⁸ขอให้ข้าพระองค์ได้ยินสิ่งที่พระยาห์เวห์พระเจ้าจะตรัส
 เพราะพระองค์จะทรงประกาศสันติสุขแก่ประชากรของพระองค์ แก่ผู้จงรัก   ภักดีของพระองค์
 แต่อย่าให้เขาทั้งหลายหันกลับไปสู่ความโง่อีก
⁹แน่ทีเดียวที่ความรอดของพระองค์อยู่ใกล้คนที่ยำเกรงพระองค์
 เพื่อพระสิริจะอยู่ในแผ่นดินของข้าพระองค์ทั้งหลาย
¹⁰ความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์จะพบกัน
 ความชอบธรรมและสันติภาพจะจูบกัน
¹¹ความซื่อสัตย์จะงอกขึ้นมาจากแผ่นดิน
 และความชอบธรรมจะมองลงมาจากฟ้าสวรรค์
¹²เออ พระยาห์เวห์จะประทานสิ่งที่ดีๆ
 และแผ่นดินของข้าพระองค์ทั้งหลายจะเกิดผล
¹³ความชอบธรรมจะนำหน้าพระองค์
 และทำทางเดินให้ย่างพระบาทของพระองค์

ไม่มีคนชอบธรรมเลย

 ⁹ถ้าเช่นนั้นจะว่าอย่างไร? พวกยิวเราจะได้เปรียบกว่าหรือ? เปล่าเลยเพราะเราได้ชี้แจงให้เห็นแล้วว่า มนุษย์ทุกคนทั้งพวกยิวและพวกกรีกต่างก็อยู่ใต้อำนาจบาป ¹⁰ตามที่พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า

“ไม่มีผู้ใดเป็นคนชอบธรรมสักคนเดียวไม่มีเลย
  ¹¹ ไม่มีคนที่เข้าใจ
 ไม่มีคนที่แสวงหาพระเจ้า
¹² เขาทุกคนหลงผิดไปหมด พวกเขาเลวทรามเหมือนกันสิ้น
 ไม่มีสักคนเดียวที่ทำดี
 ไม่มีเลย
¹³ ลำคอของพวกเขาคือหลุมฝังศพที่เปิดอยู่
 เขาใช้ลิ้นของเขาในการล่อลวง
พิษงูร้ายอยู่ใต้ริมฝีปากของเขา
 ¹⁴ ปากของพวกเขาเต็มด้วยคำแช่งด่าอันขมขื่น
¹⁵ เท้าของเขาว่องไวในการทำให้นองเลือด
 ¹⁶ ในทางเดินของเขามีความพินาศและความทุกข์
¹⁷ และเขาไม่รู้จักทางแห่งสันติสุข
 ¹⁸ เขาไม่เคยคิดจะยำเกรงพระเจ้า”

 ¹⁹เรารู้แล้วว่า ธรรมบัญญัติทุกข้อที่ได้กล่าวนั้น ก็กล่าวแก่พวกที่อยู่ใต้ธรรมบัญญัติ เพื่อปิดปากทุกคน และให้โลกทั้งหมดอยู่ใต้การพิพากษาของพระเจ้า ²⁰เพราะว่าในสายพระเนตรของพระเจ้า ไม่มีใครถูกชำระให้ชอบธรรมได้โดยการประพฤติตามธรรมบัญญัติ เพราะว่าธรรมบัญญัตินั้นทำให้เรารู้จักบาป

ความชอบธรรมโดยทางความเชื่อ

 ²¹แต่เดี๋ยวนี้ความชอบธรรมของพระเจ้านั้นปรากฏนอกเหนือธรรมบัญญัติ ความชอบธรรมดังกล่าวก็ได้รับการยืนยันจากหมวดธรรมบัญญัติและพวกผู้เผยพระวจนะ ²²คือความชอบธรรมของพระเจ้า ซึ่งปรากฏโดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์ แก่ทุกคนที่เชื่อ โดยไม่ทรงถือว่าเขาแตกต่างกัน ²³เพราะว่าทุกคนทำบาป และเสื่อมจากพระสิริของพระเจ้า ²⁴แต่พระเจ้าทรงมีพระคุณให้เขาเป็นผู้ชอบธรรมโดยไม่คิดมูลค่า โดยที่พระเยซูคริสต์ทรงไถ่เขาให้พ้นบาปแล้ว ²⁵พระเจ้าได้ทรงตั้งพระเยซูไว้ให้เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปแปลได้อีกว่า ให้เป็นที่ลบล้างพระอาชญาโดยพระโลหิตของพระองค์ ความเชื่อจึงได้ผล ทั้งนี้เพื่อแสดงให้เห็นความชอบธรรมของพระเจ้า ในการที่พระองค์ได้ทรงอดกลั้นพระทัย และทรงยกบาปที่ได้ทำไปแล้วนั้น ²⁶และเพื่อจะสำแดงในปัจจุบันนี้ว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ชอบธรรม และทรงให้ผู้ที่เชื่อในพระเยซูเป็นผู้ชอบธรรมด้วย
 ²⁷เพราะฉะนั้น เราจะเอาอะไรมาอวด? ไม่มีทางทำได้เลย จะเอาการทำตามธรรมบัญญัติหรือ? จะเอาการประพฤติหรือ? ก็ไม่ได้ แต่ต้องเอาหลักเกณฑ์ของความเชื่อ ²⁸เพราะเราเห็นว่า คนหนึ่งคนใดจะถูกชำระให้ชอบธรรมได้ก็โดยอาศัยความเชื่อนอกเหนือการประพฤติตามธรรมบัญญัติ ²⁹หรือว่าพระเจ้านั้นทรงเป็นพระเจ้าของยิวพวกเดียวเท่านั้นหรือ? พระองค์ไม่ทรงเป็นพระเจ้าของพวกต่างชาติด้วยหรือ? ถูกแล้วพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของพวกต่างชาติด้วย ³⁰เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าองค์เดียว และพระองค์ทรงทำให้คนที่เข้าสุหนัตเป็นคนชอบธรรมโดยความเชื่อ และทำให้คนที่ไม่เข้าสุหนัตเป็นคนชอบธรรมก็ทางความเชื่อเหมือนกัน ³¹ถ้าเช่นนั้นเราลบล้างธรรมบัญญัติด้วยความเชื่อหรือ? เปล่าเลย เรายังชูธรรมบัญญัติขึ้นอีก

