เมื่อโมเสสสิ้นชีวิตนั้นท่านมีอายุหนึ่งร้อยยี่สิบปี นัยน์ตาของท่านไม่ได้มัวไป หรือกำลังของท่านก็ไม่ถดถอย ⁸และคนอิสราเอลคร่ำครวญถึงโมเสส ณ ที่ราบโมอับสามสิบวัน จึงสิ้นสุดวันร้องไห้ไว้ทุกข์ถึงโมเสส
 ⁹และโยชูวาบุตรนูนก็ประกอบด้วยสติปัญญา เพราะโมเสสได้วางมือของท่านบนเขา ดังนั้นคนอิสราเอลจึงเชื่อฟังเขา และได้ทำดังที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสสไว้ ¹⁰ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีผู้เผยพระวจนะคนใดเกิดขึ้นในอิสราเอลเสมอโมเสส ผู้ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงรู้จักหน้าต่อหน้า ¹¹ในเรื่องหมายสำคัญและการอัศจรรย์ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงใช้ให้ท่านทำในแผ่นดินอียิปต์ ต่อฟาโรห์และต่อบรรดาข้าราชบริพารของฟาโรห์และต่อแผ่นดินของท่านทั้งสิ้น ¹²และในเรื่องอำนาจยิ่งใหญ่ และกิจการอันน่ากลัวและใหญ่โตซึ่งโมเสสทำในสายตาของคนอิสราเอลทั้งมวล