จงขอบพระคุณพระเจ้า ที่ทรงช่วยให้พ้นจากความลำบาก

¹จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะพระองค์ประเสริฐ
 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์
²ให้ผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงไถ่ไว้แล้วกล่าวดังนั้นเถิด
 คือผู้ที่ทรงไถ่ไว้จากมือของคู่อริ
³และทรงรวบรวมเข้ามาจากแผ่นดินทั้งหลาย
 จากตะวันออกและจากตะวันตก
 จากเหนือและจากใต้
⁴บ้างก็พเนจรอยู่ในถิ่นทุรกันดารในที่แห้งแล้ง
 หาไม่พบทางที่จะเข้านครซึ่งพอจะอาศัยได้
⁵หิวโหยและกระหาย
 จิตใจพวกเขาก็อ่อนระอาอยู่ภายใน
⁶เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์
 แล้วพระองค์ทรงช่วยกู้เขาให้พ้นจากความทุกข์ใจ
⁷พระองค์ทรงนำเขาทั้งหลายไปในทางตรง
 จนเขามาถึงนครซึ่งพอจะอาศัยได้
⁸ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
 เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย
⁹เพราะพระองค์ทรงให้ผู้ที่กระหายได้อิ่มเอม
 และผู้ที่หิว พระองค์ทรงให้เขาหนำใจด้วยของดี

เปาโลเป็นห่วงคริสตจักรโครินธ์

 ¹¹ข้าพเจ้าเป็นคนโง่เขลาไปแล้วสิ พวกท่านบังคับข้าพเจ้าให้เป็น เพราะว่าข้าพเจ้าสมควรจะได้รับการยกย่องจากท่าน เพราะว่าข้าพเจ้าไม่ด้อยกว่าพวกอัครทูตพิเศษเลย แม้ข้าพเจ้าจะไม่วิเศษอะไรเลย ¹²และคุณลักษณะต่างๆ ของอัครทูตก็ประจักษ์ชัดในหมู่พวกท่านแล้ว โดยความทรหดอดทนอย่างยิ่ง โดยหมายสำคัญต่างๆ โดยการอัศจรรย์และการแห่งฤทธานุภาพต่างๆ ¹³พวกท่านได้รับการปฏิบัติแย่กว่าคริสตจักรอื่นๆ ในเรื่องใดบ้าง? มีเพียงเรื่องนี้คือข้าพเจ้าไม่ได้เป็นภาระกับพวกท่าน ความผิดข้อนี้ขอโปรดอภัยให้ข้าพเจ้าเถิด
 ¹⁴นี่แน่ะ ข้าพเจ้าเตรียมพร้อมที่จะมาเยี่ยมพวกท่านเป็นครั้งที่สาม และจะไม่เป็นภาระกับท่าน เพราะว่าข้าพเจ้าไม่ต้องการสิ่งใดของท่านทั้งหลาย แต่ต้องการตัวท่าน เพราะว่าไม่สมควรที่ลูกๆ จะสะสมไว้สำหรับพ่อแม่ แต่พ่อแม่สมควรจะสะสมไว้สำหรับลูก ¹⁵และข้าพเจ้ามีความยินดีอย่างยิ่งที่จะสละทุกสิ่งและสละตัวเองจนหมดเพื่อเห็นแก่ท่านทั้งหลาย เมื่อข้าพเจ้ารักท่านมากขึ้น พวกท่านกลับจะรักข้าพเจ้าน้อยลงหรือ? ¹⁶พวกท่านคงยอมรับว่าข้าพเจ้าเองไม่ได้เป็นภาระกับท่าน แต่ก็ยังมีการพูดว่าข้าพเจ้าเป็นคนเจ้าเล่ห์ใช้อุบายจับท่าน 17ข้าพเจ้าเอาเปรียบพวกท่านผ่านคนหนึ่งคนใดในคนเหล่านั้นที่ข้าพเจ้าส่งไปเยี่ยมพวกท่านหรือ? ¹⁸ข้าพเจ้าขอร้องให้ทิตัสไป และส่งพี่น้องอีกคนหนึ่งไปด้วย ทิตัสเอาเปรียบพวกท่านหรือ? เราทั้งสองดำเนินการด้วยจิตใจอย่างเดียวกันและเดินตามรอยเดียวกันไม่ใช่หรือ?
 ¹⁹พวกท่านคงคิดอยู่ตลอดมาว่าเราแก้ตัวกับพวกท่าน เราพูดในพระคริสต์เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าว่า ท่านที่รักทั้งหลาย ทุกสิ่งที่เราทำนั้นก็เพื่อความเจริญของพวกท่าน ²⁰เพราะว่าข้าพเจ้ากลัวว่าเมื่อมาถึง ข้าพเจ้าอาจจะพบว่าพวกท่านไม่เป็นเหมือนอย่างที่ข้าพเจ้าอยากเห็น และพวกท่านก็จะพบว่าข้าพเจ้าไม่เป็นเหมือนอย่างที่ท่านอยากเห็น คือกลัวว่าจะมีการทะเลาะวิวาทกัน ริษยากัน ฉุนเฉียวต่อกัน ชิงดีกัน พูดใส่ร้ายกัน ซุบซิบกัน มีความเย่อหยิ่งจองหองและความวุ่นวาย ²¹ข้าพเจ้ากลัวว่าเมื่อข้าพเจ้ามาอีก พระเจ้าจะทรงให้ข้าพเจ้าต้องอับอายต่อหน้าพวกท่าน และข้าพเจ้าจะต้องโศกเศร้าที่หลายๆ คนทำผิด และไม่ได้กลับใจจากมลทิน จากการล่วงประเวณี และจากการลามกที่พวกเขาทำอยู่นั้น

กรุงเยรูซาเล็มถูกล้อม

¹วิบัติแก่เจ้า อารีเอล อารีเอลเอ๋ย
 นครที่ดาวิดเคยล้อมไว้
จงเพิ่มปีเข้ากับปี
 จงให้มีเทศกาลตามรอบของมัน
²แต่เรายังจะให้อารีเอลทุกข์ใจ
 จะมีการคร่ำครวญและร้องทุกข์
 และนครนี้จะเป็นเหมือนอารีเอลแก่เรา
³และเราจะตั้งค่ายเหมือนวงล้อมรอบๆ เจ้า
 เราจะปิดล้อมเจ้าด้วยหอรบ
 และเราจะตั้งป้อมขึ้นสู้เจ้า
⁴แล้วเจ้าจะตกต่ำ และพูดจากแผ่นดินโลก
 คำพูดของเจ้าที่มาจากผงคลีจะเหมือนเสียงพึมพำ
เสียงของเจ้าที่มาจากพื้นดินจะเหมือนเสียงผี
 และคำพูดของเจ้าจะเป็นเสียงกระซิบ
⁵แต่มวลศัตรูของเจ้าจะเหมือนผงฝุ่นละเอียด
 และมวลชนที่น่ากลัวจะเหมือนแกลบกระจายไป
 เพียงชั่วประเดี๋ยวและในทันทีทันใด
⁶พระยาห์เวห์จอมทัพจะเยี่ยมเยียนเจ้า
 ด้วยฟ้าร้อง ด้วยแผ่นดินไหว และด้วยเสียงดังสนั่น
 ทั้งพายุหมุน ลมพายุ และเปลวเพลิงที่เผาผลาญ
⁷และมวลประชาชาติทั้งหมดที่ต่อสู้กับอารีเอล
 ทั้งหมดที่ต่อสู้กับเธอและกับที่กำบังเข้มแข็งของเธอ ทั้งทำให้เธอทุกข์ใจ
 จะเป็นเหมือนความฝันหรือนิมิตในเวลากลางคืน
⁸เหมือนคนหิวฝันว่าเขากำลังกินอยู่
 และเมื่อตื่นขึ้นเขายังหิวอยู่
หรือเหมือนคนกระหายฝันว่าเขากำลังดื่มอยู่
 แล้วเมื่อตื่นขึ้นมาก็อ่อนเปลี้ย และคอยังแห้งอยู่ และจะเป็นเช่นนั้นกับมวลประชาชาติทั้งหมด
 ที่มาต่อสู้กับภูเขาศิโยน
⁹จงอยู่ในสภาพงงงวยและตกตะลึง
 จงทำตัวเองให้มืดบอดและเป็นคนตาบอด
เขาทั้งหลายเมา แต่ไม่ใช่ด้วยเหล้าองุ่น
 เขาโซเซ แต่ไม่ใช่ด้วยเมรัย
¹⁰เพราะว่าพระยาห์เวห์ทรงเทจิตใจแห่งการหลับสนิท
 ลงเหนือเจ้าทั้งหลาย
และทรงปิดตาเจ้าคือบรรดาผู้เผยพระวจนะ
 และคลุมศีรษะเจ้าคือบรรดาผู้ทำนายของเจ้า

 ¹¹และนิมิตทั้งหมดนี้กลายเป็นเหมือนถ้อยคำในหนังสือม้วนที่ปิดตราไว้ต่อพวกเจ้า เมื่อเขาให้แก่คนที่อ่านออกและกล่าวว่า “โปรดอ่านเล่มนี้” เขากล่าวว่า “ข้าอ่านไม่ได้เพราะมีตราปิดไว้” ¹²และเมื่อเขาให้หนังสือแก่คนที่อ่านไม่ออกและกล่าวว่า “โปรดอ่านเล่มนี้” เขากล่าวว่า “ข้าไม่รู้หนังสือ”

