ผู้ใดจะเข้าพระวิหาร?

เพลงสดุดีของดาวิด

¹โลกกับสรรพสิ่งในโลกเป็นของพระยาห์เวห์
 ทั้งพิภพกับบรรดาผู้ที่อยู่ในพิภพนั้น
²เพราะพระองค์เองทรงตั้งแผ่นดินไว้บนมหาสมุทร
 และทรงสถาปนามันไว้เหนือน้ำลึก
³ผู้ใดจะขึ้นไปบนภูเขาของพระยาห์เวห์?
 และผู้ใดจะยืนอยู่ในสถานนมัสการของพระองค์?
⁴คือผู้ที่มีมือสะอาดและใจบริสุทธิ์
 และมิได้สาบานอย่างหลอกลวง
⁵เขาจะรับพระพรจากพระยาห์เวห์
 และรับความยุติธรรมจากพระเจ้าแห่งความรอดของเขา
⁶อย่างนี้แหละเป็นพวกที่เสาะหาพระองค์
 พวกที่แสวงหาหน้าของท่านนะ ยาโคบเอ๋ย
⁷ประตูเมืองเอ๋ย จงยกหัวของเจ้าขึ้น
 บานประตูนิรันดร์เอ๋ย จงยกขึ้นเถิด
 เพื่อกษัตริย์ผู้ทรงพระสิริจะได้เสด็จเข้ามา
⁸กษัตริย์ผู้ทรงพระสิรินั้นคือผู้ใด?
 คือพระยาห์เวห์ ผู้ทรงเข้มแข็งและทรงอานุภาพ
 พระยาห์เวห์ผู้ทรงอานุภาพในสงคราม
⁹ประตูเมืองเอ๋ย จงยกหัวของเจ้าขึ้น
 บานประตูนิรันดร์เอ๋ย จงยกขึ้นเถิด
เพื่อกษัตริย์ผู้ทรงพระสิริจะได้เสด็จเข้ามา
¹⁰กษัตริย์ผู้ทรงพระสิรินั้นคือผู้ใด?
 คือพระยาห์เวห์จอมทัพ
 พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ผู้ทรงพระสิริ

บุตรสาวของไยรัสและหญิงที่ถูกต้องชายฉลองพระองค์ของพระเยซู

 ²¹เมื่อพระเยซูเสด็จลงเรือข้ามฟากกลับไปแล้ว มหาชนมาเฝ้าพระองค์ ขณะที่พระองค์ยังประทับที่ริมฝั่งทะเล ²²และมีนายธรรมศาลาคนหนึ่งชื่อไยรัสมาที่นั่น เมื่อเขาเห็นพระเยซูก็กราบลงที่พระบาทของพระองค์ ²³แล้วทูลอ้อนวอนพระองค์ว่า “ลูกสาวเล็กๆ ของข้าพระองค์ป่วยหนัก ขอพระองค์เสด็จไปวางพระหัตถ์บนเธอ เพื่อเธอจะหายโรคและมีชีวิตอยู่” ²⁴พระองค์จึงเสด็จไปกับเขา

