⁷ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงฟัง เมื่อข้าพระองค์ร้องทูล
 ขอทรงพระกรุณาและตรัสตอบข้าพระองค์เถิด
⁸ใจของข้าเอ๋ย พระองค์ตรัสกับเจ้าว่า “จงแสวงหาหน้าของเรา”
 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์จะแสวงหาพระพักตร์ของพระองค์
⁹ขออย่าซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากข้าพระองค์
อย่าทรงผลักไสผู้รับใช้ของพระองค์ออกไปด้วยความกริ้ว
 พระองค์ทรงเป็นผู้อุปถัมภ์ข้าพระองค์
ข้าแต่พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์
 ขออย่าทรงละข้าพระองค์หรือทิ้งข้าพระองค์
¹⁰แม้บิดาและมารดาของข้าพระองค์ทอดทิ้งข้าพระองค์
 แต่พระยาห์เวห์จะทรงยกข้าพระองค์ขึ้น
¹¹ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงสอนพระมรรคาของพระองค์แก่ข้าพระองค์
 และขอทรงนำข้าพระองค์ไปบนวิถีราบ
 เนื่องจากศัตรูของข้าพระองค์
¹²ขออย่าทรงมอบข้าพระองค์ให้คู่อริทำตามใจชอบ
 เพราะพยานเท็จได้ลุกขึ้นสู้ข้าพระองค์
 และเขาหายใจออกมาเป็นความทารุณ
¹³ข้าพเจ้าเชื่อแน่ว่า ข้าพเจ้าจะเห็นความดีของพระยาห์เวห์
 ในแผ่นดินของคนเป็น
¹⁴จงรอคอยพระยาห์เวห์
 จงเข้มแข็ง และให้จิตใจของท่านกล้าหาญเถิด
 เออ จงรอคอยพระยาห์เวห์

การทรงอวยพรเด็กเล็กๆ

 ¹³ขณะนั้นมีบางคนพาเด็กเล็กๆ มาหาพระองค์เพื่อจะให้พระองค์สัมผัสตัวเด็กเหล่านั้น แต่พวกสาวกห้ามไว้ ¹⁴เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเห็นอย่างนั้นก็ไม่พอพระทัย ตรัสกับพวกสาวกว่า “จงยอมให้เด็กเล็กๆ เข้ามาหาเรา อย่าห้ามเขาเลย เพราะว่าแผ่นดินของพระเจ้าเป็นของคนอย่างพวกเขา ¹⁵เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า ใครที่ไม่ยอมรับแผ่นดินของพระเจ้าเหมือนเด็กเล็กๆ จะเข้าในแผ่นดินนั้นไม่ได้” ¹⁶แล้วพระองค์ทรงอุ้มเด็กเล็กๆ เหล่านั้น วางพระหัตถ์บนตัวพวกเขา แล้วทรงอวยพรให้พวกเขา