¹³และองค์เจ้านายตรัสว่า
 “เพราะชนชาตินี้เข้ามาใกล้ด้วยปากของเขา
และให้เกียรติเราด้วยริมฝีปากของเขา
 แต่ใจของเขาห่างไกลจากเรา
 เขานมัสการเราเหมือนเป็นระเบียบของมนุษย์ที่จำกันมา
¹⁴เพราะฉะนั้น ดูสิ เราจะทำ
 สิ่งมหัศจรรย์กับชนชาตินี้อีก
คือทั้งประหลาดและอัศจรรย์
 ปัญญาของคนมีปัญญาของเขาจะพินาศไป
 และความเข้าใจของคนที่เข้าใจจะถูกปิดบังไว้”
¹⁵วิบัติแก่ผู้ซ่อนแผนงานของเขาไว้ลึกๆ จากพระยาห์เวห์
 ซึ่งการกระทำของเขาอยู่ในความมืด
 พวกเขากล่าวว่า “ใครจะเห็นเรา? ใครจะรู้เรื่องของเรา? ”
¹⁶เจ้าทำกลับตาลปัตรเสีย
 จะถือว่าช่างปั้นเท่ากับดินเหนียวหรือ?
และสิ่งถูกสร้างจะพูดถึงผู้สร้างมันว่า
 “เขาไม่ได้สร้างข้า”
หรือสิ่งถูกปั้นจะพูดถึงผู้ปั้นมันว่า
 “เขาไม่มีความเข้าใจ” อย่างนี้หรือ?
 ความหวังในอนาคต
¹⁷อีกพักเดียวเท่านั้นไม่ใช่หรือ?
 ที่เลบานอนจะกลับกลายเป็นสวนผลไม้
 และสวนผลไม้จะถือว่าเป็นป่า
¹⁸และในวันนั้น บรรดาคนหูหนวกจะได้ยิน
 ถ้อยคำของหนังสือม้วน
และตาของคนตาบอดจะมองเห็น
 จากความเลือนรางและความมืด
¹⁹คนใจถ่อมจะเพิ่มพูนความชื่นบานในพระยาห์เวห์
 และคนยากจนท่ามกลางมนุษย์จะยินดีในองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
²⁰เพราะคนโหดร้ายจะสูญสิ้น
 และคนชอบเยาะเย้ยจะหมดไป
 และทุกคนที่หาโอกาสทำชั่วจะถูกขจัด
²¹คือผู้ใส่ความคนอื่นด้วยถ้อยคำของเขา
 และวางกับดักไว้ดักผู้ตัดสินความที่ประตูเมือง
 ทั้งไม่ให้ความยุติธรรมแก่ฝ่ายถูกด้วยเรื่องไร้แก่นสาร
²²เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ผู้ทรงไถ่อับราฮัม ตรัสดังนี้เกี่ยวกับเชื้อสายของยาโคบว่า
 “ยาโคบจะไม่อับอายอีก
 และหน้าของเขาจะไม่ซีดลงอีกต่อไป
²³เพราะเมื่อเขาเห็นลูกหลานของเขา
 ซึ่งเป็นผลงานของมือเราในท่ามกลางเขา
เขาทั้งหลายจะถือว่านามของเราศักดิ์สิทธิ์
 เขาทั้งหลายจะถือว่าองค์บริสุทธิ์ของยาโคบศักดิ์สิทธิ์
 และจะเกรงกลัวพระเจ้าของอิสราเอล
²⁴และพวกผิดเพี้ยนทางความคิดจะมาถึงความเข้าใจ
 และพวกชอบบ่นจะยอมรับการสั่งสอน”

อิสยาห์ 30

การวางใจอียิปต์นั้นไร้ผล

¹“วิบัติแก่ลูกหลานที่กบฏ” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้
 “ผู้วางแผนงาน แต่ไม่ใช่ของเรา
ผู้ทำสนธิสัญญา แต่ไม่ใช่ตามความประสงค์ของเรา
 เพื่อเพิ่มบาปซ้อนบาป
²พวกเดินทางไปยังอียิปต์
 โดยไม่ได้ปรึกษาเรา
เพื่อจะไปลี้ภัยในการคุ้มครองของฟาโรห์
 และจะหาที่กำบังใต้ร่มเงาของอียิปต์
³เพราะฉะนั้น การคุ้มครองของฟาโรห์จะกลายเป็นความอายของเจ้า
 และที่กำบังใต้ร่มเงาของอียิปต์จะกลายเป็นความขายหน้าของเจ้า
⁴เพราะแม้ว่าพวกเจ้านายของเขาอยู่ที่โศอัน
 และบรรดาทูตของเขาไปถึงฮาเนส
⁵ทุกคนได้รับความอับอาย
 โดยชนชาติหนึ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อเขา
ซึ่งไม่ได้นำความช่วยเหลือหรือประโยชน์มาให้
 นำแต่ความอายและความขายหน้า
⁶(ครุวาทคำพูดที่หนักและรุนแรงเรื่องสัตว์ป่าแห่งเนเกบ)
 ไปตามแผ่นดินแห่งความลำบากและแสนระทม
ที่ซึ่งนางสิงโตและสิงโตตัวผู้ออกมา
 ทั้งงูกะปะ และงูแมวเซา
เขาทั้งหลายบรรทุกทรัพย์สมบัติของเขาบนหลังลา
 และบรรทุกทรัพย์สินของเขาบนโหนกอูฐ
 ไปยังชนชาติหนึ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อเขา
⁷เพราะว่าความช่วยเหลือของอียิปต์นั้นไร้ผลและเปล่าประโยชน์
 เพราะฉะนั้น เราจึงเรียกเขาว่า
ราหับที่นั่งเฉย
 ประชาชนที่กบฏ
⁸บัดนี้ จงไปเถอะ และเขียนลงบนแผ่นจารึกต่อหน้าเขา
 และบันทึกไว้ในหนังสือ
เพื่อว่าในเวลาข้างหน้าที่จะมาถึง
 มันจะเป็นสักขีพยานตลอดไป
⁹เพราะว่าเขาเป็นประชาชนที่กบฏ
 เป็นลูกหลานที่พูดปด
เป็นลูกหลานที่ไม่ยอมเชื่อฟัง
 ธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์
¹⁰พวกเขากล่าวกับผู้ทำนายว่า “อย่าเห็นเลย”
 และกล่าวกับผู้พยากรณ์ว่า “อย่าพยากรณ์สิ่งถูกต้องแก่เรา
จงพูดแต่สิ่งราบรื่นกับเรา
 จงพยากรณ์มายา
¹¹จงไปเสียให้พ้นทาง จงหันออกไปจากวิถี
 อย่าทำให้เราเผชิญกับองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลอีก”
¹²เพราะฉะนั้น องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า
 “เพราะเจ้าดูหมิ่นแปลได้อีกว่า ปฏิเสธถ้อยคำนี้
และวางใจในการบีบบังคับและการทุจริต
 และพึ่งอาศัยสิ่งเหล่านั้น
¹³เพราะฉะนั้น ความบาปนี้จะเป็นแก่เจ้า
 เหมือนรอยแยกโผล่ออกมาของกำแพงสูงที่กำลังจะพัง
 ซึ่งจะพังลงอย่างปัจจุบันทันด่วนในพริบตาเดียว
¹⁴มันจะพังเหมือนภาชนะของช่างปั้นหม้อที่พังไป
 เมื่อถูกทุบให้แตกอย่างไม่ปรานี
โดยไม่พบชิ้นส่วนของภาชนะที่แตกนั้น
 พอที่จะใช้ตักไฟจากข้างเตา
 หรือใช้ตักน้ำจากบ่อเก็บน้ำ”
¹⁵เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายคือองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า
 “ในการหันกลับและหยุดนิ่ง เจ้าทั้งหลายจะรอด
การเงียบสงบและการไว้วางใจจะเป็นกำลังของเจ้า
 แต่เจ้าก็ไม่ยอมทำตาม
¹⁶และเจ้าทั้งหลายว่า
 ‘ไม่เอา เราจะขี่ม้าหนีไป’
เพราะฉะนั้น พวกเจ้าก็จะหนีไป
 และว่า ‘เราจะขี่ม้าเร็วจัด’
 เพราะฉะนั้น ผู้ไล่ตามเจ้าจะเร็วจัด
¹⁷คนหนึ่งพันจะหนีเพราะคำขู่ของคนเดียว
 เจ้าทั้งหลายจะหนีเพราะคำขู่ของห้าคน
จนกระทั่งพวกเจ้าจะเหลือ
 เป็นเหมือนเสาธงบนยอดเขา เหมือนธงสัญญาณบนเนิน”
 พระสัญญาของพระเจ้าต่อศิโยน
¹⁸เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ทรงรอคอยที่จะเมตตาท่าน
 เพราะฉะนั้น พระองค์จะทรงลุกขึ้นเพื่อกรุณาพวกท่าน
เพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าที่ยุติธรรม  ทุกคนที่รอคอยพระองค์ก็เป็นสุข