มหาชนตามไปและเบียดเสียดพระองค์

 ²⁵มีผู้หญิงคนหนึ่งเป็นโรคโลหิตตกมาสิบสองปีแล้ว ²⁶เธอทนทุกข์ลำบากมากกับหมอหลายคน และสูญสิ้นทรัพย์ที่เธอมี แต่โรคนั้นก็ไม่ได้บรรเทา กลับยิ่งกำเริบหนักขึ้น ²⁷เมื่อหญิงผู้นั้นได้ยินถึงเรื่องพระเยซู เธอก็เดินเข้าไปในฝูงชนที่มาทางข้างหลังพระองค์ และแตะต้องฉลองพระองค์ ²⁸เพราะคิดว่า “ถ้าฉันได้แตะต้องเพียงฉลองพระองค์ ฉันก็จะหายโรค” ²⁹ทันใดนั้นโลหิตที่ตกก็หยุดแห้งไป และหญิงผู้นั้นรู้สึกตัวว่าโรคหายแล้ว ³⁰พระเยซูเองก็ทรงรู้สึกทันทีว่าฤทธิ์ซ่านออกจากพระองค์ จึงเหลียวหลังมาหาฝูงชนตรัสว่า “ใครแตะต้องเสื้อของเรา?” ³¹พวกสาวกทูลว่า “พระองค์ทอดพระเนตรเห็นอยู่แล้วว่าฝูงชนกำลังเบียดเสียดพระองค์ แล้วพระองค์ยังจะทรงถามอีกหรือว่า ‘ใครแตะต้องเรา’?” ³²พระเยซูทอดพระเนตรดูรอบๆ เพื่อจะดูว่าใครเป็นคนที่ทำ ³³หญิงผู้นั้นก็กลัวจนตัวสั่น เพราะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง จึงมากราบลงทูลพระองค์ตามความเป็นจริงทั้งสิ้น ³⁴พระองค์จึงตรัสกับหญิงผู้นั้นว่า “ลูกหญิงเอ๋ย ที่หายโรคนั้นก็เพราะลูกเชื่อ จงไปเป็นสุขและหายโรคนี้เถิด”
 ³⁵ขณะที่พระองค์ยังตรัสไม่ทันขาดคำ ก็มีบางคนมาจากบ้านนายธรรมศาลาบอกว่า “ลูกสาวของท่านตายแล้ว ยังจะรบกวนอาจารย์อีกทำไม?” ³⁶แต่พระเยซูไม่สนพระทัยสิ่งที่พวกเขากล่าวนั้น พระองค์ตรัสกับนายธรรมศาลาว่า “อย่าวิตกเลย จงเชื่อเท่านั้น” ³⁷พระองค์ไม่ประทานอนุญาตให้ใครไปด้วย เว้นแต่เปโตร ยากอบ และยอห์นน้องชายของยากอบ ³⁸เมื่อพระองค์เสด็จไปถึงบ้านของนายธรรมศาลาแล้ว ก็เห็นคนกำลังวุ่นวายร้องไห้คร่ำครวญอย่างมาก ³⁹เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปแล้ว จึงตรัสถามพวกเขาว่า “พวกท่านร้องไห้วุ่นวายไปทำไม? เด็กคนนั้นยังไม่ตาย เพียงแต่นอนหลับอยู่เท่านั้น” ⁴⁰พวกเขาก็พากันหัวเราะเยาะพระองค์ หลังจากพระองค์ไล่คนเหล่านั้นออกไปแล้ว จึงพาบิดามารดาและพวกสาวกที่ตามพระองค์มานั้นเข้าไปในที่ที่เด็กอยู่ ⁴¹พระองค์ทรงจับมือของเด็กหญิงผู้นั้นตรัสว่า “ทาลิธา คูม” แปลว่า “เด็กหญิงเอ๋ย จงลุกขึ้นเถิด” ⁴²เด็กหญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นเดินทันที เพราะว่าเด็กคนนั้นอายุสิบสองปีแล้ว พวกเขาก็ประหลาดใจอย่างยิ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ ⁴³พระองค์ทรงกำชับพวกเขาว่าอย่าให้คนอื่นล่วงรู้เรื่องนี้เป็นอันขาด แล้วทรงบอกให้พวกเขานำอาหารมาให้เด็กคนนั้นรับประทาน

มาระโก 6

ชาวนาซาเร็ธไม่ยอมรับพระเยซู

 ¹พระเยซูเสด็จออกจากที่นั่นไปยังภูมิลำเนาของพระองค์ และพวกสาวกก็ตามพระองค์ไป ²พอถึงวันสะบาโต พระองค์ทรงเริ่มสั่งสอนในธรรมศาลา และคนจำนวนมากที่ได้ยินพระองค์ก็ประหลาดใจ พูดกันว่า “คนนี้ได้ความคิดแบบนี้มาจากไหน? ปัญญาที่เขาได้รับเป็นปัญญาแบบไหนกันนี่? ถึงได้ทำการอัศจรรย์เหล่านี้ ³คนนี้เป็นช่างไม้แปลได้อีกว่า ช่างก่อสร้างลูกของมารีย์ไม่ใช่หรือ? ยากอบ โยเสส ยูดาส และซีโมนก็เป็นน้องชายของเขาไม่ใช่หรือ? และน้องสาวของเขาก็อยู่ที่นี่กับพวกเราไม่ใช่หรือ?” พวกเขาจึงขัดเคืองใจในตัวพระองค์ ⁴พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “ผู้เผยพระวจนะจะไม่ขาดความเคารพนับถือเว้นแต่ในเมืองของตน และในท่ามกลางญาติพี่น้องของตน และในวงศ์วานของตน” ⁵พระองค์ทรงทำการอัศจรรย์ที่นั่นไม่ได้ เว้นแต่วางพระหัตถ์ถูกต้องคนเจ็บบางคนให้หายโรค 6และพระองค์ประหลาดพระทัยที่พวกเขาไม่มีความเชื่อ

