⁹ข้าแต่พระกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะเฝ้าดูพระองค์
 ข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์
¹⁰พระเจ้าของข้าพเจ้าจะพบข้าพเจ้าด้วยความรักมั่นคงของพระองค์
 พระเจ้าจะทรงให้ข้าพเจ้ามองเห็นพวกศัตรูของข้าพเจ้าแพ้
¹¹ข้าแต่องค์เจ้านาย ผู้ทรงเป็นโล่ของข้าพระองค์ทั้งหลาย
 ขออย่าทรงสังหารพวกเขาเสีย เกรงว่าชนชาติของข้าพระองค์จะลืม
 ขอให้เขาระหกระเหินไปด้วยฤทธานุภาพของพระองค์ และให้เขาล้มลง
¹²เพราะบาปจากปากของเขา และเพราะถ้อยคำจากริมฝีปากของเขา
 ขอให้เขาติดกับโดยความเย่อหยิ่งของเขา
 เพราะการแช่งสาปและการมุสาซึ่งเขาเปล่งออกมานั้น
¹³ขอทรงเผาผลาญเขาเสียโดยพระพิโรธ
 ขอทรงเผาผลาญเขาจนสิ้น
แล้วคนจะทราบว่าพระเจ้าทรงปกครองเหนือยาโคบ
 ถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก
¹⁴พวกเขากลับมาทุกเย็น
 หอนอย่างสุนัข
 และตระเวนไปทั่วนคร
¹⁵เขาเที่ยวไปหาอาหาร
 ถ้าไม่ได้กินอิ่มก็ขู่คำราม
¹⁶แต่ข้าพระองค์จะร้องเพลงถึงพระกำลังของพระองค์
 ข้าพระองค์จะโห่ร้องด้วยความยินดีเรื่องความรักมั่นคงของพระองค์ในเวลาเช้า
เพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์
 เป็นที่ลี้ภัยในยามที่ข้าพระองค์ทุกข์ยาก
¹⁷ข้าแต่พระกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะร้องเพลงสดุดีพระองค์
 ข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์
 พระเจ้าผู้ทรงสำแดงความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์

ถ้อยคำแห่งชีวิตนิรันดร์

 ⁶⁰เมื่อพวกสาวกของพระองค์หลายคนได้ยินอย่างนั้นก็พูดว่า “คำสอนเรื่องนี้ยากนัก ใครจะรับได้?” ⁶¹และเมื่อพระเยซูทรงทราบว่าพวกสาวกของพระองค์ซุบซิบกันถึงเรื่องนั้น จึงตรัสกับเขาว่า “เรื่องนี้ทำให้พวกท่านสะดุดหรือ? ⁶²ถ้าท่านเห็นบุตรมนุษย์เสด็จขึ้นไปยังที่ที่พระองค์อยู่แต่ก่อนนั้น จะว่าอย่างไร? ⁶³พระวิญญาณเป็นผู้ให้ชีวิต เนื้อหนังนั้นไม่มีประโยชน์อะไร ถ้อยคำที่เรากล่าวกับพวกท่านมาจากพระวิญญาณและเป็นชีวิต ⁶⁴แต่ในพวกท่านมีบางคนไม่เชื่อ” เพราะพระเยซูทรงทราบตั้งแต่แรกแล้วว่าใครไม่เชื่อและใครเป็นคนที่จะทรยศพระองค์ ⁶⁵แล้วพระองค์ตรัสว่า “เพราะเหตุนี้เราจึงบอกพวกท่านว่า ‘ไม่มีใครมาถึงเราได้นอกจากพระบิดาจะโปรดคนนั้น’ ”
 ⁶⁶ตั้งแต่นั้นมาสาวกของพระองค์หลายคนถดถอยไม่ติดตามพระองค์ต่อไปอีก ⁶⁷พระเยซูตรัสกับสิบสองคนนั้นว่า “พวกท่านก็จะจากเราไปด้วยหรือ?” ⁶⁸ซีโมนเปโตรทูลตอบพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า พวกข้าพระองค์จะจากไปหาใครได้? พระองค์ทรงมีถ้อยคำแห่งชีวิตนิรันดร์ ⁶⁹และพวกข้าพระองค์ก็เชื่อและทราบแล้วว่าพระองค์ทรงเป็นองค์บริสุทธิ์ของพระเจ้า” ⁷⁰พระเยซูตรัสตอบพวกเขาว่า “เราเลือกพวกท่านสิบสองคนไม่ใช่หรือ? แต่คนหนึ่งในพวกท่านเป็นมารร้าย” ⁷¹พระองค์ทรงหมายถึงยูดาสบุตรของซีโมนอิสคาริโอท คนหนึ่งในสาวกสิบสองคน เพราะว่าเขาเป็นคนที่จะทรยศพระองค์