อิสราเอลถูกลงโทษเพราะทำผิด

 ¹โอ คนอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะนี้ซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสกล่าวโทษท่านทั้งหลาย คือกล่าวโทษหมดทั้งตระกูล ซึ่งเราได้นำขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์ว่า

²“ในบรรดาตระกูลทั้งสิ้นในโลกนี้
 เจ้าเท่านั้นที่เราเลือกไว้
ดังนั้นเราจะลงโทษเจ้า
 เพราะความผิดบาปทั้งสิ้นของเจ้า”
³สองคนจะเดินไปด้วยกันได้หรือ
 นอกจากทั้งสองจะได้ตกลงกันไว้ก่อน?
⁴สิงห์จะเปล่งเสียงคำรามอยู่ในป่า
 เมื่อมันไม่มีเหยื่อหรือ?
ถ้าสิงห์หนุ่มจับสัตว์อะไรไม่ได้เลย
 มันจะร้องออกมาจากถ้ำของมันหรือ?
⁵ถ้าไม่มีเหยื่อล่อไว้
 นกจะลงมาติดกับบนดินได้หรือ?
ถ้าไม่มีอะไรเข้าไปติดกับ
 กับจะลั่นขึ้นจากดินได้หรือ?
⁶เขาจะเป่าเขาสัตว์ในเมือง
 และประชาชนไม่ตกใจกลัวหรือ?
จะมีภัยเกิดขึ้นในเมืองหนึ่งเมืองใดหรือ
 นอกจากว่าพระยาห์เวห์ทรงทำเอง?
⁷แท้จริงพระยาห์เวห์องค์เจ้านายไม่ทรงทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด
 โดยไม่เปิดเผยความลี้ลับ
 ให้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ คือผู้เผยพระวจนะ
⁸สิงห์เปล่งเสียงคำรามแล้ว
 ใครจะไม่กลัวบ้าง?
พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสแล้ว
 ใครบ้างจะไม่เผยพระวจนะ?
⁹จงประกาศแก่บรรดาป้อมในเมืองอัชโดด
 และแก่บรรดาป้อมในแผ่นดินอียิปต์
และกล่าวว่า “จงประชุมกันที่บนภูเขาสะมาเรีย
 และพินิจดูการโกลาหลมากมาย
 และการข่มขี่ทั้งหลายท่ามกลางเมืองนั้น”
¹⁰พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ผู้ที่สะสมความทารุณ
 และการโจรกรรมไว้ในป้อมของเขา
 ไม่รู้จักที่จะประพฤติตามทางเที่ยงธรรม”
¹¹เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายจึงตรัสดังนี้ว่า
 “ศัตรูจะมาล้อมแผ่นดินไว้
และตีแนวตั้งรับของเจ้าให้แตก  และบรรดาป้อมของเจ้าจะถูกปล้น”

 ¹²พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ผู้เลี้ยงแกะชิงได้ขาสองขา หรือหูชิ้นหนึ่งมาจากปากสิงห์ได้อย่างไร คนอิสราเอลผู้อยู่ในสะมาเรีย จะได้รับความช่วยเหลือเหมือนคว้าได้เตียงซีกหนึ่ง หรือได้เศษที่นอนมาอย่างนั้น”
¹³พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระเจ้าจอมทัพตรัสว่า
 “ฟังซิ และจงเป็นพยานกล่าวโทษพงศ์พันธุ์ของยาโคบเถิด
¹⁴ว่าในวันที่เราทำโทษอิสราเอลเรื่องการละเมิดของเขา
 เราจะทำโทษบรรดาแท่นบูชาของเมืองเบธเอล
เชิงงอนที่แท่นบูชานั้นจะถูกตัดออกเสีย
 และตกลงดิน
¹⁵เราจะโจมตีเรือนพักฤดูหนาวพร้อมกับเรือนพักฤดูร้อน
 และเรือนที่ทำด้วยงาช้างจะพินาศ
และเรือนใหญ่ๆ ทั้งหลายจะสูญสิ้นไป”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