แท่นบูชา

 ¹“เจ้าจงทำแท่นบูชาจากไม้กระถินเทศยาว 2.2 เมตร กว้าง 2.2 เมตร ให้เป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสสูง 1.3 เมตร ²จงทำเชิงงอนสี่มุมบนแท่นให้เป็นเนื้อเดียวกับแท่น และจงหุ้มแท่นด้วยทองสัมฤทธิ์ ³เจ้าจงทำหม้อสำหรับใส่ขี้เถ้า จงทำพลั่ว อ่าง สามง่ามและถาดรองไฟ คือเครื่องใช้ทุกอย่างสำหรับแท่น เจ้าจงทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ⁴แล้วเจ้าจงทำตะแกรงทองสัมฤทธิ์สำหรับแท่นนั้น และทำห่วงทองสัมฤทธิ์ติดทั้งสี่มุมของตะแกรงนั้น ⁵และเจ้าจงให้ตะแกรงนั้นอยู่ใต้ขอบใน รอบแท่นบูชา และให้ยื่นลงมาจนถึงประมาณกึ่งกลางของแท่น ⁶และเจ้าจงทำไม้คานสำหรับหามแท่นบูชาจากไม้กระถินเทศ และหุ้มด้วยทองสัมฤทธิ์ ⁷ไม้คานนั้นให้สอดในห่วง เพื่อไม้คานจะอยู่ข้างแท่นบูชาข้างละอันเวลาหาม ⁸จงทำแท่นนั้นด้วยไม้กระดานแต่ข้างในแท่นให้กลวงตามแบบที่แจ้งแก่เจ้าแล้วที่ภูเขา จงให้พวกเขาทำอย่างนั้น

ลานพลับพลา

 ⁹“เจ้าจงสร้างลานพลับพลา โดยด้านใต้มีผ้าบังทำด้วยผ้าป่านเนื้อดียาว 44 เมตร ¹⁰ให้มีเสายี่สิบต้นกับฐานทองสัมฤทธิ์รองรับเสายี่สิบฐาน ส่วนขอติดเสาและราวยึดเสานั้น ให้ทำด้วยเงิน ¹¹ทำนองเดียวกัน ด้านเหนือให้มีผ้าบังยาว 44 เมตร กับเสายี่สิบต้น และฐานทองสัมฤทธิ์ยี่สิบฐาน ขอและราวยึดเสานั้นให้ทำด้วยเงิน ¹²ตามส่วนกว้างของลานด้านตะวันตก ให้มีผ้าบังยาว 22 เมตร กับเสาสิบต้น และฐานรองรับเสาสิบฐาน ¹³ส่วนกว้างของลานด้านตะวันออก ให้ยาว 22 เมตร ¹⁴ผ้าบังด้านริมประตูข้างหนึ่งให้ยาว 6.6 เมตร มีเสาสามต้น และฐานรองรับเสาสามฐาน ¹⁵อีกข้างหนึ่งให้มีผ้าบังยาว 6.6 เมตร มีเสาสามต้น และฐานรองรับเสาสามฐาน ¹⁶ให้มีม่านบังตาที่ประตูของลานยาว 9 เมตร ทำด้วยด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และผ้าป่านเนื้อดี ตกแต่งด้วยงานปัก กับเสาสี่ต้นและฐานรองรับเสาสี่ฐาน ¹⁷เสาทั้งหมดที่ล้อมรอบลานนั้น ให้มีราวทำด้วยเงินสำหรับยึดเสาให้ติดต่อกัน และให้ทำขอติดเสาสำหรับยึดผ้าบังด้วยเงิน ส่วนฐานรองรับเสานั้นทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ¹⁸ความยาวของลานนั้นเท่ากับ 44 เมตร ความกว้าง 22 เมตร ความสูง 2.2 เมตร กั้นด้วยผ้าป่านเนื้อดี และมีฐานทองสัมฤทธิ์ ¹⁹เครื่องใช้ไม้สอยทุกชิ้นของพลับพลาพร้อมทั้งหลักหมุดทุกตัวของพลับพลา และหลักหมุดทุกตัวของลานพลับพลานั้น ให้ทำด้วยทองสัมฤทธิ์

