³⁰คนเขาไม่ดูหมิ่นขโมย
 ถ้าขโมยเข้าลัก เพื่อบรรเทาความอยากเมื่อเขาหิว
³¹ถ้าเขาถูกจับได้ เขาต้องชำระคืนเจ็ดเท่า
 เขาจะต้องให้สิ่งของทั้งสิ้นในบ้านของเขา
³²ชายที่ล่วงประเวณี ย่อมไม่มีสามัญสำนึก
 ใครทำอย่างนั้นก็ทำลายตนเอง
³³เขาจะได้แผลและความอัปยศ
 และความอดสูของเขาจะลบล้างไม่ได้เลย
³⁴เพราะความหวงแหนทำให้สามีเกรี้ยวกราด
 ในวันที่เขาแก้แค้น เขาจะไม่เพลามือ
³⁵เขาจะไม่รับค่าทำขวัญใดๆ
 ถึงเจ้าจะทวีของกำนัล เขาก็ไม่ยอมสงบ

การทรยศและการจับกุมพระเยซู

 ⁴³พระองค์ตรัสยังไม่ทันขาดคำ ทันใดนั้นยูดาสซึ่งเป็นคนหนึ่งในพวกสาวกสิบสองคนนั้น ก็มาหาพระองค์พร้อมกับฝูงชนที่ถือดาบถือไม้ตะบอง ซึ่งเป็นคนของพวกหัวหน้าปุโรหิต พวกธรรมาจารย์ และพวกผู้ใหญ่ ⁴⁴คนที่ทรยศพระองค์ก็ให้สัญญาณกับพวกเขาว่า “เราจูบคำนับใครก็คือคนผู้นั้นแหละ จงจับและคุมตัวเขาไปให้แน่นหนา” ⁴⁵แล้วยูดาสก็ตรงเข้ามาหาพระองค์ทันที ทูลว่า “พระอาจารย์” และจูบพระองค์ ⁴⁶คนเหล่านั้นก็เข้าไปจับกุมพระองค์ ⁴⁷แต่มีคนหนึ่งที่ยืนอยู่ที่นั่นชักดาบออกฟันหูทาสของมหาปุโรหิตขาด ⁴⁸พระเยซูตรัสกับคนเหล่านั้นว่า “พวกท่านเห็นเราเป็นโจรหรือ ถึงได้ถือดาบถือตะบองออกมาจับเรา ⁴⁹เราอยู่กับพวกท่านทุกวันและสั่งสอนในบริเวณพระวิหาร แต่พวกท่านก็ไม่ได้จับเรา แต่ทุกอย่างจะต้องสำเร็จตามพระคัมภีร์” ⁵⁰แล้วสาวกทั้งหมดก็ละทิ้งพระองค์ไว้และพากันหนีไป

ชายหนุ่มคนที่หนีไป

 ⁵¹มีชายหนุ่มคนหนึ่งนุ่งห่มเพียงแค่ผ้าป่านผืนหนึ่งตามพระองค์ไป คนเหล่านั้นก็จับชายหนุ่มคนนั้น ⁵²แต่เขาสลัดผ้าป่านผืนนั้นทิ้งแล้วเปลือยกายหนีไป

พระเยซูทรงอยู่ต่อหน้าสภายิว

 ⁵³พวกเขานำตัวพระเยซูไปยังมหาปุโรหิต มีพวกหัวหน้าปุโรหิต พวกผู้ใหญ่ และพวกธรรมาจารย์ชุมนุมพร้อมกันอยู่ที่นั่น ⁵⁴ส่วนเปโตรนั้นติดตามพระเยซูไปห่างๆ จนเข้าไปถึงลานบ้านของมหาปุโรหิต ไปนั่งผิงไฟอยู่กับพวกทหารยาม ⁵⁵พวกหัวหน้าปุโรหิตกับบรรดาสมาชิกสภากำลังหาพยานมาปรักปรำพระเยซู เพื่อจะได้ประหารพระองค์ แต่หาหลักฐานไม่ได้ ⁵⁶เพราะว่ามีหลายคนมาเป็นพยานเท็จปรักปรำพระองค์ แต่คำให้การของพวกเขาแตกต่างกัน ⁵⁷บางคนยืนขึ้นเบิกความเท็จปรักปรำพระองค์ว่า ⁵⁸“ข้าพเจ้าได้ยินคนนี้กล่าวว่า ‘เราจะทำลายพระวิหารนี้ที่สร้างไว้ด้วยมือมนุษย์ และภายในสามวันเราจะสร้างวิหารอีกหลังหนึ่งที่ไม่ได้ถูกสร้างด้วยมือมนุษย์’” ⁵⁹แม้แต่ในเรื่องนี้คำพยานของคนเหล่านั้นก็ยังไม่ตรงกัน ⁶⁰มหาปุโรหิตจึงลุกขึ้นยืนท่ามกลางที่ชุมนุมถามพระเยซูว่า “เจ้าไม่แก้ตัวในข้อหาที่พยานเขาตั้งมานี้หรือ?” ⁶¹แต่พระองค์ทรงนิ่งอยู่ไม่ได้ตอบประการใด มหาปุโรหิตจึงถามพระองค์อีกว่า “เจ้าเป็นพระคริสต์พระบุตรของพระเจ้าผู้สมควรแก่การนมัสการหรือ?” ⁶²พระเยซูทรงตอบว่า “เราเป็น
และ ท่านทั้งหลายจะเห็นบุตรมนุษย์
ประทับข้างขวาของผู้ทรงฤทธิ์เดช
และเสด็จมาในเมฆแห่งฟ้าสวรรค์”
 ⁶³มหาปุโรหิตจึงฉีกเสื้อของตนแล้วกล่าวว่า “เราต้องการพยานอะไรอีก? ⁶⁴ท่านทั้งหลายได้ยินเขาพูดหมิ่นประมาทพระเจ้าแล้ว ท่านทั้งหลายคิดอย่างไร?” คนทั้งหลายจึงเห็นพร้อมกันว่าควรจะลงโทษถึงตาย⁶⁵บางคนเริ่มถ่มน้ำลายรดพระองค์ ปิดพระพักตร์พระองค์ ทุบตีพระองค์ แล้วพูดกับพระองค์ว่า “ทำนายซิ” และพวกทหารยามก็เอามือตบพระองค์

เปโตรปฏิเสธพระเยซู

 ⁶⁶ระหว่างที่เปโตรอยู่ที่ลานบ้านข้างล่าง มีหญิงคนหนึ่งในพวกสาวใช้ของมหาปุโรหิตเดินมา ⁶⁷เมื่อเห็นเปโตรผิงไฟอยู่ นางจ้องมองแล้วพูดว่า “เจ้าอยู่กับเยซูชาวนาซาเร็ธด้วยนี่” ⁶⁸แต่เปโตรปฏิเสธว่า “ที่เจ้าพูดนั้นข้าไม่รู้เรื่องและไม่เข้าใจ” เปโตรจึงออกไปที่ประตูบ้าน แล้วไก่ก็ขัน ⁶⁹เมื่อสาวใช้คนนั้นเห็นเปโตร ก็พูดขึ้นอีกกับคนที่ยืนอยู่ว่า “คนนี้เป็นพวกเขาด้วย” ⁷⁰แต่เปโตรปฏิเสธอีก ครู่หนึ่งคนทั้งหลายที่ยืนอยู่ที่นั่นก็พูดกับเปโตรอีกว่า “เจ้าเป็นคนหนึ่งในพวกนั้นแน่ๆ เพราะว่าเจ้าเป็นชาวกาลิลี” ⁷¹แต่เปโตรเริ่มสบถสาบานใหญ่ว่า “คนที่เจ้าพูดถึงนั้นข้าไม่รู้จัก” ⁷²ทันใดนั้นไก่ก็ขันเป็นครั้งที่สอง เปโตรจึงระลึกถึงถ้อยคำที่พระเยซูตรัสกับเขาว่า “ก่อนไก่ขันสองหน ท่านจะปฏิเสธเราสามครั้ง” เปโตรกลั้นความรู้สึกไม่อยู่ก็ร้องไห้

ความบริสุทธิ์ทางพิธีกรรมและศีลธรรม

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงกล่าวแก่ชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดว่า เจ้าทั้งหลายต้องบริสุทธิ์ เพราะเรายาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าเป็นผู้บริสุทธิ์ ³พวกเจ้าทุกคนต้องเคารพมารดาและบิดาของตน และต้องรักษาบรรดาสะบาโตของเรา เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า ⁴อย่าหันไปนับถือรูปเคารพ และห้ามหล่อรูปเคารพไว้สำหรับตน เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
 ⁵“เมื่อพวกเจ้าถวายศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ จงถวายเพื่อให้เจ้าเป็นที่โปรดปราน ⁶จงรับประทานเครื่องบูชานั้นเสียในวันที่พวกเจ้าถวายบูชา หรือในวันรุ่งขึ้น ถ้ามีส่วนใดเหลืออยู่จนวันที่สาม จงเผาไฟเสีย ⁷ถ้าเอาเครื่องบูชานั้นมารับประทานในวันที่สามก็เป็นที่พึงรังเกียจและจะไม่ได้รับการโปรดปราน ⁸และคนที่รับประทานเครื่องบูชานั้นต้องรับโทษของตน เพราะเขาได้ทำให้ของถวายที่บริสุทธิ์ของพระยาห์เวห์เป็นมลทิน ให้ไล่ผู้นั้นออกจากชนชาติของตน
 ⁹“เมื่อเจ้าทั้งหลายเก็บเกี่ยวผลผลิตในไร่นา ห้ามเกี่ยวเก็บผลผลิตที่ขอบไร่นาจนหมด เมื่อเกี่ยวแล้วก็ห้ามเก็บเมล็ดที่ตกหล่น ¹⁰ห้ามเก็บผลที่สวนองุ่นจนหมด ห้ามเก็บองุ่นที่ตกในสวนของเจ้า จงเหลือไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าวบ้าง เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
 ¹¹“ห้ามลักทรัพย์ ห้ามโกง ห้ามมุสาต่อกัน ¹²ห้ามสาบานออกนามของเราเป็นความเท็จ ทำให้พระนามพระเจ้าของเจ้าเป็นที่เหยียดหยาม เราคือยาห์เวห์ ¹³“ห้ามบีบคั้นเพื่อนบ้านหรือปล้นเขา ห้ามให้ค่าจ้างของลูกจ้างค้างอยู่กับเจ้าจนถึงรุ่งเช้า ¹⁴ห้ามแช่งคนหูหนวก ห้ามวางของให้คนตาบอดสะดุด แต่จงยำเกรงพระเจ้าของเจ้า เราคือยาห์เวห์
 ¹⁵“ห้ามพิพากษาด้วยความอยุติธรรม ห้ามลำเอียงเข้าข้างคนจนหรือเห็นแก่หน้าผู้เป็นใหญ่ แต่เจ้าจงพิพากษาเพื่อนบ้านของเจ้าด้วยความชอบธรรม ¹⁶ห้ามเทียวขึ้นเทียวล่องคอยส่อเสียดท่ามกลางชนชาติของตน และห้ามปองร้ายต่อชีวิตของเพื่อนบ้าน เราคือยาห์เวห์
 ¹⁷“ห้ามเกลียดชังพี่น้องของเจ้าอยู่ในใจ แต่เจ้าจงตักเตือนเพื่อนบ้านของเจ้า เพื่อเจ้าจะไม่ต้องรับโทษเพราะเขา ¹⁸ห้ามแก้แค้นหรือผูกพยาบาทลูกหลานคนชาติเดียวกับเจ้า แต่จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง เราคือยาห์เวห์
 ¹⁹“จงรักษากฎเกณฑ์ของเรา ห้ามผสมพันธุ์สัตว์ต่างชนิดกัน ห้ามหว่านพืชสองชนิดปนกันในไร่นาของเจ้า ห้ามใช้เครื่องแต่งกายที่ทำด้วยผ้าสองชนิดปนกัน
 ²⁰“ถ้าชายใดเข้านอนและมีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิงที่เป็นทาส ที่ชายอีกคนหนึ่งสู่ขอไว้แล้ว แต่ยังไม่ได้ไถ่ถอนหรือปล่อยเป็นอิสระต้องสืบสวนดูก่อน แต่ห้ามลงโทษเขาทั้งสองถึงตายเพราะว่าทาสหญิงนั้นยังไม่เป็นอิสระ ²¹แต่ให้ชายคนนั้นนำเครื่องบูชาชดใช้บาปสำหรับตัวเขา ถวายแด่พระยาห์เวห์ที่ประตูเต็นท์นัดพบ คือแกะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาชดใช้บาป ²²และปุโรหิตจะลบมลทินของเขา โดยถวายแกะผู้นั้นเป็นเครื่องบูชาชดใช้บาปแด่พระยาห์เวห์ เพราะบาปที่เขาได้ทำ และเขาจะได้รับการอภัยบาปซึ่งเขาได้ทำนั้นเสีย
 ²³“เมื่อพวกเจ้าเข้าไปในแผ่นดินและปลูกต้นไม้ทุกชนิดที่มีผลเป็นอาหาร ผลที่ได้นั้นต้องเป็นผลที่ต้องห้าม ห้ามเจ้ารับประทานเป็นเวลาสามปี ²⁴และปีที่สี่ผลที่ได้ทั้งหมดจะเป็นของบริสุทธิ์ถวายสรรเสริญแด่พระยาห์เวห์ ²⁵แต่ในปีที่ห้า พวกเจ้ารับประทานผลไม้นั้นได้ เพื่อผลผลิตจะทวีขึ้นเพื่อเจ้า เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
 ²⁶“ห้ามรับประทานเนื้อสัตว์ที่มีเลือดในเนื้อนั้น ห้ามเป็นหมอดูหรือเป็นหมอผี ²⁷ห้ามกันผมที่จอนหูหรือกันเคราของเจ้า ²⁸ห้ามเชือดเนื้อของเจ้าเพราะเหตุมีคนตาย หรือสักเป็นเครื่องหมายใดๆ ลงที่ตัวเจ้า เราคือยาห์เวห์
 ²⁹“อย่าทำให้บุตรสาวของตนเป็นมลทินโดยให้เป็นหญิงโสเภณี ไม่เช่นนั้นแล้วแผ่นดินจะถูกล่วงละเมิด และเต็มด้วยความชั่ว ³⁰จงรักษาสะบาโตทั้งหลายของเรา และเคารพต่อสถานนมัสการของเรา เราคือยาห์เวห์
 ³¹“อย่าไปหาคนทรงหรือพ่อมดแม่มด อย่าเที่ยวค้นหาให้ตนเป็นมลทินไปเพราะพวกเขาเลย เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
 ³²“จงลุกขึ้นคำนับคนผมหงอกและเคารพผู้อาวุโส และจงยำเกรงพระเจ้าของเจ้า เราคือยาห์เวห์
 ³³“เมื่อคนต่างด้าวอาศัยอยู่กับเจ้าในแผ่นดินของพวกเจ้า ห้ามข่มเหงเขา ³⁴คนต่างด้าวที่อาศัยอยู่กับพวกเจ้านั้นก็เป็นเหมือนกับคนท้องถิ่นของเจ้า จงรักเขาเหมือนกับรักตัวเอง เพราะว่าพวกเจ้าเคยเป็นคนต่างด้าวในแผ่นดินอียิปต์ เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
 ³⁵“ห้ามทำผิดในการพิพากษา ในการวัดความยาว ในการชั่งน้ำหนักหรือในการนับจำนวน
 ³⁶“จงใช้ตาชั่งเที่ยงตรง ลูกตุ้มเที่ยงตรง เครื่องตวงเที่ยงตรง เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า ผู้ได้พาเจ้าออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ ³⁷ฉะนั้น จงรักษากฎเกณฑ์ทั้งหมดของเราและกฎหมายของเราทั้งสิ้น และทำตามเรา เราคือยาห์เวห์”

เลวีนิติ 20

โทษของการละเมิดความบริสุทธิ์

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า คนอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวคนใดที่อาศัยอยู่ในอิสราเอลที่มอบลูกหลานของเขาให้แก่พระโมเลคพระของคนอัมโมน ผู้นั้นต้องมีโทษถึงตาย ให้ประชาชนเอาหินขว้างเขาเสียให้ตาย ³ตัวเราเองจะตั้งหน้าต่อสู้ผู้นั้น และจะไล่เขาออกจากท่ามกลางชนชาติของเขา เพราะว่าเขาได้ให้ลูกของเขาคนหนึ่งแก่พระโมเลค ทำให้สถานนมัสการของเราเป็นมลทิน และทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเป็นที่เหยียดหยาม ⁴และถ้าประชาชนจงใจหลับหูหลับตา เรื่องชายคนที่ให้ลูกหลานแก่พระโมเลคนั้นเสีย โดยไม่ขว้างเขาให้ตาย ⁵เราเองจะตั้งหน้าต่อสู้ชายคนนั้น และครอบครัวของเขา และไล่เขาออกจากชนชาติของเขา ทั้งตัวเขาก็ดีและผู้ใดที่ทำตามเขาในการเล่นชู้กับพระโมเลคนั้นก็ดี
 ⁶“ผู้ใดใฝ่หาคนทรงหรือพ่อมดแม่มด เพื่อเล่นชู้กับพวกเขา เราจะตั้งหน้าต่อสู้ผู้นั้น และไล่เขาออกจากท่ามกลางชนชาติของเขา ⁷เหตุฉะนั้นเจ้าจงชำระตัวให้บริสุทธิ์เพราะเราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า ⁸จงรักษากฎเกณฑ์ของเราและทำตาม เราคือยาห์เวห์ผู้ชำระเจ้าให้บริสุทธิ์ ⁹ถ้าใครแช่งบิดาหรือมารดาของเขาจะต้องมีโทษถึงตาย เขาได้แช่งบิดาหรือมารดาของเขา ที่เขาต้องตายนั้นเขาเองเป็นผู้รับผิดชอบ
 ¹⁰“ถ้าผู้ใดร่วมประเวณีกับภรรยาของเพื่อนบ้าน ผู้ร่วมประเวณีทั้งชายและหญิงนั้นจะต้องถูกลงโทษถึงตาย ¹¹ชายใดนอนกับภรรยาของบิดาของเขา ผู้นั้นได้เปิดของลับของบิดาของเขา ทั้งสองคนนั้นต้องถูกลงโทษถึงตายแน่ๆ ที่พวกเขาต้องตายนั้นพวกเขาเองเป็นผู้รับผิดชอบ ¹²ชายใดนอนกับลูกสะใภ้ ทั้งสองคนนั้นต้องถูกลงโทษถึงตายแน่ๆ เพราะทั้งสองได้ทำผิดวิปลาส ที่พวกเขาต้องตายนั้นพวกเขาเองเป็นผู้รับผิดชอบ ¹³ชายใดนอนกับผู้ชายเหมือนอย่างกับผู้หญิง ทั้งสองคนทำผิดในสิ่งอันพึงรังเกียจ ทั้งสองคนนั้นต้องถูกลงโทษถึงตายแน่ๆ ที่พวกเขาต้องตายนั้นพวกเขาเองเป็นผู้รับผิดชอบ ¹⁴ชายใดรับหญิงและรับมารดาของนางมาเป็นภรรยาด้วย นี่เป็นเรื่องอธรรม ให้เผาชายนั้นและหญิงทั้งสองนั้นเสียด้วยไฟ เพื่อว่าจะไม่มีความอธรรมในหมู่พวกเจ้า ¹⁵ถ้าชายใดสมสู่กับสัตว์ ชายคนนั้นต้องถูกลงโทษถึงตายแน่ๆ จงขว้างสัตว์นั้นเสียให้ตาย ¹⁶ถ้าหญิงคนใดเข้าใกล้สัตว์ และสมสู่กับมัน จงฆ่าหญิงนั้นและสัตว์นั้นเสียให้ตาย ทั้งสองต้องถูกลงโทษถึงตายแน่ๆ ที่ทั้งสองต้องตายนั้น ทั้งสองเป็นผู้รับผิดชอบ
 ¹⁷“ถ้าชายใดรับภรรยาพี่สาว หรือน้องสาวของเขา คือบุตรสาวของพ่อ หรือบุตรสาวของแม่ และดูของลับของเธอและเธอก็ดูของลับของเขา เป็นสิ่งที่น่าอายมาก จะต้องขับออกจากท่ามกลางชนชาติของเขา เพราะเขาได้เปิดของลับของพี่สาวและน้องสาวของเขา เขาต้องรับโทษของเขา ¹⁸ชายใดเข้านอนกับหญิงผู้มีประจำเดือน และเปิดของลับของเธอ เขาได้ทำให้แหล่งโลหิตของเธอเปิด ส่วนเธอก็เปิดแหล่งโลหิตของเธอ ให้ไล่ทั้งสองคนออกจากชนชาติของเขา ¹⁹ห้ามเปิดของลับของพี่สาวหรือน้องสาวมารดาเจ้า หรือพี่สาวน้องสาวของบิดาเจ้า เพราะในการทำเช่นนั้นเจ้าได้เปิดของลับของญาติสนิท พวกเจ้าต้องรับโทษความชั่วของพวกเจ้า ²⁰ถ้าชายใดนอนกับภรรยาของลุง เขาได้เปิดของลับของลุง ทั้งสองจะต้องรับโทษ ทั้งสองจะตายโดยไม่มีบุตร ²¹ ถ้าชายใดรับภรรยาของพี่ชาย หรือน้องชายมา ก็เป็นมลทิน เขาได้เปิดของลับของพี่ชายหรือน้องชาย พวกเขาจะไม่มีบุตร
 ²²“เพราะฉะนั้นเจ้าจงรักษากฎเกณฑ์ทั้งสิ้นของเราและกฎหมายทั้งสิ้นของเรา และทำตาม เพื่อว่าแผ่นดินซึ่งเรานำเจ้าให้เข้าไปอยู่นั้นจะไม่สำรอกเจ้าออกเสีย ²³และห้ามประพฤติตามธรรมเนียมของประชาชาติที่เราไล่ไปให้พ้นหน้าเจ้า ด้วยว่าเขาทั้งหลายได้ประพฤติผิดในสิ่งเหล่านี้ เราจึงเกลียดชังพวกเขา ²⁴แต่เราได้บอกเจ้าแล้วว่า เจ้าทั้งหลายจะได้รับแผ่นดินของพวกเขาเป็นมรดก เราจะให้แก่เจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า ผู้ได้แยกเจ้าออกจากชนชาติทั้งหลาย ²⁵เหตุฉะนั้นเจ้าจงสังเกตความแตกต่างระหว่างสัตว์ที่สะอาดและสัตว์ที่เป็นมลทิน ระหว่างนกที่เป็นมลทินและนกที่สะอาด ห้ามทำตัวให้เป็นที่พึงรังเกียจด้วยสัตว์หรือนกหรือสิ่งใดๆ ที่เลื้อยคลานอยู่บนดิน ซึ่งเราได้แยกให้เจ้าแล้วว่าเป็นของที่เป็นมลทิน ²⁶เจ้าต้องบริสุทธิ์สำหรับเรา เพราะเรายาห์เวห์เป็นผู้บริสุทธิ์ และได้แยกเจ้าออกจากชนชาติทั้งหลายเพื่อเจ้าจะเป็นของเรา
 ²⁷“ชายหรือหญิงคนใดที่เป็นคนทรงหรือพ่อมด แม่มด จงฆ่าเสีย จงเอาหินขว้าง ที่เขาต้องตายนั้นเขาเองรับผิดชอบ”