ยอห์น 7

พวกน้องๆ ของพระเยซูไม่วางใจพระองค์

 ¹หลังจากนั้นพระเยซูเสด็จไปตามที่ต่างๆ ในแคว้นกาลิลี พระองค์ไม่ต้องการเสด็จไปแคว้นยูเดียเพราะพวกยิวหาโอกาสฆ่าพระองค์ ²ขณะนั้นใกล้จะถึงเทศกาลอยู่เพิงของพวกยิวแล้ว ³พวกน้องๆ ของพระองค์จึงทูลพระองค์ว่า “จงออกจากที่นี่ไปแคว้นยูเดียเพื่อให้พวกสาวกเห็นกิจการที่กำลังทำอยู่ ⁴เพราะว่าไม่มีใครแอบทำอะไรเงียบๆ ในเมื่ออยากให้ตัวเองปรากฏ ถ้าจะทำสิ่งเหล่านี้ก็จงแสดงตัวให้ปรากฏต่อโลกเถิด” ⁵แม้แต่พวกน้องๆ ของพระองค์ก็ไม่ได้วางใจในพระองค์ ⁶พระเยซูจึงตรัสกับพวกเขาว่า “ยังไม่ถึงเวลาของเรา แต่เวลาของพวกน้องนั้นได้ทุกเมื่อ ⁷โลกเกลียดชังพวกน้องไม่ได้ แต่โลกเกลียดชังเรา เพราะเราเป็นพยานว่าการงานของโลกนี้ชั่วร้าย ⁸พวกน้องจงขึ้นไปที่งานเทศกาล เราจะไม่ขึ้นไปที่งานเทศกาลนี้ เพราะยังไม่ถึงกำหนดเวลาของเรา” 9เมื่อตรัสอย่างนั้นแล้วพระองค์ก็ประทับในแคว้นกาลิลีต่อไป

พระเยซูที่เทศกาลอยู่เพิง

 ¹⁰แต่หลังจากพวกน้องๆ ของพระองค์ขึ้นไปที่งานเทศกาลนั้นแล้ว พระองค์ก็เสด็จตามขึ้นไปด้วย แต่ไปอย่างเงียบๆ ไม่เปิดเผย ¹¹พวกยิวมองหาพระองค์ในงานเทศกาลนั้นและถามว่า “คนนั้นอยู่ที่ไหน?” ¹²และฝูงชนก็ซุบซิบกันอย่างมากเรื่องพระองค์ บางคนพูดว่า “เขาเป็นคนดี” บางคนว่า “ไม่ใช่ เขาทำให้ฝูงชนหลงผิดไป” ¹³แต่ไม่มีใครกล้าพูดถึงพระองค์อย่างเปิดเผยเพราะกลัวพวกยิว

ความขัดแย้งระหว่างเผ่า

 ¹คนเอฟราอิมถูกเรียกให้รบและยกข้ามไปทางศาโฟน พวกเขาพูดกับเยฟธาห์ว่า “ทำไมท่านยกข้ามไปรบกับคนอัมโมน แต่ไม่เรียกเราไปกับท่านด้วย? เราจะจุดไฟเผาบ้านทับท่านเสีย” ²เยฟธาห์จึงกล่าวกับพวกเขาว่า “ข้าพเจ้ากับประชาชนของข้าพเจ้าติดการศึกใหญ่กับคนอัมโมน เมื่อข้าพเจ้าเรียกพวกท่านให้ช่วย พวกท่านก็ไม่ได้ช่วยข้าพเจ้าให้พ้นมือเขาทั้งหลาย ³เมื่อข้าพเจ้าเห็นว่าท่านไม่ช่วยข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าก็เสี่ยงชีวิตของข้าพเจ้าข้ามไปรบกับคนอัมโมน และพระยาห์เวห์ทรงมอบพวกเขาไว้ในมือของข้าพเจ้า วันนี้ท่านทั้งหลายขึ้นมาทำศึกกับข้าพเจ้าเพราะอะไร?” ⁴เยฟธาห์จึงรวบรวมคนกิเลอาดทั้งสิ้นสู้รบกับคนเอฟราอิม คนกิเลอาดก็ประหารคนเอฟราอิม เพราะคนเอฟราอิมกล่าวว่า “คนกิเลอาดเอ๋ย พวกเจ้าเป็นคนหลบหนีของเอฟราอิม ท่ามกลางเอฟราอิมและมนัสเสห์” ⁵คนกิเลอาดก็เข้ายึดท่าข้ามแม่น้ำจอร์แดนไว้ไม่ให้คนเอฟราอิมข้าม เมื่อคนเอฟราอิมที่หลบหนีคนใดมาบอกว่า “ขอให้ข้ามไปทีเถิด” คนกิเลอาดจะถามเขาว่า “เจ้าเป็นคนเอฟราอิมหรือ?” เมื่อเขาตอบว่า “ไม่ใช่” ⁶คนกิเลอาดจะบอกกับคนนั้นว่า “จงพูดคำว่าชิบโบเลท” แต่คนนั้นพูดว่า “สิบโบเลท” เพราะคนเอฟราอิมออกเสียงคำนี้ไม่ชัด พวกเขาจึงจับคนนั้นฆ่าเสียที่ท่าข้าม ครั้งนั้นมีคนเอฟราอิมตาย 42,000 คน
 ⁷เยฟธาห์วินิจฉัยอิสราเอลอยู่ 6 ปีแล้ว เยฟธาห์คนกิเลอาดก็สิ้นชีวิตและถูกฝังไว้ในเมืองของท่านในกิเลอาด

อิบซาน เอโลนและอับโดน

 ⁸อิบซานแห่งเบธเลเฮมได้วินิจฉัยอิสราเอลต่อจากเยฟธาห์ ⁹ท่านมีบุตรชาย 30 คน และบุตรหญิง 30 คน สำหรับบุตรหญิงนั้น ท่านให้แต่งงานกับคนนอกเผ่าของท่าน และท่านนำบุตรหญิง 30 คนของคนนอกเผ่า มาให้แก่บุตรชายของท่าน ท่านวินิจฉัยอิสราเอลอยู่ 7 ปี ¹⁰แล้วอิบซานก็สิ้นชีวิตและถูกฝังไว้ที่เบธเลเฮม
 ¹¹เอโลนคนเศบูลุนได้วินิจฉัยอิสราเอล 10 ปีต่อจากอิบซาน ¹²แล้วเอโลนคนเศบูลุนก็สิ้นชีวิต และถูกฝังไว้ที่อัยยาโลนในเขตแดนของเผ่าเศบูลุน
 ¹³อับโดนบุตรฮิลเลลชาวปิราโธนวินิจฉัยอิสราเอลต่อจากเอโลน ¹⁴ท่านมีบุตรชาย 40 คน และหลานชาย 30 คน ขี่ลาผู้ 70 ตัว ท่านวินิจฉัยอิสราเอลอยู่ 8 ปี ¹⁵แล้วอับโดนบุตรฮิลเลลชาวปิราโธนก็สิ้นชีวิตและถูกฝังไว้ที่ปิราโธนในแผ่นดินของเอฟราอิม ในแดนเทือกเขาของคนอามาเลข