เศรษฐีคนหนึ่ง

 ¹⁷เมื่อพระองค์กำลังจะเสด็จออกไปนั้น มีคนหนึ่งวิ่งมาหาพระองค์ คุกเข่าลงทูลถามพระองค์ว่า “อาจารย์ผู้ประเสริฐ ข้าพเจ้าจะทำอย่างไร ถึงจะได้ชีวิตนิรันดร์?” ¹⁸พระเยซูตรัสกับคนนั้นว่า “ท่านใช้คำว่าประเสริฐทำไม? ไม่มีใครประเสริฐนอกจากพระเจ้าองค์เดียว ¹⁹ท่านก็รู้จักบัญญัติแล้วที่ว่า ‘ห้ามฆ่าคน ห้ามล่วงประเวณีผัวเมียเขา ห้ามลักทรัพย์ ห้ามเป็นพยานเท็จ ห้ามโกงเขา จงให้เกียรติบิดามารดาของเจ้า ’ ” ²⁰คนนั้นจึงทูลพระองค์ว่า “ท่านอาจารย์ บัญญัติเหล่านั้นข้าพเจ้าถือรักษาไว้ตั้งแต่เด็ก” ²¹พระเยซูทอดพระเนตรดูคนนั้น ทรงเอ็นดูภาษากรีกแปลตรงตัวว่า ทรงรักเขาแล้วตรัสว่า “ท่านยังขาดอยู่อย่างหนึ่ง จงไปขายบรรดาสิ่งของที่ท่านมีอยู่ แจกจ่ายให้กับคนยากจน ท่านจึงจะมีทรัพย์สมบัติในสวรรค์ แล้วจงกลับมาติดตามเรา” ²²เมื่อเขาได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของเขาก็สลด แล้วออกไปเป็นทุกข์ เพราะเขามีทรัพย์สิ่งของจำนวนมาก
 ²³พระเยซูจึงทอดพระเนตรรอบๆ แล้วตรัสกับเหล่าสาวกของพระองค์ว่า “คนมั่งมีจะเข้าในแผ่นดินของพระเจ้าก็ยากจริงๆ” ²⁴เหล่าสาวกก็ประหลาดใจเพราะถ้อยคำของพระองค์ แล้วพระเยซูตรัสกับพวกเขาอีกว่า “ลูกเอ๋ย การเข้าในแผ่นดินของพระเจ้าก็ยากจริงๆ ²⁵อูฐจะลอดรูเข็มก็ง่ายกว่าคนมั่งมีจะเข้าในแผ่นดินของพระเจ้า” ²⁶เหล่าสาวกก็ประหลาดใจอย่างยิ่ง พูดกันเองว่า “ถ้าอย่างนั้นใครจะรอดได้?” ²⁷พระเยซูทอดพระเนตรพวกเขาแล้วตรัสว่า “ส่วนมนุษย์ก็เหลือกำลังที่จะทำได้ แต่ไม่เหลือกำลังของพระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าทรงทำให้สำเร็จได้ทุกสิ่ง” ²⁸เปโตรจึงเริ่มทูลพระองค์ว่า “นี่แน่ะ ข้าพระองค์ทั้งหลายยอมสละสิ่งสารพัดและติดตามพระองค์มา” ²⁹พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “เราบอกความจริงกับท่านว่า ใครก็ตามที่สละบ้าน หรือพี่น้องชายหญิง หรือบิดามารดา หรือลูก หรือไร่นา เพราะเห็นแก่เราและข่าวประเสริฐของเรา ³⁰คนนั้นจะได้รับผลตอบแทนร้อยเท่าในยุคนี้คือ บ้าน พี่น้องชายหญิง มารดา ลูก และไร่นา พร้อมการข่มเหงด้วย และในยุคหน้าจะได้ชีวิตนิรันดร์ ³¹แต่หลายคนที่เป็นคนแรกจะกลับไปเป็นคนสุดท้าย และคนสุดท้ายจะกลับไปเป็นคนแรก”

เครื่องบูชาลบล้างบาป

 ¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า ²“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ถ้าผู้ใดทำบาปโดยไม่เจตนาต่อพระบัญญัติประการหนึ่งประการใดของพระยาห์เวห์ที่ทรงห้ามไว้ และเขาได้ทำผิดข้อหนึ่งข้อใด ³ถ้าปุโรหิตผู้รับการเจิมไว้ทำบาป ย่อมนำความผิดมาสู่ประชาชน เนื่องจากบาปที่เขาทำ ให้เขานำโคหนุ่มไร้ตำหนิมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ⁴ให้เขานำโคนั้นมาที่ประตูเต็นท์นัดพบเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และให้เขาเอามือวางบนหัวโคตัวนั้น และให้เขาฆ่าโคเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ⁵และปุโรหิตผู้รับการเจิมไว้ จะนำเลือดส่วนหนึ่งของโคนั้นมาที่เต็นท์นัดพบ ⁶ปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือด และประพรมหน้าม่านวิสุทธิสถานเจ็ดครั้งเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ⁷และปุโรหิตจะนำเลือดเล็กน้อยเจิมเชิงงอนแท่นเผาเครื่องหอม ซึ่งอยู่ในเต็นท์นัดพบเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ส่วนเลือดโคที่เหลือนั้นเขาจะเทลงที่ฐานของแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวซึ่งอยู่ที่ประตูเต็นท์นัดพบ ⁸และเขาจะเอาไขมันทั้งหมดออกจากโคตัวที่เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปนี้ คือไขมันที่หุ้มเครื่องใน และไขมันทั้งหมดที่อยู่บนเครื่องใน ⁹ส่วนไตทั้งสองและไขมันที่ติดอยู่กับไตซึ่งอยู่ที่บั้นเอว และให้เขาตัดไขที่อยู่เหนือตับนั้นออกพร้อมกับไต ¹⁰(ให้เอาออกเช่นเดียวกับเอาออกจากโคที่ถวายเป็นศานติบูชา) และปุโรหิตจะเผาสิ่งเหล่านี้บนแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ¹¹แต่หนังของโคพร้อมกับเนื้อโค หัว ขา เครื่องในและมูลของมัน ¹²คือโคทั้งตัวนี้ ให้เขานำออกไปนอกค่ายยังที่ไม่มีมลทิน ที่ทิ้งมูลเถ้า และให้ใส่ฟืนสุมไฟเผาเครื่องบูชาบนฟืนบนมูลเถ้า
 ¹³“ถ้าชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดทำผิดโดยไม่เจตนา และความผิดนั้นถูกปิดบังจากสายตาของที่ประชุม คือพวกเขาได้ทำผิดพระบัญญัติข้อหนึ่งข้อใดที่พระยาห์เวห์ทรงห้ามทำ พวกเขาจึงมีความผิด ¹⁴เมื่อความบาปที่พวกเขาได้ทำนั้นเป็นที่ประจักษ์ขึ้น ให้ที่ประชุมถวายโคหนุ่มตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ให้นำโคนั้นมาที่หน้าเต็นท์นัดพบ ¹⁵และบรรดาผู้ใหญ่ของชุมนุมชนจะเอามือวางบนหัวของโคนั้นเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และให้ฆ่าโคตัวนั้นเสียเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ¹⁶แล้วปุโรหิตผู้รับการเจิมไว้จะนำเลือดส่วนหนึ่งของโคมาที่เต็นท์นัดพบ ¹⁷และปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดและประพรมหน้าม่านเจ็ดครั้งเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ¹⁸และปุโรหิตจะนำเลือดเล็กน้อยเจิมเชิงงอนแท่นบูชาซึ่งอยู่ในเต็นท์นัดพบเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ส่วนเลือดที่เหลือนั้น เขาจะเทลงที่ฐานของแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวซึ่งอยู่ที่ประตูเต็นท์นัดพบ ¹⁹และเขาจะเอาไขมันออกจากโคนั้นหมด นำไปเผาเสียบนแท่น ²⁰ให้เขาทำกับโคตัวนี้เหมือนทำกับโคที่ถวายเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป โดยวิธีนี้ปุโรหิตจะลบล้างบาปของชุมนุมชน แล้วเขาทั้งหลายจะได้รับการอภัย ²¹แล้วปุโรหิตจะนำโคออกไปนอกค่าย และเผาเสียอย่างกับเผาโคตัวก่อน เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปของที่ประชุม
 ²²“ถ้าผู้นำทำบาป คือทำผิดพระบัญญัติข้อหนึ่งข้อใดของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขาที่ทรงห้ามทำโดยไม่เจตนา เขาจึงมีความผิด ²³ถ้าได้แจ้งให้เขารู้ถึงความผิดที่เขาได้ทำนั้นแล้ว ก็ให้เขานำเครื่องบูชาเป็นแพะหนุ่มที่ไร้ตำหนิตัวหนึ่งมาถวาย ²⁴ให้เขาเอามือวางบนหัวแพะและให้ฆ่าแพะในที่ซึ่งเขาฆ่าเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ²⁵ปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดบางส่วนของเครื่องบูชาลบล้างบาป นำไปเจิมเชิงงอนของแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และเทเลือดที่เหลือนั้นที่ฐานของแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ²⁶และให้เขาเผาไขมันทั้งหมดบนแท่น เช่นเดียวกับเผาไขมันเครื่องศานติบูชา โดยวิธีนี้แหละปุโรหิตจะลบล้างบาปของผู้นำและเขาจะได้รับการอภัย
 ²⁷“ถ้าสามัญชนคนหนึ่งทำบาปโดยไม่เจตนา คือทำผิดพระบัญญัติข้อหนึ่งข้อใดของพระยาห์เวห์ที่ทรงห้ามทำ เขาจึงมีความผิด ²⁸เมื่อได้แจ้งให้เขารู้ถึงบาปซึ่งเขาได้ทำแล้ว ให้เขานำเครื่องบูชาของเขาเป็นแพะสาวตัวหนึ่งที่ไร้ตำหนิมาถวาย เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปที่เขาได้ทำไปนั้น ²⁹และเขาจะเอามือวางบนหัวของเครื่องบูชาลบล้างบาป และฆ่าเครื่องบูชาลบล้างบาปนั้น ในที่เดียวกับเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ³⁰ปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดแพะนั้นไปเจิมเชิงงอนแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และเทเลือดทั้งหมดลงที่ฐานของแท่นนั้น ³¹และเขาจะเอาไขมันออกจนหมดอย่างที่เอาออกจากเครื่องศานติบูชา และปุโรหิตจะเผาไขมันนั้นบนแท่น เป็นกลิ่นพอพระทัยแด่พระยาห์เวห์ ปุโรหิตจะลบล้างบาปของคนนั้น และเขาจะได้รับการอภัย
 ³²“ถ้าเขานำลูกแกะมาเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ก็ให้เขานำลูกแกะตัวเมียไร้ตำหนิมา ³³เขาจะเอามือวางบนหัวของเครื่องบูชาลบล้างบาป และฆ่ามันเสียเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปในที่ซึ่งเขาฆ่าเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ³⁴และปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดเครื่องบูชาลบล้างบาป นำไปเจิมเชิงงอนแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและเทเลือดทั้งหมดลงที่ฐานของแท่นนั้น ³⁵และเขาจะเอาไขมันทั้งหมดออกอย่างที่เอาไขมันของลูกแกะออกจากเครื่องศานติบูชา และปุโรหิตจะเผาไขมันบนแท่น บนเครื่องบูชาด้วยไฟของพระยาห์เวห์ แล้วปุโรหิตจะลบล้างบาปของคนนั้นซึ่งเขาได้ทำ และเขาจะได้รับการอภัย

เลวีนิติ 5

 ¹“ถ้าผู้ใดทำบาป คือได้ยินคำประกาศเรียกพยาน โดยที่เขารู้เห็นหรือรู้เรื่องในเหตุการณ์ที่เป็นคดี แต่เขาไม่ยอมให้การ เขาต้องรับโทษความผิดของเขา ²หรือผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทิน จะเป็นซากสัตว์ป่าที่เป็นมลทิน หรือซากสัตว์เลี้ยงที่เป็นมลทิน หรือซากสัตว์ที่เคลื่อนที่ติดพื้นดินที่เป็นมลทินโดยไม่ทันรู้ตัว เขาจึงเป็นมลทินและมีความผิด ³ถ้าเขาแตะต้องมลทินของคน จะเป็นสิ่งใดก็ตามที่ทำให้เขาเป็นมลทินโดยไม่รู้ตัว แล้วรู้ทีหลัง เขายังคงมีความผิด ⁴ถ้าคนใดเผลอตัวกล่าวคำสาบานว่าจะทำชั่วหรือดี หรือเผลอตัวกล่าวคำสาบานใดๆ โดยไม่ยั้งคิด แล้วเขานึกขึ้นได้ภายหลัง เขามีความผิดในเรื่องนั้นๆ ⁵เมื่อผู้ใดมีความผิดเรื่องหนึ่งเรื่องใดตามที่กล่าวมานี้ ก็ให้เขาสารภาพบาปที่เขาได้ทำ ⁶และให้เขานำเครื่องบูชาเป็นค่าปรับสำหรับบาปซึ่งเขาได้ทำนั้นมาถวายแด่พระยาห์เวห์ จะเป็นสัตว์ตัวเมียจากฝูง ลูกแกะหรือแพะก็เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปได้ โดยวิธีนี้ปุโรหิตจะลบล้างบาปของเขา
 ⁷“ถ้าเขาไม่สามารถถวายลูกแกะตัวหนึ่งได้ ก็ให้เขานำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบสองตัวมาถวายแด่พระยาห์เวห์เพื่อชดใช้บาปของเขา นกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และนกอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว ⁸ให้เขานำนกทั้งสองตัวนี้มาให้ปุโรหิต ปุโรหิตจะถวายนกตัวที่เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปก่อน โดยบิดหัวนกหลุดจากคอแต่ไม่ทำให้ขาด ⁹และให้เอาเลือดเครื่องบูชาลบล้างบาปประพรมข้างแท่นบูชาเล็กน้อย ส่วนเลือดที่เหลือให้ไหลออกที่ฐานแท่นบูชา นี่เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ¹⁰แล้วเขาจะถวายนกตัวที่สองเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวตามกฎเกณฑ์ แล้วปุโรหิตจะลบล้างบาปของเขาที่เขาได้ทำ และเขาจะได้รับการอภัย
 ¹¹“แต่ถ้าเขายังไม่สามารถนำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบสองตัวมา ก็ให้เขานำแป้งอย่างดีหนึ่งกิโลกรัมมาเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปซึ่งเขาได้ทำนั้น ห้ามเขาใส่น้ำมัน หรือวางเครื่องกำยานบนแป้ง เพราะเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปไม่ใช่ธัญบูชาซึ่งต้องใส่น้ำมันและกำยาน ¹²ให้เขานำแป้งมาให้ปุโรหิต และปุโรหิตจะเอาแป้งกำมือหนึ่งเป็นส่วนอนุสรณ์ และเผาบนแท่นเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป ¹³เช่นนี้แหละ ปุโรหิตจะลบล้างบาปของเขา ซึ่งเขาได้ทำในเรื่องหนึ่งเรื่องใดที่กล่าวมานี้ และเขาจะได้รับการอภัย ส่วนที่เหลือนั้นจะเป็นของปุโรหิตเช่นเดียวกับธัญบูชา”