น้ำมันสำหรับตะเกียง

 ²⁰“เจ้าจงสั่งชนชาติอิสราเอลให้นำน้ำมันมะกอกบริสุทธิ์ที่สกัดไว้นั้นมาเพื่อให้ความสว่างเพื่อจะให้ตะเกียงนั้นส่องสว่างอยู่เสมอ ²¹ในเต็นท์นัดพบข้างนอกม่านซึ่งอยู่หน้าหีบแห่งสักขีพยาน ให้อาโรนและบุตรของอาโรนดูแลรักษาตะเกียงนั้นอยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ตั้งแต่เวลาพลบค่ำจนรุ่งเช้า ให้เป็นกฎเกณฑ์เนืองนิตย์ที่ชนชาติอิสราเอลต้องปฏิบัติตลอดชาติพันธุ์ของเขา

อพยพ 28

เสื้อตำแหน่งของปุโรหิต

 ¹“จงนำอาโรนพี่ชายของเจ้า กับบรรดาบุตรของเขาออกจากท่ามกลางชนชาติอิสราเอลให้มาอยู่ใกล้เจ้า เพื่อจะเป็นปุโรหิตปรนนิบัติเรา คือทั้งอาโรนกับบรรดาบุตรของอาโรนได้แก่นาดับ อาบีฮู เอเลอาซาร์ และอิธามาร์ ²แล้วจงทำเสื้อตำแหน่งบริสุทธิ์สำหรับอาโรนพี่ชายของเจ้าให้เป็นเกียรติและให้สง่างาม ³และเจ้าจงกล่าวกับช่างฝีมือทุกคน ซึ่งเราให้พวกเขาเต็มเปี่ยมด้วยสติปัญญา แล้วพวกเขาจะทำเสื้อตำแหน่งเพื่อแยกอาโรนออกมาปรนนิบัติเราในตำแหน่งปุโรหิต ⁴ให้พวกเขาทำเสื้อตำแหน่งดังต่อไปนี้คือ ทับทรวง เสื้อเอโฟด เสื้อคลุม เสื้อยาวกรอมเท้า ผ้ามาลา และสายรัดเอว และให้พวกเขาทำเสื้อตำแหน่งบริสุทธิ์สำหรับอาโรนพี่ชายของเจ้าและบรรดาบุตรของเขา เพื่อจะได้เป็นปุโรหิตปรนนิบัติเรา
 ⁵“ให้พวกช่างฝีมือใช้ทองคำ ด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และผ้าป่านเนื้อดี

เสื้อเอโฟด

 ⁶“ให้พวกเขาทำเสื้อเอโฟดด้วยทองคำ ด้วยด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และผ้าป่านเนื้อดี ตัดด้วยฝีมือช่างชำนาญงาน ⁷ให้มีแถบผูกบ่าสองชิ้นที่ปลายสองข้าง เพื่อผูกเข้าด้วยกัน ⁸สายรัดเอวที่ทออย่างประณีตของเอโฟด ก็ให้ทำด้วยฝีมืออย่างเดียวกัน และใช้วัสดุอย่างเดียวกับเอโฟด คือทองคำ ด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และผ้าป่านเนื้อดี ⁹แล้วให้ใช้โอนิกซ์สองแผ่นสำหรับจารึกชื่อเผ่าภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า บุตรทั้งหลายของอิสราเอลไว้ ¹⁰ที่แก้วแผ่นหนึ่งให้จารึกชื่อหกชื่อ และแผ่นที่สองก็ให้จารึกชื่อที่เหลืออีกหกชื่อตามลำดับการเกิด ^11ให้ช่างแกะสลักจารึกชื่อบรรดาบุตรอิสราเอลไว้ที่แก้วทั้งสองแผ่นนั้นเหมือนอย่างแกะตรา แล้วฝังบนกระเปาะทองคำซึ่งมีลวดลายวิจิตร ¹²แก้วทั้งสองแผ่นนั้นให้ติดบนบ่าทั้งสองข้างของเสื้อเอโฟด ให้เป็นที่ระลึกถึงบรรดาบุตรแห่งอิสราเอล และอาโรนจะแบกชื่อเขาทั้งหลายไว้บนบ่าทั้งสองข้าง เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์เพื่อเป็นที่ระลึก ¹³เจ้าจงทำกระเปาะทองคำมีลวดลายวิจิตร ¹⁴กับทำสร้อยสองเส้นด้วยทองคำบริสุทธิ์ เป็นสร้อยถักเกลียว แล้วติดที่กระเปาะนั้น

ทับทรวง

 ¹⁵“และเจ้าจงทำทับทรวงสำหรับค้นหาพระทัยพระเจ้าภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ทับทรวงแห่งการตัดสิน ด้วยฝีมือช่างชำนาญงานเหมือนทำเอโฟด คือทำด้วยทองคำ ด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้มและผ้าป่านเนื้อดี ¹⁶และให้ทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส พับทบกลางยาว 22 เซนติเมตร กว้าง 22 เซนติเมตร ¹⁷จงฝังอัญมณีเป็นสี่แถวบนทับทรวงนั้น แถวที่หนึ่งฝังคาร์เนเลียน เพอริโด และมรกต ¹⁸แถวที่สองฝังเทอร์คอยซ์ ไพลิน และเพชร ¹⁹แถวที่สามฝังเพทาย โมรา และแอเมทิสต์ ²⁰แถวที่สี่ฝังเบริล โอนิกซ์ และแจสเพอร์ อัญมณีทั้งหมดนี้ให้ฝังในลวดลายอันละเอียดที่ทำด้วยทองคำ ²¹อัญมณีทั้งสิบสองอย่างนี้ให้จารึกชื่อแต่ละชื่อของบรรดาบุตรอิสราเอลไว้เหมือนแกะตรา ตามลำดับสิบสองเผ่า ²²และเจ้าจงทำสร้อยถักเกลียวด้วยทองคำบริสุทธิ์สำหรับทับทรวง ²³และเจ้าจงทำห่วงทองคำสองห่วงติดที่มุมบนทั้งสองของทับทรวง ²⁴ส่วนสร้อยทองคำสองสายนั้น ให้เกี่ยวที่ห่วงสองห่วงตรงมุมทับทรวง ²⁵และปลายสร้อยทั้งสองข้าง ให้ติดกับกระเปาะที่มีลวดลายวิจิตรทั้งสอง และให้ติดไว้ข้างหน้าที่แถบยึดเอโฟดบนบ่าทั้งสองข้าง ²⁶จงทำห่วงทองคำสองห่วง ติดที่มุมล่างทั้งสองข้างของทับทรวงข้างในที่ติดเอโฟด ²⁷จงทำห่วงทองคำอีกสองห่วงใส่ใต้แถบที่ผูกบ่าทั้งสองข้างของเอโฟดเหนือสายรัดเอวซึ่งทออย่างประณีต ²⁸ให้ผูกทับทรวงนั้นติดกับเสื้อเอโฟดด้วย โดยใช้ด้ายถักสีฟ้าร้อยผูกที่ห่วง ให้ทับทรวงทับสายรัดเอวที่ทำด้วยฝีมือประณีตของเสื้อเอโฟดเพื่อไม่ให้ทับทรวงหลุดไปจากเสื้อเอโฟด ²⁹อาโรนจึงจะมีชื่อบรรดาบุตรของอิสราเอลจารึกไว้ที่ทับทรวงสำหรับค้นหาพระทัยพระเจ้าติดที่อกของตน ให้เป็นที่ระลึกเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์เสมอ เมื่อเขาเข้าไปในวิสุทธิสถานนั้น ³⁰จงใส่อูริมและทูมมิม ไว้ในทับทรวงสำหรับค้นหาพระทัยพระเจ้า และของสองสิ่งนี้จะอยู่ที่หัวใจของอาโรนเมื่อเข้าเฝ้าพระยาห์เวห์ อาโรนจะรับภาระการพิพากษาชนชาติอิสราเอลไว้ที่หัวใจของตนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์เสมอ

เสื้อตำแหน่งอื่นๆ ของปุโรหิต

 ³¹“เจ้าจงทำเสื้อคลุมให้เข้าชุดกับเอโฟดด้วยผ้าสีฟ้าล้วน ³²ให้ทำช่องคอกลางผืนเสื้อ แล้วขลิบรอบคอด้วยผ้าทอ เช่นเดียวกับคอเสื้อทหาร เพื่อจะไม่ให้ขาด ³³ที่ชายล่างของเสื้อคลุมให้ปักรูปทับทิมด้วยด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้มรอบชายเสื้อ และติดลูกพรวนทองคำโดยรอบสลับกับผลทับทิม ³⁴ลูกพรวนทองคำลูกหนึ่ง ผลทับทิมผลหนึ่ง ลูกพรวนทองคำอีกลูกหนึ่ง ผลทับทิมอีกผลหนึ่ง รอบชายล่างของเสื้อคลุม ³⁵อาโรนจะสวมเสื้อคลุมตัวนั้นเมื่อทำงานปรนนิบัติ และจะได้ยินเสียงลูกพรวนเมื่อเข้าเฝ้าพระยาห์เวห์ในวิสุทธิสถาน และเมื่อเดินออกมา เพื่อเขาจะไม่ตาย
 ³⁶“เจ้าจงทำแผ่นทองคำบริสุทธิ์ จารึกคำว่า ‘บริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์’ ไว้เหมือนอย่างแกะตรา ³⁷และเจ้าจงเอาด้ายถักสีฟ้าผูกแผ่นทองคำนั้นไว้บนผ้ามาลาให้อยู่ที่ข้างหน้าผ้ามาลา ³⁸แผ่นทองคำนั้นจะอยู่ที่หน้าผากของอาโรน และอาโรนจะรับความผิดใดๆ ที่คนอิสราเอลทำเมื่อถวายของบูชาอันบริสุทธิ์ และแผ่นทองคำนั้นให้อยู่ที่หน้าผากของอาโรนเสมอ เพื่อพระยาห์เวห์จะทรงรับสิ่งของเหล่านั้นจากเขา
 ³⁹“จงทอเสื้อยาวกรอมเท้าด้วยป่านเนื้อดี ส่วนผ้ามาลานั้นจงทำด้วยผ้าป่านเนื้อดี และสายรัดเอวนั้นจงทำและตกแต่งด้วยงานปัก
 ⁴⁰“จงทำเสื้อยาวกรอมเท้า สายรัดเอวและหมวก สำหรับบรรดาบุตรของอาโรนให้เป็นเกียรติและให้สง่างาม ⁴¹จงตกแต่งอาโรนพี่ชายของเจ้าและบุตรของเขาด้วยเสื้อตำแหน่งของปุโรหิต แล้วจงเจิมและสถาปนาอีกทั้งชำระพวกเขาให้บริสุทธิ์ เพื่อให้เขาเป็นปุโรหิตปรนนิบัติเรา ⁴²จงทำชั้นในให้เขาทั้งหลายด้วยผ้าป่านยาวตั้งแต่เอวไปจนถึงต้นขาเพื่อจะปกปิดกายที่เปลือย ⁴³ให้อาโรนกับบุตรของเขาสวมเมื่อเข้าไปในเต็นท์นัดพบ และเมื่อเข้าใกล้แท่นบูชาเพื่อจะปรนนิบัติในวิสุทธิสถาน เพื่อไม่ให้พวกเขาทำบาปและต้องตาย เรื่องนี้ให้เป็นกฎเกณฑ์เนืองนิตย์สำหรับเขา และเชื้อสายของเขา