ผู้วินิจฉัย 13

กำเนิดของแซมสัน

 ¹คนอิสราเอลได้ทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์อีก ดังนั้นพระยาห์เวห์จึงทรงมอบพวกเขาไว้ในมือของคนฟีลิสเตีย 40 ปี
 ²มีชายคนหนึ่งเป็นชาวเมืองโศราห์คนเผ่าดาน ชื่อมาโนอาห์ ภรรยาของเขาเป็นหมันไม่มีบุตร ³ทูตของพระยาห์เวห์มาปรากฏแก่หญิงนั้น กล่าวแก่นางว่า “นี่แน่ะ เจ้าเป็นหมันไม่มีบุตร แต่เจ้าจะตั้งครรภ์และคลอดบุตรชาย ⁴ฉะนั้นบัดนี้จงระวัง อย่าดื่มเหล้าองุ่น หรือของมึนเมา และอย่ากินของมลทินทุกอย่าง ⁵เพราะนี่แน่ะ เจ้าจะตั้งครรภ์และคลอดบุตรชาย อย่าให้มีดโกนถูกศีรษะของเขา เพราะเด็กนั้นจะเป็นนาศีร์ แด่พระเจ้าตั้งแต่เกิด และเขาจะเริ่มช่วยกู้คนอิสราเอลให้พ้นจากมือของคนฟีลิสเตีย” ⁶หญิงนั้นจึงไปบอกสามีว่า “คนของพระเจ้ามาหาฉัน ลักษณะภายนอกของท่านเหมือนทูตของพระเจ้าน่ากลัวนัก ฉันไม่ได้ถามท่านว่ามาจากไหน และท่านก็ไม่บอกชื่อของท่านแก่ฉัน ⁷แต่ท่านบอกฉันว่า ‘นี่แน่ะ เจ้าจะตั้งครรภ์และคลอดบุตรชาย ฉะนั้นอย่าดื่มเหล้าองุ่นหรือของมึนเมา อย่ากินของมลทินทุกอย่าง เพราะเด็กนั้นจะเป็นนาศีร์แด่พระเจ้าตั้งแต่เกิดจนตาย’ ”
 ⁸แล้วมาโนอาห์ก็วิงวอนพระยาห์เวห์ว่า “ข้าแต่องค์เจ้านาย โปรดให้คนของพระเจ้าผู้ซึ่งพระองค์ทรงใช้มานั้นมาหาข้าพระองค์ทั้งสองอีก เพื่อสอนพวกข้าพระองค์ว่า ควรทำอย่างไรแก่เด็กที่จะเกิดมานั้น” ⁹และพระเจ้าทรงฟังเสียงของมาโนอาห์ และทูตของพระเจ้ามาหาหญิงนั้นอีกเมื่อนางนั่งอยู่ในทุ่งนา แต่มาโนอาห์สามีของนางไม่ได้อยู่ด้วย ¹⁰หญิงนั้นก็รีบวิ่งไปบอกสามีว่า “นี่แน่ะ บุรุษผู้มาหาฉันเมื่อวันก่อนนั้นได้มาปรากฏแก่ฉันอีก” ¹¹มาโนอาห์ก็ลุกขึ้นตามภรรยาไป เมื่อมาถึงบุรุษนั้นเขาจึงกล่าวว่า “ท่านเป็นบุรุษผู้ที่พูดกับผู้หญิงคนนี้หรือ?” ผู้นั้นตอบว่า “เราเอง” ¹²มาโนอาห์จึงกล่าวว่า “เมื่อถ้อยคำของท่านเป็นจริงแล้ว ชีวิตของเด็กนั้นจะเป็นอย่างไร? และเขาจะทำอะไร?” ¹³และทูตของพระยาห์เวห์บอกแก่มาโนอาห์ว่า “ทุกสิ่งที่เราได้บอกหญิงนั้น ก็ให้นางใส่ใจปฏิบัติ ¹⁴อย่าให้นางกินสิ่งใดๆ ที่ได้มาจากเถาองุ่น อย่าให้นางดื่มเหล้าองุ่นหรือของมึนเมา อย่ากินของมลทินทุกอย่าง ให้นางปฏิบัติตามทุกสิ่งที่เราสั่งไว้”
 ¹⁵มาโนอาห์กล่าวกับทูตของพระยาห์เวห์ว่า “ขอท่านรออยู่ก่อน พวกเราจะไปเตรียมลูกแพะตัวหนึ่งให้ท่าน” ¹⁶ทูตของพระยาห์เวห์บอกมาโนอาห์ว่า “ถึงเจ้าจะให้เรารอ เราก็จะไม่กินอาหารของเจ้า แต่ถ้าเจ้าจะจัดเครื่องบูชาเผาทั้งตัว เจ้าจงถวายแด่พระยาห์เวห์” (เพราะว่ามาโนอาห์ไม่ทราบว่าท่านผู้นั้นเป็นทูตของพระยาห์เวห์) ¹⁷มาโนอาห์ถามทูตของพระยาห์เวห์ว่า “ท่านชื่ออะไร? เพื่อว่าเมื่อถ้อยคำของท่านเป็นจริงแล้ว เราจะได้ให้เกียรติท่าน” ¹⁸ทูตของพระยาห์เวห์บอกเขาว่า “ถามชื่อเราทำไม? ชื่อเราก็อัศจรรย์เกินความเข้าใจของเจ้า” ¹⁹มาโนอาห์ก็เอาลูกแพะกับธัญบูชามาถวายบนศิลาแด่พระยาห์เวห์ ผู้ทรงทำการอัศจรรย์ขณะที่มาโนอาห์และภรรยาเฝ้ามองอยู่ ²⁰และเมื่อเปลวไฟจากแท่นบูชาพลุ่งขึ้นไปสวรรค์ ทูตของพระยาห์เวห์ก็ขึ้นไปตามเปลวไฟแห่งแท่นบูชาขณะเมื่อมาโนอาห์และภรรยาคอยดูอยู่ และพวกเขาก็ซบหน้าลงถึงดิน
 ²¹ทูตของพระยาห์เวห์ไม่ปรากฏแก่มาโนอาห์หรือแก่ภรรยาของเขาอีกเลย แล้วมาโนอาห์จึงทราบว่าผู้นั้นเป็นทูตของพระยาห์เวห์ ²²และมาโนอาห์พูดกับภรรยาของตนว่า “เราคงจะตายแน่ๆ เพราะเราได้เห็นพระเจ้า” ²³แต่ภรรยาบอกเขาว่า “ถ้าพระยาห์เวห์ทรงหมายจะฆ่าเราเสีย พระองค์คงจะไม่รับเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและธัญบูชาจากมือของเรา หรือทรงสำแดงสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดแก่เราหรือประกาศเรื่องเช่นนี้แก่เราในเวลานี้” ²⁴หญิงนั้นก็คลอดบุตรชายและเรียกชื่อเขาว่าแซมสัน เด็กนั้นก็เติบโตขึ้น และพระยาห์เวห์ทรงอวยพรเขา ²⁵และพระวิญญาณของพระยาห์เวห์ก็ทรงเริ่มเร้าใจเขา ที่มาหะเนห์ดานระหว่างเมืองโศราห์กับเมืองเอชทาโอล