อาโมส 4

¹แม่โคทั้งหลายแห่งบาชานเอ๋ย จงฟังคำนี้เถิด
 คือผู้ที่อยู่บนภูเขาสะมาเรีย
ผู้ที่บีบบังคับคนยากจนและขยี้คนขัดสน
 ผู้ที่กล่าวแก่สามีของตนว่า “เอามาซิ ฉันจะได้ดื่ม”
²พระยาห์เวห์องค์เจ้านายทรงปฏิญาณไว้ด้วยความบริสุทธิ์ของพระองค์ว่า
 “ดูเถิด วันเวลาก็มาถึงพวกเจ้าแล้ว
เขาจะเอาขอเกี่ยวเจ้าไป
 คือทุกคนที่เป็นของเจ้า เขาก็จะเกี่ยวไปด้วยเบ็ด
³และเจ้าจะออกไปตามช่องกำแพง
 หญิงทุกคนจะออกไปตามช่องข้างหน้าตน
และเจ้าจะถูกไล่ไปทางฮารโมน”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
⁴“จงมาที่เบธเอล มาทำการละเมิด
 มาที่กิลกาลซิ มาทำการละเมิดให้ทวีขึ้น
จงนำเครื่องสัตวบูชาของเจ้ามาทุกเช้า
 และนำทศางค์ร้อยละสิบของเจ้ามาทุกสามวัน
⁵จงเผาขนมปังที่มีเชื้อหมายถึงเชื้อขนมเป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณ
 และประกาศการถวายบูชาด้วยใจสมัคร จงโฆษณาเรื่องนี้
โอ คนอิสราเอลเอ๋ย
 พวกเจ้ารักที่จะทำอย่างนี้นี่นะ”
พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
 อิสราเอลไม่ยอมรับบทเรียนจากการลงโทษของพระเจ้า
⁶“เราเองเป็นผู้ให้พวกเจ้าอดอยากแก่พวกเจ้าในทุกเมือง
 และให้เจ้าขาดแคลนอาหารในทุกแห่ง
 กระนั้นพวกเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
⁷“เราเองเป็นผู้ยับยั้งฝนไว้เสียจากเจ้าด้วย
 สามเดือนก่อนถึงฤดูเกี่ยว
เราให้ฝนตกในเมืองหนึ่ง
 อีกเมืองหนึ่งไม่ให้ฝน
นาแห่งหนึ่งมีฝนตก
 ส่วนนาที่ไม่มีฝนก็เหี่ยวแห้ง
⁸ดังนั้นชาวเมืองสองสามเมืองก็เดินโซเซไปหาอีกเมืองหนึ่ง
 เพื่อจะหาน้ำดื่ม แต่ไม่สิ้นกระหาย
กระนั้น พวกเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
⁹“เราโจมตีพืชผลของเจ้าด้วยโรคและเชื้อรา
 บรรดาไร่นาของเจ้า และสวนองุ่นของเจ้า
ต้นมะเดื่อและต้นมะกอกของเจ้า ตั๊กแตนก็มากิน
 กระนั้น พวกเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
¹⁰“เราให้โรคระบาดอย่างที่เกิดในอียิปต์มาเกิดท่ามกลางเจ้า
 เราประหารคนหนุ่มของเจ้าด้วยดาบ
กับเอาม้าทั้งหลายของเจ้าไปเสีย
 และทำให้ความเน่าเหม็นที่ค่ายของเจ้าคลุ้งเข้าจมูกพวกเจ้า
กระนั้น พวกเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
¹¹“เราคว่ำพวกเจ้าบางคน
 อย่างที่พระเจ้าคว่ำเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์
เจ้าเหมือนดุ้นฟืนที่เขาหยิบออกมาจากกองไฟ
 กระนั้น พวกเจ้าก็ยังไม่กลับมาหาเรา”
 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
¹²“โอ อิสราเอลเอ๋ย เพราะฉะนั้นเราจะต้องทำแก่เจ้าดังนี้
 และเพราะเราจะต้องทำเช่นนี้แก่เจ้า
 โอ อิสราเอลเอ๋ย จงเตรียมตัวเพื่อจะเผชิญพระเจ้าของเจ้า”
¹³เพราะนี่แน่ะ พระองค์ผู้ทรงปั้นภูเขาและสร้างพายุ
 และทรงประกาศพระดำริของพระองค์แก่มนุษย์
ผู้ทรงให้เวลาเช้าเป็นค่ำมืด
 และทรงดำเนินบนที่สูงของพิภพ
 พระนามของพระองค์ คือ พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพ